Ο Λεονίντ Ντανύλοβιτς Κούτσμα (Леонід Данилович Кучма, 9 Αυγούστου 1938 - ...) ήταν ο δεύτερος πρόεδρος της ανεξάρτητης Ουκρανίας από τις 19 Ιουλίου 1994 έως τις 23 Ιανουαρίου 2005. Ο Κούτσμα ανέλαβε τα καθήκοντά του μετά τη νίκη του στις προεδρικές εκλογές του 1994 εναντίον του αντιπάλου του, του τότε προέδρου Λεονίντ Κραβτσούκ. Ο Κούτσμα επανεξελέγη για μια επιπλέον πενταετή θητεία το 1999.

Λεονίντ Κούτσμα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Леоні́д Дани́лович Ку́чма (Ουκρανικά)
Γέννηση9  Αυγούστου 1938[1]
Τσαϊκίν
ΚατοικίαΝτνίπρο
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ουκρανία
ΘρησκείαΟρθόδοξη Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΟυκρανικά
ΕκπαίδευσηCandidate of Technical Sciences
ΣπουδέςΕθνικό Πανεπιστήμιο Όλεγκ Γκόντσαρ στο Ντνίπρο
National Aviation University
Luhansk State University of Internal Affairs
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[2]
μηχανικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Οικογένεια
ΣύζυγοςLiudmyla Kuchma
ΤέκναOlena Pinchuk
ΣυγγενείςVictor Pinchuk (γαμπρός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Ουκρανίας (1994–2005)
Πρωθυπουργός της Ουκρανίας (1992–1993)
μέλος της Βερχόβνα Ράντα (1990–1994)
μέλος της Βερχόβνα Ράντα (Μαΐου 1994 – Ιουλίου 1994)[3]
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Λευκού Αετού (1997)
Κρατικό Βραβείο Επιστημών και Τεχνολογίας της Ουκρανίας
τάγμα Διακεκριμένων Υπηρεσιών προς την Πατρίδα, Α΄ Τάξη
Τάγμα της Δημοκρατίας (8  Αυγούστου 2003)[4]
Επίτιμοι πολίτες του Γερεβάν
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας
Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας
medal of 25 years of Ukrainian independence
βραβείο Λένιν
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Βυτάουτας του Μέγα
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Μεγάλου Δούκα της Λιθουανίας Γκεντιμίνας
Τάγμα του Χρυσού Αετού
Μεγάλο κολάρο του Τάγματος του Πρίγκιπα Ενρίκε[5]
Collar of the Spanish Order of the Civil Merit (1996)[6]
Μέγας Αστέρας του Παράσημου της Τιμής για Υπηρεσίες στη Δημοκρατία της Αυστρίας
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας
Τάγμα Διακεκριμένων Υπηρεσιών
Family Order of Laila Utama
μετάλλιο Αστανά
honorary citizen of Kryvyi Rih
honorary doctor of the China Foreign Affairs University (1995)[7]
Independence Order
τάγμα του Βαχτάνγκ Γκοργκασάλι
Τάγμα του Βύταουτας του Μέγα
τάγμα του Μεγάλου Δούκα Γκεντιμίνας
Τάγμα του Λευκού Αετού (Πολωνία)
Τάγμα της Πολιτικής Αξίας (Ισπανία)
Τάγμα του Πρίγκιπα Ερρίκου
Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ
Τιμητικό Παράσημο για τις υπηρεσίες στην Δημοκρατία της Αυστρίας
Τάγμα του Απελευθερωτή Στρατηγού Σαν Μαρτίν
Τάγμα του Μουγκούνγουα
Order of St. Vladimir the Equal-to-the-Apostles
Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (8  Φεβρουαρίου 1996)[8]
Τάγμα του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας
Παράσημο Βηθλεέμ 2000
honorary citizen of Donetsk Oblast (2002)[9]
Τάγμα της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας
Order of the Great September Revolution 1969
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η προεδρία του περιβαλλόταν από πολυάριθμα σκάνδαλα διαφθοράς και την αποδυνάμωση της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης. Η διαφθορά επιταχύνθηκε μετά την εκλογή του το 1994, αλλά κατά την περίοδο 2000-2001, η εξουσία του άρχισε να εξασθενεί ενόψει των αποκαλύψεων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.[10]

Υπό την επιτήρηση του, η ουκρανική οικονομία συνέχισε να υποχωρεί μέχρι το 1999, ενώ ρυθμός ανάπτυξης καταγράφηκε από το 2000, επιτυγχάνοντας σχετική ευημερία σε ορισμένα τμήματα κατοίκων αστικών περιοχών. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, οι σχέσεις Ουκρανίας-Ρωσίας άρχισαν να βελτιώνονται.[11]

Μετά από μια επιτυχημένη καριέρα στη βιομηχανία κατασκευής μηχανημάτων της Σοβιετικής Ένωσης, ο Κούτσμα ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία το 1990, όταν εξελέγη για το Ουκρανικό Κοινοβούλιο και επανεκλέγει το 1994.[12] Υπηρέτησε ως πρωθυπουργός της Ουκρανίας μεταξύ Οκτωβρίου 1992 και Σεπτεμβρίου 1993. [12]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000020575. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  3. w1.c1.rada.gov.ua/pls/radac_gs09/d_index_arh?skl=2.
  4. lex.justice.md/index.php?action=view&view=doc&lang=1&id=288352.
  5. www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  6. BOE-A-1996-22150.
  7. (Κινεζικά) Ministry of Education of the People's Republic of China. www.moe.gov.cn/s78/A22/xwb_left/moe_829/tnull_44386.html. Ανακτήθηκε στις 11  Απριλίου 2019.
  8. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 499. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  9. web.archive.org/web/20140519132105/http://www.tourdnepr.com/content/view/1851/1778/.
  10. Adrian Karatnycky, "Ukraine's Orange Revolution," Foreign Affairs, Vol. 84, No. 2 (Mar. – Apr., 2005), pp. 35–52 in JSTOR
  11. Robert S. Kravchuk, "Kuchma as Economic Reformer," Problems of Post-Communism Vol. 52#5 September–October 2005, pp 48–58
  12. 12,0 12,1 BBC (26 Σεπτεμβρίου 2002). «Profile: Leonid Kuchma». BBC. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Leonid Kuchma στο Wikimedia Commons