Λίμνη Αλακόλ
Η Αλακόλ (καζακ. Alako'l / Алакөл), όνομα που στις τουρκικές γλώσσες σημαίνει «ποικιλόχρωμη», είναι αλμυρή λίμνη στις περιφέρειες Αλμάτι και Ανατολικού Καζακστάν, στο ανατολικό Καζακστάν. Είναι η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη της χώρας αυτής μετά τις μεγάλες Κασπία Θάλασσα, Αράλη και Μπαλκάς (σήμερα από την Αράλη έχουν απομείνει δύο μικρά χωρισμένα τμήματα, το καθένα από τα οποία ωστόσο είναι μεγαλύτερο από την Αλακόλ).
| Λίμνη Αλακόλ | |
|---|---|
 Η Λίμνη Αλακόλ όπως φαίνεται από το διάστημα. | |
| Χώρες | Καζακστάν |
| Γεωγραφικό Μήκος | 81°35’ Α |
| Γεωγραφικό Πλάτος | 46°10’ Β |
| Τύπος λίμνης | αλμυρή |
| Λεκάνη Απορροής | 65.200 τετραγ. χιλιόμετρα |
| Χώρες Λεκάνης | Καζακστάν |
| Έκταση | 2.650 τετρ. χιλιόμετρα |
| Μέσο Βάθος | 22 μέτρα |
| Μέγιστο Βάθος | 54 μέτρα |
| Όγκος Νερού | 58,6 κυβ. χιλιόμετρα |
| Ύψος Επιφάνειας | 347 μέτρα |
Γεωγραφία Επεξεργασία
Η λίμνη καταλαμβάνει τη βορειοδυτική προέκταση της περιοχής που είναι γνωστή ως Ντζουνγκαριανή Πύλη ή Διάβαση Αλατάου), μια κοιλάδα που συνδέει τις νότιες υψηλές περιοχές του Καζακστάν με την ξηρή βορειοδυτική Κίνα. Η διάβαση αυτή οριοθετείται από γεωλογικά ρήγματα και το υψόμετρο του πυθμένα της είναι μεταξύ 350 και 450 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ οι κορυφές της οροσειράς Ντζουνγκάρσκι Αλατάου φθάνουν τα 4.464 μέτρα. Δύο ευκρινώς καθορισμένες βεντάλιες εναποθέσεων ιζημάτων είναι ορατές εκεί όπου ορεινά ποτάμια διανοίγουν το ρηγματωμένο τοπίο στα νοτιοδυτικά της λίμνης.
Η έκταση της επιφάνειας της λίμνης Αλακόλ είναι 2.650 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Μια βαλτώδης επίπεδη περιοχή στα βόρεια της Αλακόλ συνδέει το βορειοδυτικό άκρο της με τις μικρότερες λίμνες Κοσαρκόλ και Σασυκόλ. Από το νότιο άκρο της Αλακόλ, μία στενή ελώδης κοιλάδα τη συνδέει με τη λίμνη γλυκού νερού Ζαλανασκόλ.
Η λίμνη Αλακόλ έχει λεκάνη απορροής εκτάσεως 65.200 τ.χλμ. (η μισή της εκτάσεως της Ελλάδας) και δέχεται νερά κατά διαστήματα από αρκετούς χειμάρρους που κατεβαίνουν από τα όρη Ταρμπαγκατάι. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν ο Ουρντζάρ στο βόρειο άκρο της λίμνης και ο Εμίλ ή Εμίν στη βορειοανατολική όχθη της. Κατά τη διάρκεια εποχικών πλημμυρών, πλεονάζοντα ύδατα από τη λίμνη Ζαλανασκόλ χύνονται στην Αλακόλ μέσα από μία ελώδη δίοδο μήκους 10 χιλιομέτρων που είναι γνωστή ως Ζαμάν-Οτκέλ (Жаман-Откель).[1]
Το Κρατικό Καταφύγιο Αλακόλ συστάθηκε για να προστατεύσει την περιοχή της λίμνης ως σημαντικό πεδίο αναπαραγωγής και φωλιάσματος διάφορων πτηνών των υγρότοπων, με σημαντικότερο τον πολύ σπάνιο γλάρο της Κεντρικής Ασίας (Ichthyaetus relictus). Το νησί Πίσκι της λίμνης[2] έχει σμήνη από φλαμίνγκο και άλλα 40 είδη πτηνών. Η UNESCO έχει εντάξει το «Καταφύγιο Βιόσφαιρας της Αλακόλ» στο Πρόγραμμα άνθρωπος και βιόσφαιρα[3] το 2013.
Το μεγαλύτερο από τα νησιά της λίμνης Αλακόλ είναι το Ουλκούν-Αράλ-Τιουμπέ, στο κέντρο της.
Η γεωργική δραστηριότητα σε αυτή την ξηρή περιοχή περιορίζεται σε τοποθεσίες όπου υπάρχει υγρασία στο έδαφος, κυρίως κατά μήκος παροδικών κοιτών ποταμών και στις εκβολές των χειμάρρων ή στις βεντάλιες εναποθέσεων ιζημάτων.
Αρχαίοι πολιτισμοί Επεξεργασία
Ο πολιτισμός Αντρόνοβο της Εποχής του Ορείχαλκου, γνωστός και ως «Πολιτισμός Αλακούλ», αναπτύχθηκε στη γενικότερη περιοχή της λίμνης Αλακόλ. Στα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ. η Λίμνη οριοθετούσε το ανατολικό σύνορο της χώρας του τουρκικού φύλου των Κανκαλήδων, χώρας η οποία σημειώνεται σε κινεζικούς χάρτες των δυτικών εδαφών.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ [1]
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ «Alakol». World Network of Biosphere Reserves Directory. UNESCO. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία