Λιδοκαΐνη
Η λιδοκαΐνη, επίσης γνωστή ως λιγνοκαΐνη, είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για το μούδιασμα ιστού σε μια συγκεκριμένη περιοχή (τοπικό αναισθητικό).[1] Χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία της κοιλιακής ταχυκαρδίας και για την εκτέλεση νευρικών αποκλεισμών.[2][1] Η λιδοκαΐνη αναμεμειγμένη με μια μικρή ποσότητα αδρεναλίνης (επινεφρίνης) διατίθεται για να επιτρέψει μεγαλύτερες δόσεις για μούδιασμα, για τη μείωση της αιμορραγίας, και για να κάνει την επίδραση του μουδιάσματος να κρατήσει περισσότερο.[1] Όταν χρησιμοποιείται σε ενέσιμη μορφή, η λιδοκαΐνη συνήθως αρχίζει να δρα εντός τεσσάρων λεπτών και διαρκεί για μισή ώρα έως τρεις ώρες.[1][3] Μίγματα λιδοκαΐνης μπορούν επίσης να εφαρμοστούν απευθείας στο δέρμα ή τις βλεννογόνες μεμβράνες για να μουδιάσουν την περιοχή.[1]
Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες με ενδοφλέβια χρήση περιλαμβάνουν υπνηλία, μυϊκές συσπάσεις, σύγχυση, αλλαγές στην όραση, αιμωδία, μυρμήγκιασμα και έμετο.[2] Μπορεί να προκαλέσει χαμηλή αρτηριακή πίεση και άρρυθμο καρδιακό ρυθμό.[2] Υπάρχουν ανησυχίες ότι η έγχυση της σε μια άρθρωση μπορεί να προκαλέσει προβλήματα με τον χόνδρο.[1] Φαίνεται ότι είναι γενικά ασφαλής για χρήση κατά την εγκυμοσύνη.[2] Λιγοστή δόση μπορεί να απαιτείται σε ασθενείς με ηπατικά προβλήματα.[2] Είναι γενικά ασφαλής για χρήση στους αλλεργικούς στην τετρακαΐνη ή τη βενζοκαΐνη.[1] Η λιδοκαΐνη είναι αντιαρρυθμικό φάρμακο του τύπου κατηγορίας Ib.[2] Αυτό σημαίνει ότι λειτουργεί παρεμποδίζοντας τους διαύλους νατρίου και μειώνοντας έτσι τον ρυθμό των συσπάσεων της καρδιάς.[2] Όταν χρησιμοποιείται τοπικά ως παράγοντας μουδιάσματος, οι τοπικοί νευρώνες δεν μπορούν να στείλουν σήματα στον εγκέφαλο.[1]
Η λιδοκαΐνη ανακαλύφθηκε το 1946 και τέθηκε σε πώληση το 1948.[4] Βρίσκεται στον Κατάλογο των Βασικών Φαρμάκων του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας, των αποτελεσματικότερων και ασφαλέστερων φαρμάκων που χρειάζονται σε ένα σύστημα υγείας.[5] Διατίθεται ως γενόσημο φάρμακο και δεν είναι πολύ ακριβό.[1][6] Το κόστος χονδρικής στον αναπτυσσόμενο κόσμο το 2014 ήταν 0,41 έως 0,95 Ευρώ χονδρικά ανά φιαλίδιο φαρμάκου των 20 ml.[7] Διατίθεται υπό διάφορες εμπορικές επωνυμίες, όπως με το όνομα Ξυλοκαΐνη.[1] Το 2016 ήταν το 216ο πιο συνταγογραφούμενο φάρμακο στις Ηνωμένες Πολιτείες, με περισσότερες από 2 εκατομμύρια συνταγογραφήσεις.[8]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «Lidocaine Hydrochloride (Local)». The American Society of Health-System Pharmacists. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 «Lidocaine Hydrochloride (Antiarrhythmic)». The American Society of Health-System Pharmacists. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2015.
- ↑ J. P. Nolan· P. J. F. Baskett (1997). «Analgesia and anaesthesia». Στο: David Skinner· Andrew Swain· Rodney Peyton· Colin Robertson. Cambridge Textbook of Accident and Emergency Medicine. Project co-ordinator, Fiona Whinster. Cambridge, UK: Cambridge University Press. σελ. 194. ISBN 9780521433792. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ Scriabine, Alexander (1999). «Discovery and development of major drugs currently in use». Στο: Ralph Landau· Basil Achilladelis· Alexander Scriabine. Pharmaceutical Innovation: Revolutionizing Human Health. Philadelphia: Chemical Heritage Press. σελ. 211. ISBN 9780941901215. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ «WHO Model List of Essential Medicines (19th List)» (PDF). World Health Organization. Απριλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ Hamilton, Richart (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. σελ. 22. ISBN 9781284057560.
- ↑ «Lidocaine HCL». International Drug Price Indicator Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2015.
- ↑ «The Top 300 of 2019». clincalc.com. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2018.