Λόρεντς Κρίστοφ Μίτσλερ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Λόρεντς Κρίστοφ Μίτσλερ (γερμανικά: Lorenz Christoph Mizler, Χάιντενχαϊμ, 25 Ιουλίου 1711 - Βαρσοβία, Μάρτιος 1778) ήταν Γερμανός πολυμαθής, μαθηματικός, ιατρός και θεωρητικός της μουσικής, σημαντική μορφή στην ιστορία της γερμανικής μουσικής τον 18ο αιώνα.
| Λόρεντς Κρίστοφ Μίτσλερ | |
|---|---|
| Γέννηση | 26 Ιουλίου 1711[1][2] Heidenheim |
| Θάνατος | 8 Μαΐου 1778[1][2][3] Βαρσοβία[4][5] |
| Υπηκοότητα | Γερμανία |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Λειψίας και Πανεπιστήμιο της Ερφούρτης |
| Ιστοσελίδα | |
| http://www.mizler.de | |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | μαθηματικός, μουσικολόγος, ιστορικός, φιλόσοφος, συνθέτης, θεωρητικός της μουσικής, ιστορικός της μουσικής, ιατρός, μουσικός κριτικός, εκδότης και βιβλιοπώλης |
| δεδομένα () | |
Τα πρώτα χρόνια Επεξεργασία
Για τα νεανικά του χρόνια έγραψε ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του για την έκδοση του Grundlage einer Ehren-Pforte (1740) του Γιόχαν Μάτεζον. Γεννήθηκε στο Χάιντενχαϊμ της Φραγκονίας και εκεί ήταν μαθητής του Νικολάους Μύλλερ. Αργότερα φοίτησε στο Γυμνάσιο του Άνσμπαχ, όπου είχε και την πρώτη του επαφή με τη μουσική, μαθαίνοντας βιολί και φλάουτο. Τον Απρίλιο του 1731 ξεκίνησε σπουδές θεολογίας στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας. Η διατριβή του με τίτλο Quod musica ars sit pars eruditionis philosophicae περιέχει αφιέρωση στον Μάτεζον.
Καριέρα Επεξεργασία
Το 1735 εγκαταστάθηκε στο Βίτενμπεργκ με σκοπό να σπουδάσει νομικά και ιατρική και τον επόμενο χρόνο επέστρεψε στη Λειψία, όπου παρουσίασε τη διατριβή De usu atque praestantia philosophiae in theologia, jurisprudentia, medicina και από τον Μάιο του 1737 ξεκίνησε να δίνει διαλέξεις μουσικής ιστορίας στο πανεπιστήμιο. Υπήρξε ο εκδότης του μηνιαίου περιοδικού «Μουσική Βιβλιοθήκη» (Neu eröffnete musikalische Bibliothek) που αργότερα έγινε και η επίσημη έκδοση της κοινότητας μουσικών Korrespondierenden Sozietät der Musicalischen Wissenschaften που ο ίδιος ίδρυσε το 1738 με την υποστήριξη του κόμη Τζάκομο ντε Λουκεζίνι και του Καπελμάιστερ της Αυλής του Άνσμπαχ Γ. Χ. Μπύμλερ. Στα μέλη της κοινότητας ανήκαν φημισμένοι συνθέτες, όπως ο Γκέοργκ Φίλιπ Τέλεμαν, ο Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ και ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, τον οποίο ο Μίτσλερ αποκαλούσε «καλό φίλο και πάτρονα». Τα μέλη επικοινωνούσαν μέσω αλληλογραφίας δύο φορές το χρόνο, ανταλάσσοντας μουσικά νέα και δοκίμια ή άλλα θεωρητικά και μη έργα. Την ίδια περίοδο, ο Μίτσλερ δραστηριοποιήθηκε και στον χώρο των μουσικών εκδόσεων. Την περίοδο 1743-47 εντρύφησε στην πολωνική γλώσσα, ιστορία και λογοτεχνία και ανέλαβε θέση γραμματέα, δασκάλου, βιβλιοθηκονόμου και μαθηματικού στην Αυλή του πολωνού Κόμη Μαλαχόφκσι του Κόνσκιε. Το 1747 απέκτησε διδακτορικό τίτλο στην ιατρική από το Πανεπιστήμιο της Ερφούρτης και τον ίδιο χρόνο εγκαταστάθηκε στη Βαρσοβία. Εκεί ασχολήθηκε κυρίως με τις φυσικές επιστήμες, ανέλαβε θέση αυλικού γιατρού και το 1754 ίδρυσε εκδοτική εταιρία. Το 1757 έγινε ο επίσημος ιστοριογράφος του βασιλείου της Πολωνίας. Υπήρξε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ερφούρτης και το 1768 τιμήθηκε με πολωνικό τίτλο ευγενείας.
Ως συνθέτης δεν θεωρείται σημαντικός. Μεγαλύτερη συμβολή του Μίτσλερ στη μουσική υπήρξε η έκδοση της «Μουσικής Βιβλιοθήκης» από το 1736 μέχρι το 1754, που αποτελεί σπουδαία πηγή για τα γερμανικά μουσικά δρώμενα της εποχής, καθώς και η ίδρυση της κοινότητας για τις μουσικές επιστήμες. Ο ίδιος έγραψε πολλά δοκίμια και κριτικές που δείχνουν ένα μεγάλο εύρος γνώσεων, τόσο στη μουσική όσο και στις φυσικές επιστήμες, στη φιλοσοφία, στη θεολογία και στη νομική. Ειδικότερα, ο Μίτσλερ ενδιαφερόταν να βρει μία μαθηματική και φιλοσοφική βάση για τη μουσική τέχνη. Μετέφρασε επίσης από τα λατινικά στα γερμανικά το έργο μουσικής θεωρίας Gradus ad Parnassum του Γιόχαν Γιόζεφ Φουξ.
Εργογραφία Επεξεργασία
- Dissertatio quod musica ars sit pars eruditionis philosophicae (Λειψία, 1734)
- Lusus ingenii de praesenti bello (Βίτενμπεργκ, 1735). Γερμανική μετάφραση στο Neu eröffnete musikalische Bibliothek Ι, 3, σελ. 65
- De usu atque praestantia philosophiae in theologia, jurisprudentia, medicina (Λειψία, 1736)
- Neu eröffnete musikalische Bibliothek, oder Gründliche Nachricht nebst unpartheyischem Urtheil von musikalischen Schriften und Büchern (Λειψία, 1736-54)
- Musikalischer Staarstecher, in welchem rechtschaffener Musikverständigen Fehler bescheiden angemerket, eingebildeter und selbst gewachsener sogenannter Componisten Thorheiten aber lächerlich gemachet werden (Λειψία, 1739-40)
- Anfangs-Gründe des General-Basses nach mathematischer Lehr-Art abgehandelt (Λειψία, 1739)
- Sammlung auserlesener moralischer Oden, zum Nutzen und Vergnügen der Liebhaber herausgegeben (Λειψία, 1740), συλλογή μουσικών συνθέσεών του. Αναφέρεται επίσης πως συνέθεσε τέσσερις σονάτες για φλάουτο
- Εισαγωγικό σημείωμα στο Gespräch von der Musik, zwischen einem Organisten und Adjuvanten (Έρφουρτ, 1742) του J.C. Voight
- Gradus ad Parnassum, oder Anführung zur regelmässigen Composition, aus dem Lateinischen ins Deutsche übersetzt, und mit Anmerkungen versehen (Λειψία, 1742), μετάφραση του Gradus ad Parnassum (Βιέννη, 1725) του Γιόχαν Γιόζεφ Φουξ
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 11873430X. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6708s3w. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Πολωνικά) Internetowy Polski Słownik Biograficzny. wawrzyniec-krzysztof-lorenz-christian-mitzler-micler-mitler-mizler-mtzler-mzler-de-kolof.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ psb.18542.1.
Πηγές Επεξεργασία
- George J. Buelow. "Mizler von Kolof, Lorenz Christoph." Grove Music Online. Oxford Music Online. Oxford University Press, 22 Αυγούστου 2016
- Krebs, Carl, "Mizler von Kolof, Lorenz" στο: Allgemeine Deutsche Biographie 52 (1906), σελ. 426-429
- Märker, Michael, "Mizler von Kolof, Lorenz" στο Neue Deutsche Biographie 17 (1994), σελ. 594-595