Κωνστάντιος Δούκας
Ο Κωνστάντιος Δούκας ο πορφυρογέννητος (1060 - 1081/1082) από τη Δυναστεία των Δουκών ήταν συν-Αυτοκράτορας το διάστημα 1060-78, δηλ. από τότε που γεννήθηκε και κατά τις βασιλείες τού πατέρα του Κωνσταντίνου Ι΄, τού Ρωμανού Δ΄ και τού αδελφού του Μιχαήλ Ζ΄.
| Κωνστάντιος Δούκας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κωνστάντιος Δούκας (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1060[1] Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 18 Οκτωβρίου 1081[2] Δυρράχιο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Περίοδος ακμής | 1067 |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Κωνσταντίνος Ι΄ Δούκας και Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα |
| Αδέλφια | Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας Ανδρόνικος Δούκας Θεοδώρα Άννα Δούκαινα Άννα Δούκαινα Ζωή Δούκαινα Νικηφόρος Διογένης (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα) Λέων Διογένης (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα) |
| Οικογένεια | Δυναστεία Δουκών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βυζαντινός Αυτοκράτορας (1060–1078) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Πορφύρα και ήταν ο τρίτος γιος τού Κωνσταντίνου Ι΄ και της Ευδοκίας Μακρεμβολίτισσας, κόρης τού Ιωάννη Μακρεμβολίτη.[3] Μεγαλύτεροι αδελφοί του ήταν ο Μιχαήλ Ζ΄ και ο Ανδρόνικος.
Στις 24 Νοεμβρίου 1059 ο Ισαάκιος Κομνηνός, λίγο πριν παραιτηθεί, εξέλεξε τον Κωνσταντίνο Ι΄ ως διάδοχό του και τον έστεψε.[4] Το 1060 ο πατέρας του έκανε συμβασιλείς τον Μιχαήλ Ζ΄ και τον Κωνστάντιο (όχι όμως τον Ανδρόνικο).[3][5] Εκτός από τη βασιλεία τού πατέρα του (1060-67) κράτησε τον τίτλο κατά τη βασιλεία τού πατριού του Ρωμανού Δ΄ Διογένη (1068-71) και τού Μιχαήλ Ζ΄ (1071-78).[5] Στις 31 Μαρτίου 1078 παραιτήθηκε ο Μιχαήλ Ζ΄ ένεκα τού ότι ήταν αντιδημοφιλής και των δύο στάσεων, τού Νικηφόρου Βοτανειάτη και Νικηφόρου Βρυεννίου τού πρεσβυτέρου. Ο Μιχαήλ Ζ΄ αποσύρθηκε στη μονή τού Στουδίου[6] και επέλεξε τον Κωνστάντιο ως διάδοχό του, μια και ο Ανδρόνικος είχε αποβιώσει λίγα έτη πριν.[5]
Ο Βοτανιάτης στη μάχη της Καλαβρύης, κοντά στη Σηλυμβρία, νίκησε τον Βρυέννιο και τον τύφλωσε.[7] Έτσι ο Κωνστάντιος είχε να ανταγωνιστεί μόνο τον Βοτανειάτη, αλλά ήταν ξεκάθαρο ότι δεν είχε ικανότητα διοίκησης[5] και έχασε τους υποστηρικτές του, που τον παρέδωσαν στον Βοτανειάτη. Αυτός τον έστειλε να ζήσει σε μονή στα Πριγκιπόνησα της θάλασσας τού Μαρμαρά (Προποντίδος)[8] και διέκοψε τον αρραβώνα του με την Άννα Βσεβολόντοβνα του Κιέβου.
Όταν ανέλαβε ο Αλέξιος Α΄ Κομνηνός το 1081 τον ανακάλεσε· ο Κωνστάντιος ήταν εξάδελφος τού Ανδρονίκου, πεθερού τού Αλεξίου Α΄. Έγινε στρατηγός και απεστάλη στην εκστρατεία εναντίον των Νορμανδών, όπου σκοτώθηκε το 1082 εναντίον τους στο Δυρράχιο.[5]
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00572109. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography 1968. σελ. 53.
- ↑ 3,0 3,1 Kaldellis 2017, σελ. 232.
- ↑ Finlay 1844, σελ. 15.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Canduci 2010, σελ. 274.
- ↑ Norwich 1993, σελίδες 360–361.
- ↑ Norwich 1993, σελ. 361.
- ↑ Finlay 1844, σελ. 58.
Πηγές
Επεξεργασία- Canduci, Alexander (2010), Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors, Pier 9, ISBN 978-1-74196-598-8
- Finlay, George (1844), History of the Byzantine and Greek Empires from 1057–1453, 2, William Blackwood & Sons, OCLC 25020128
- Kaldellis, Anthony (2017). Streams of Gold, Rivers of Blood: The Rise and Fall of Byzantium, 955 A.D. to the First Crusade. Oxford University Press. ISBN 9780190253233.
- Norwich, John Julius (1993), Byzantium: The Apogee, Penguin, ISBN 0-14-011448-3