Λόχμη Γρεβενών

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 40°10′3.72″N 21°23′19.68″E / 40.1677000°N 21.3888000°E / 40.1677000; 21.3888000

Η Λόχμη είναι οικισμός στη Δυτική Μακεδονία, στην Περιφερειακή Ενότητα Γρεβενών και τον ομώνυμο δήμο. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του Δήμου Γρεβενών, σε υψόμετρο 760 μέτρα[1] και σε απόσταση 17 χλμ. Β.-ΒΔ. από την πόλη των Γρεβενών. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είχε πληθυσμό 22 κατοίκους.[2]

Λόχμη
Λόχμη is located in Greece
Λόχμη
Λόχμη
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΔυτικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΓρεβενών
ΔήμοςΓρεβενών
Δημοτική ΕνότηταΓρεβενών
Γεωγραφία
ΝομόςΓρεβενών
Υψόμετρο670
Πληθυσμός
Μόνιμος20
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΒίτσι

Το αρχικό όνομα του χωριού ήταν Βίτσι. Από το 1918, αποτέλεσε τμήμα της κοινότητας Αμυγδαλέων (πρώην Πρεβενίτσης). Την 1η Φεβρουαρίου 1927 μετονομάστηκε σε Λόχμη. Από τις 4 Δεκεμβρίου 1997 αποτελεί τμήμα του ευρύτερου "Καποδιστριακού" Δήμου Γρεβενών.[3] Αναφορές στο χωριό και τους κατοίκους του Βίτσίου (ή Βίτσας) γίνονται από το 1692 (στα αρχεία της Ιεράς Μονής Ζάβορδα). Μεταγενέστερη αναφορά του 1831 από Οθωμανική απογραφή για την Λόχμη, περιγράφει το "Βίτζι" να κατοικείται από 25 χριστιανικούς οίκους, ανήκει στη διοίκηση και την εκκλησία Γρεβενών, οι κάτοικοι μιλούν την ελληνική γλώσσα και το ιδιοκτησιακό καθεστώς που υπάρχει χαρακτηρίζεται «Ιδιόκτητον», δηλαδή είναι τσιφλίκι μπέη. Η πρώτη απογραφή μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας το 1913, αναφέρει τον οικισμό με 62 κατοίκους. Το 1928 η Λόχμη είχε 84 κατοίκους, και στην απογραφή του 1971 κατεγράφησαν 74.

Λαογραφία

Επεξεργασία

Ο οικισμός της Λόχμης, ήταν ξακουστός ως τσιφλίκι Μπέηδων, αλλά και για τη μοναδική "Κούλια" της Δυτικής Μακεδονίας, που υπάρχει εκεί, ένα τριώροφο κτίριο-πύργος που έχτισαν οι Τούρκοι Μπέηδες το 1848.[4] Σήμερα χρησιμοποιείται σαν ιδιωτική κατοικία ενώ έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο μνημείο από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Εξαιρετικό ενδιαφέρον επίσης, παρουσιάζει και η εκκλησία των Παμμέγιστων Ταξιαρχών, ανεγειρόμενη το 1848, με τις τοιχογραφίες της και την παράδοση για μια θαυματουργή εικόνα.[5] Το ίδιο ισχύει και για τον Άγιο Νικόλαο (1742), ένα ναό με παλιές αγιογραφίες. Στον οικισμό από το 1929 μέχρι και το 1969 λειτούργησε Δημοτικό Σχολείο.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 39. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 275. 
  2. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10550 (σελ. 76 του pdf)
  3. «Λόχμη Γρεβενών». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2024. 
  4. «Αρχοντικά Γρεβενών». Film Office Δυτικής Μακεδονίας. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2024. 
  5. Θεόδωρος Κ. Π. Σαράντης. ΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ (Συμβολή στήν ιστορία τους). https://www.oeaw.ac.at/fileadmin/kommissionen/vanishinglanguages/Collections/Greek_varieties/Macedonian_Greek/Bibliography_pdfs/Sarantis_1987_-_Ta_Grebena.pdf.