Μάντλιν Καν

Αμερικανίδα ηθοποιός

Η Μάντλιν Γκέιλ Καν (αγγλικά: Madeline Gail Kahn το γένος Γούλφσον 29 Σεπτεμβρίου, 1942 - 3 Δεκεμβρίου 1999) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός, κωμικός και τραγουδίστρια, γνωστή για τους κωμικούς ρόλους σε ταινίες σε σκηνοθεσία Πίτερ Μπογκντάνοβιτς και Μελ Μπρουκς, όπως Μια τρελή τρελή καταδίωξη (What's Up, Doc? 1972), Φρανκενστάιν Τζούνιορ (Young Frankenstein, 1974), Λίγο... πολύ... τρελούτσικος (High Anxiety, 1977), Η τρελή ιστορία του κόσμου (History of the World: Part I, 1981) καθώς και για τους προτεινόμενους για Όσκαρ ρόλους της στα Χάρτινο φεγγάρι (Paper Moon, 1973) και Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλες (Blazing Saddles, 1974).

Μάντλιν Καν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Madeline Kahn (Αγγλικά)
Γέννηση29  Σεπτεμβρίου 1942[1][2][3]
Βοστώνη
Θάνατος3  Δεκεμβρίου 1999[1][2][3]
Νέα Υόρκη
Αιτία θανάτουκαρκίνος των ωοθηκών
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Χόφστρα
γυμνάσιο Μάρτιν βαν Μπιούρεν
Manumit School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός φωνής
ηθοποιός θεάτρου
ηθοποιός ταινιών
ηθοποιός τηλεόρασης
Περίοδος ακμής1967
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο Daytime Emmy
βραβείο Τόνυ καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε θεατρικό έργο (1993)
Drama Desk Award for Outstanding Featured Actress in a Play (1993)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Καν έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ στο New Faces του Λέοναρντ Σίλμαν το 1968 και έλαβε υποψηφιότητες για Βραβείο Τόνυ για το έργο In the Boom Boom Room το 1974 και για την πρωτότυπη παραγωγή του μιούζικαλ On the Twentieth Century το 1978. Πρωταγωνίστησε ως Μάντλιν Γουέιν στη σύντομη κωμική σειρά Oh Madeline (1983–84) και κέρδισε Βραβείο Έμμυ Daytime το 1987 για ένα ABC Afterschool Special. Έλαβε μια τρίτη υποψηφιότητα για το Βραβείο Τόνυ για την αναβίωση του έργου Born Yesterday το 1989, πριν κερδίσει το 1993 το Βραβείο Τόνυ καλύτερης ηθοποιού σε έργο για την κωμωδία The Sisters Rosensweig. Άλλες κινηματογραφικές της εμφανίσεις της είναι Ντετέκτιβ της πεντάρας (The Cheap Detective, 1978), Δύο καθάρματα στην ίδια πόλη (City Heat, 1984), Clue (1985) και Νίξον (Nixon, 1995).

Οικογένεια και εκπαίδευση Επεξεργασία

 
Η Μάντλιν Καν στην επετηρίδα του 1964 του Πανεπιστημίου Χόφστρα.

Η Καν γεννήθηκε στη Βοστώνη και ήταν κόρη του Μπέρναρντ Μπ. Γούλφσον, κατασκευαστή ενδυμάτων, και της συζύγου του Φρέντα (το γένος Γκόλντμπεργκ). [5] [6] Μεγάλωσε σε εβραϊκή οικογένεια. [7] Οι γονείς της χώρισαν όταν η Καν ήταν δύο ετών και εκείνη μετακόμισε με τη μητέρα της στη Νέα Υόρκη. Το 1953, η Φρέντα παντρεύτηκε τον Χίλερ Καν, ο οποίος αργότερα υιοθέτησε τη Μάντλιν. Η Φρέντα άλλαξε τελικά το όνομά της σε Πόλα Καν. [6] Η Μάντλιν Καν είχε δύο ετεροθαλή αδέρφια: τον Τζέφρι (από τον γάμο της μητέρας της με τον Καν) και τη Ρόμπιν (από τον δεύτερο γάμο του πατέρα της). [8]

Το 1948, η Καν στάλθηκε στο προοδευτικό Manumit School, ένα οικοτροφείο στο Μπρίστολ της Πενσυλβάνιας. Εκείνη την περίοδο, η μητέρα της προσπαθούσε να πετύχει ως ηθοποιός. Η Καν άρχισε σύντομα να παίζει και η ίδια και έπαιξε σε πολλές σχολικές παραγωγές. [9] Το 1960, αποφοίτησε από το γυμνάσιο Μάρτιν βαν Μπιούρεν [10] στο Κουίνς της Νέας Υόρκης, και στη συνέχεια κέρδισε θεατρική υποτροφία για το Πανεπιστήμιο Χόφστρα στο Λονγκ Άιλαντ. Στο Χόφστρα σπούδασε θέατρο, μουσική και λογοθεραπεία. Η Καν αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο το 1964 με πτυχίο στη λογοθεραπεία. [9] Ήταν μέλος μιας αδελφότητας στην πανεπιστημιούπολη, της ΔΧΔ.  Αργότερα σπούδασε τραγούδι στη Νέα Υόρκη με την Μπέβερλι Πεκ Τζόνσον. [11]

Καριέρα Επεξεργασία

Όταν ρωτήθηκε στην τηλεόραση από την Κίτι Καρλάιλ και τον Τσαρλς Νέλσον Ράιλι πώς έβαλε την όπερα της καριέρας της, είπε:

«Είναι τόσο δύσκολο να προσδιορίσω ακριβώς πότε άρχισα το τραγούδι ή γιατί. Η Μούσα σίγουρα δεν ήταν παρούσα. Θα σας πω ακριβώς.» [12]

Για να κερδίσει χρήματα ενώ ήταν φοιτήτρια, η Καν ήταν τραγουδίστρια-σερβιτόρα σε ένα βαυαρικό εστιατόριο με το όνομα Bavarian Manor, μια μπιραρία χοφμπροϊχάους στην κοιλάδα του Χάντσον της Νέας Υόρκης. Τραγουδούσε μουσικά νούμερα κωμωδίας κατά τη διάρκεια παραστάσεων. [13]

Δεκαετία του 1960 Επεξεργασία

Η Καν άρχισε να κάνει ακροάσεις για επαγγελματικούς ρόλους λίγο μετά την αποφοίτησή της από το Χόφστρα. Παράλληλα, δίδαξε για λίγο σε δημόσιο σχολείο. [9] Λίγο πριν υιοθετήσει το επαγγελματικό όνομα Μάντλιν Καν (Καν ήταν το επώνυμο του πατριού της), έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή σε μια αναβίωση του Kiss Me, Kate. [14] Ο ρόλος της στην αποτυχία How Now, Dow Jones γράφτηκε πριν φτάσει στο Μπρόντγουεϊ η παράσταση του 1967, [15] όπως και ο ρόλος της ως δεσποινίς Γουίπλ στην αρχική παραγωγή του Promises, Promises

Το 1968, η Καν ερμήνευσε τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια ειδική παράσταση της οπερέτας Candide προς τιμήν των 50ών γενεθλίων του Λέοναρντ Μπερνστάιν. [9] Έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ το 1968 με Τα νέα πρόσωπα του Λέοναρντ Σίλμαν του 1968 [16] και εμφανίστηκε επίσης εκτός Μπρόντγουεϊ στο μιούζικαλ Promenade.

Δεκαετίες 1970 και 1980 Επεξεργασία

Η Καν εμφανίστηκε σε δύο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ τη δεκαετία του 1970: ένας πρωταγωνιστικός ρόλος στην εκπομπή του Ρίτσαρντ Ρότζερς Δύο επί δύο το 1970 με θέμα την Κιβωτό του Νώε [14] και ένας ακόμη πρωταγωνιστικός ρόλος ως Λίλι Γκάρλαντ στο On the Twentieth Century του 1978. [14] Έφυγε (ή, σύμφωνα με πληροφορίες, απολύθηκε από) την τελευταία παράσταση νωρίς, δίνοντας τον ρόλο στην αντικαταστάτριά της, Τζούντι Κέι. [17] [18]

Το κινηματογραφικό ντεμπούτο της Καν έγινε στη μικρού μήκους ταινία De Düva (Το περιστέρι) το 1968. Το ντεμπούτο της σε μεγάλου μήκους ταινίες το έκανε ως υστερική αρραβωνιαστικιά του ρόλου του Ράιαν Ο'Νιλ στην κωμωδία του Πίτερ Μπογκντάνοβιτς Μια τρελή τρελή καταδίωξη (1972) με πρωταγωνίστρια την Μπάρμπρα Στράισαντ. [19] Η κινηματογραφική της καριέρα συνεχίστηκε με το Χάρτινο φεγγάρι (Paper Moon, 1973), για το οποίο ήταν υποψήφια για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου [14] και για Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου.

Η Καν επιλέχθηκε για τον ρόλο της Άγκνες Γκουτς στην ταινία Αξιολάτρευτη θεία μου (Mame) του 1974, αλλά την απέλυσε η σταρ Λουσίλ Μπολ λόγω καλλιτεχνικών διαφορών. (Πολλές βιογραφίες της Μπολ λένε ότι η Καν επιθυμούσε να απαλλαγεί από τον ρόλο, ώστε να μπορέσει να ενταχθεί στο καστ της ταινίας Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλες, μιας ταινίας που επρόκειτο να γυριστεί· ωστόσο, η Καν δήλωσε σε μια συνέντευξή της το 1996 ότι απολύθηκε [20]).

Μια σειρά από κωμωδίες - Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλες (1974), Φρανκενστάιν Τζούνιορ (1974) και Λίγο... πολύ... τρελούτσικος (1977) - σκηνοθετημένες όλες από τον Μελ Μπρουκς, [14] της έδωσαν την ευκαιρία να αναδείξει τα καλύτερα κωμικά ταλέντα της. [21] Η τελευταία συνεργασία των δυο τους ήταν το Η τρελή ιστορία του κόσμου το 1981. Για το Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλες, ήταν και πάλι υποψήφια για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου. [14] Στο τεύχος Απριλίου 2006 του περιοδικού Premiere, η ερμηνεία της στο Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλες ως Λίλι φον Σταπ επιλέχθηκε ως νούμερο 74 στη λίστα με τις 100 καλύτερες ερμηνείες όλων των εποχών. [22]

Το 1975, η Καν συνεργάστηκε ξανά με τον Μπογκντάνοβιτς με συμπρωταγωνιστές τον Μπαρτ Ρέινολντς και τη Σίμπιλ Σέπερντ στο μιούζικαλ At Long Last Love. Η ταινία ήταν καλλιτεχνική και οικονομική καταστροφή, αλλά η Καν διέφυγε σε μεγάλο βαθμό την ευθύνη για την αποτυχία. Την ίδια χρονιά, συνεργάστηκε ξανά με τον Τζιν Γουάιλντερ, αυτή τη φορά στην κωμωδία του Ο πιο πονηρός αδελφός του Σέρλοκ Χολμς. Το 1978, η κωμική περσόνα της Καν στην οθόνη έφτασε σε μία ακόμη κορύφωση με την ερμηνεία της ως κυρία Μοντενέγκρο στο Ντετέκτιβ της πεντάρας (The Cheap Detective, 1978) του Νιλ Σάιμον [14] μια παρωδία των ταινιών Καζαμπλάνκα και το Το γεράκι της Μάλτας, σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Μουρ. Αυτός ο ρόλος ακολούθησε ένα καμέο στην ταινία Οι απίθανοι Μάπετ κοντά σας (The Muppet Movie) του 1979. [23]

Οι ρόλοι της Καν ήταν κυρίως κωμικοί παρά δραματικοί, αν οι πρώτοι της ρόλοι κατά τη δεκαετία του 1970 σε δύο έργα είχαν στοιχεία και των δύο: In the Boom Boom Room το 1973 στο Μπρόντγουεϊ [24] και Marco Polo Sings a Solo το 1977 εκτός Μπρόντγουεϊ.

Μετά την επιτυχία της στις ταινίες του Μπρουκς, η Καν εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες τη δεκαετία του 1980. Έπαιξε την κυρία Γουάιτ στο Clue το 1985, [25] την πρώτη κυρία Κονστάντς Λινκ το 1980 στην παρωδία First Family, ένα από τα εξωγήινα δίδυμα στην κωμωδία επιστημονικής φαντασίας του Τζέρι Λιούις Πρωταθλητές της καρπαζιάς (Slapstick Of Another Kind, 1982), το αντικείμενο του πόθου του Μπαρτ Ρέινολντς στην αστυνομική κωμωδία Δύο καθάρματα στην ίδια πόλη (City Heat, 1984) και δώρισε τη φωνή της σε έναν ρόλο στιες ταινίες κινουμένων σχεδίων My Little Pony: The Movie (1986) καθώς και An American Tail (1986). Σύμφωνα με τον Ντον Μπλαθ, της έδωσε τον ρόλο επειδή "ήλπιζε ότι θα χρησιμοποιούσε μια φωνή παρόμοια με αυτή που χρησιμοποίησε στο Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλες." [26]

Το 1983, η Καν πρωταγωνίστησε στη δική της μικρής διάρκειας τηλεοπτική κωμική σειρά Oh Madeline, [9] η οποία σταμάτησε μετά από μία σεζόν λόγω χαμηλής τηλεθέασης. Το 1987, η Καν κέρδισε βραβείο Έμμυ Daytime για την ερμηνεία της στο ABC Afterschool Special Wanted: The Perfect Guy. [9]

Η Καν επέστρεψε στη σκηνή ως Μπίλι Ντον στην αναβίωση του Born Yesterday το 1989 και ήταν υποψήφια για βραβείο Τόνυ καλύτερης ηθοποιού σε θεατρικό έργο. [27]

Δεκαετία του 1990 Επεξεργασία

Αργότερα στην καριέρα της, το 1993, η Καν έπαιξε στο έργο της Γουέντι Βάσερσταϊν The Sisters Rosensweig, για το οποίο κέρδισε το Βραβείο Τόνυ καλύτερης ηθοποιού σε θεατρικό έργο. [28]

Η Καν έπαιξε τη μητέρα του ρόλου της Μόλι Ρίνγκβαλντ στην ταινία του 1990 Ο γάμος της Μπέτσι [29], και μια υπάλληλο τηλεφωνικής γραμμής στη φάρσα Στα πρόθυρα της τρέλας (Mixed Nuts, 1994). Η Καν έπαιξε τη διεφθαρμένη δήμαρχο σε μια φιλανθρωπική συναυλία του Anyone Can Whistle το 1995 [30] και εμφανίστηκε στο Νίξον ως Μάρθα Μπιλ Μίτσελ (1995). [31]

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Καν ηχογράφησε μια φωνή για την ταινία κινουμένων σχεδίων The Magic 7. [32] Ο πιο αξιοσημείωτος ρόλος της εκείνη την εποχή ήταν στην κωμική σειρά Μπιλ Κόσμπι (Cosby, 1996–1999) ως Πολίν. [9] Έδωσε τη φωνή της στην ταινία κινουμένων σχεδίων Ζουζούνια (1998). [33]

Η Καν έλαβε καλές κριτικές για την τσεχωβική στροφή της με την ανεξάρτητη ταινία του 1999 Judy Berlin, την τελευταία της ταινία. [34]

Ασθένεια και θάνατος Επεξεργασία

Η Καν διαγνώστηκε με καρκίνο των ωοθηκών το 1998. Υποβλήθηκε σε θεραπεία, συνέχισε να εργάζεται στη σειρά Μπιλ Κόσμπι και παντρεύτηκε τον Τζον Χάνσμπερι τον Οκτώβριο του 1999. [35] Ωστόσο, η ασθένεια εξαπλώθηκε γρήγορα και πέθανε στις 3 Δεκεμβρίου 1999, σε ηλικία 57 ετών. [36]

Αποτεφρώθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1999, στο κρεματόριο Garden State στο Βόρειο Μπέργκεν του Νιου Τζέρσεϊ . [37] Ο σύζυγός της Τζον Χάνσμπερι και ο αδερφός της Τζέφρι Καν έστησαν παγκάκι αφιερωμένο στη μνήμη της στο Σέντραλ Παρκ. [37]

Φιλμογραφία Επεξεργασία

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Ελληνικός τίτλος Ρόλοι
1968 De Düva Το περιστέρι Σίγκριντ
1972 What's Up, Doc? Μια τρελή τρελή καταδίωξη Γιούνις Μπερνς
1973 Paper Moon Χάρτινο φεγγάρι Τρίξι Ντιλάιτ
1973 From the Mixed-Up Files of Mrs. Basil E. Frankweiler δασκάλα
1974 Blazing Saddles Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλες Λίλι φον Σταπ
1974 Young Frankenstein Φρανκενστάιν Τζούνιορ Ελίζαμπεθ Μπένινγκ
1975 At Long Last Love Κίτι Οκέλι
1975 The Adventure of Sherlock Holmes' Smarter Brother Ο πιο πονηρός αδελφός του Σέρλοκ Χολμς Τζένι Χιλ
1976 Won Ton Ton: The Dog Who Saved Hollywood Έστι ντελ Ρουθ
1977 High Anxiety Λίγο... πολύ... τρελούτσικος Βικτόρια Μπρίσμπεϊν
1978 The Cheap Detective Ντετέκτιβ της πεντάρας Κυρία Μοντενέγκρο
1979 The Muppet Movie Οι απίθανοι Μάπετ κοντά σας ελ Σλίζο
1980 Simon Ένας τρελός... μα τι τρελός δρ Σίνθια Μάλορι
1980 Happy Birthday, Gemini Μπάνι Βάινμπεργκερ
1980 Wholly Moses! Ένας υπέροχος Μωυσής μάγισσα
1980 First Family κυρία Κονστάνς Λινκ
1981 History of the World: Part I Η τρελή ιστορία του κόσμου αυτοκράτειρα Νύμφω
1982 Slapstick Of Another Kind Πρωταθλητές της καρπαζιάς Ελάιζα Σουέν / Λουτέσια Σουέν
1983 Yellowbeard Το αδελφάτο των 7 θαλασσών Μπέτυ
1983 Scrambled Feet
1984 City Heat Δύο καθάρματα στην ίδια πόλη Καρολάιν Χάουλεϊ
1985 Clue Clue κυρία Γουάιτ
1986 My Little Pony: The Movie
1986 An American Tail Γκάσι Μαουσχάιμερ
1990 Betsy's Wedding Ο γάμος της Μπάτσι Λόλα Χόπερ
1994 Mixed Nuts Στα πρόθυρα της τρέλας Κυρία. Μάντσικ
1995 Nixon Νίξον Μάρθα Μίτσελ
1998 A Bug's Life Ζουζούνια τσιγγάνα
1999 Judy Berlin Άλις Γκολντ
Πηγές: Masterworks, [9] TCM, [14] The New York Times [38]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb139553277. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w65d9hdh. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb139553277. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. «Madeline Kahn». Jwa.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2015. 
  6. 6,0 6,1 William V. Madison (13 Ιουνίου 2012). «Billevesées: Progress Report 14: When Hiller Met Paula». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2013. 
  7. Specter, Michael (April 8, 1993). «AT HOME WITH: Madeline Kahn; Funny? Yes, but Someone's Got to Be». The New York Times. https://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9F0CE7D9153DF93BA35757C0A965958260. Ανακτήθηκε στις May 12, 2010. 
  8. Biography tvguide.com, accessed February 16, 2015
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 "Kahn Biography" masterworksbroadway.com, accessed February 13, 2015
  10. «1960 Martin Van Buren Yearbook». classmates.com. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2014. 
  11. Anthony Tommasini (January 22, 2001). «Beverley Peck Johnson, 96, Voice Teacher». The New York Times. https://www.nytimes.com/2001/01/22/arts/beverley-peck-johnson-96-voice-teacher.html. 
  12. «Madeleine Kahn». Placenote. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2020. 
  13. Madeline Kahn on her opera career στο YouTube (video clip)
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 14,6 14,7 "Kahn Milestones" tcm.com, accessed February 13, 2015
  15. Mandelbaum, Ken. Not Since Carrie August 15, 1992, Macmillan,(ISBN 1466843276), p. 201
  16. New Faces Production playbillvault.com, accessed February 13, 2015
  17. The New York Times, April 25, 1978, p. 46
  18. Corry, John. "Broadway; Terrence McNally has a comedy about stage due in fall", The New York Times, May 5, 1978, p. C2
  19. " What's Up, Doc? Production" tcm.com, accessed February 14, 2015
  20. «An interview with Madeline Kahn». Charlie Rose. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2012. 
  21. "Kahn Biography" tcm.com, accessed February 13, 2015
  22. «The 100 Greatest Performances of All Time». Premiere Magazine. 27 Μαρτίου 2006. 
  23. «The Muppet Movie (1979)». Henson.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2015. 
  24. In the Boom Boom Room Production playbillvault.com, accessed February 13, 2015
  25. Maslin, Janet. "Review, 'Clue' " The New York Times, December 13, 1985
  26. «Don Bluth American Tail». Cataroo.com. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2015. 
  27. Born Yesterday Production playbillvault.com, accessed February 13, 2015
  28. "Madeline Kahn, Credits and Awards" playbillvault.com, accessed February 13, 2015
  29. "Betsy's Wedding Cast and Crew" tcm.com, accessed March 28, 2015
  30. " "Anyone Can Whistle' Concert, 1995" sondheimguide.com, accessed February 13, 2015
  31. Nixon Cast nytimes.com, accessed February 13, 2015
  32. " The Magic 7 Cast and Crew" tcm.com, accessed March 28, 2015
  33. A Bug's Life Cast nytimes.com, accessed February 13, 2015
  34. Holden, Stephen. Judy Berlin Overview nytimes.com, accessed February 13, 2015
  35. Variety, p. 7, December 6, 1999.
  36. Honan, William H. (December 4, 1999). «Madeline Kahn, Comedian Of Film Fame, Dies at 57». The New York Times. https://www.nytimes.com/1999/12/04/arts/madeline-kahn-comedian-of-film-fame-dies-at-57.html. Ανακτήθηκε στις May 14, 2010. 
  37. 37,0 37,1 Scott Wilson (19 Αυγούστου 2016). Resting Places: The Burial Sites of More Than 14,000 Famous Persons, 3d ed. McFarland. σελ. 390. ISBN 978-1-4766-2599-7. 
  38. "Kahn Filmography and Biography" The New York Times, accessed February 14, 2015

 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία