Το Λίγο... πολύ... τρελούτσικος (πρωτότυπος τίτλος: High Anxiety) είναι αμερικανική σατιρική κωμωδία του 1977 σε παραγωγή και σκηνοθεσία του Μελ Μπρουκς, ο οποίος παίζει επίσης τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτή είναι η πρώτη ταινία του Μπρουκς ως παραγωγός (ο πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος ήταν στο Η τελευταία τρέλα του Μελ Μπρουκς). Παίζουν επίσης οι Χάρβεϊκ Κόρμαν, Κλόρις Λίτσμαν και Μάντλιν Καν. Πρόκειται για μια παρωδία των ταινιών του Άλφρεντ Χίτσκοκ.

Λίγο πολύ τρελούτσικος
ΣκηνοθεσίαΜελ Μπρουκς[1][2][3]
ΠαραγωγήΜελ Μπρουκς
ΣενάριοΜελ Μπρουκς και Μπάρι Λέβινσον
ΠρωταγωνιστέςΜελ Μπρουκς[2], Μάντλιν Καν[2], Κλόρις Λίτσμαν, Χάρβεϊ Κόρμαν, Χάουαρντ Μόρις, Ντικ βαν Πάτεν, Μπάρι Λέβινσον, Τσάρλι Κάλας, Ρον Κάρεϊ, Τζακ Ράιλι και Φρανκ Καμπανέλα
ΜουσικήΜελ Μπρουκς και Τζον Μόρις
ΦωτογραφίαΠολ Λόχμαν
ΜοντάζΤζον Σ. Χάουαρντ
Εταιρεία παραγωγής20th Century Fox
Διανομή20th Century Fox
Πρώτη προβολή25  Δεκεμβρίου 1977 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[4], 1  Σεπτεμβρίου 1978 (Σουηδία)[4], 4  Σεπτεμβρίου 1978 (Δανία)[4], 7  Σεπτεμβρίου 1978 (Ολλανδία)[4], 14  Σεπτεμβρίου 1978 (Γερμανία)[4], 27  Σεπτεμβρίου 1978 (Γαλλία)[4], 29  Σεπτεμβρίου 1978 (Φινλανδία)[4], 21  Οκτωβρίου 1978 (Ιαπωνία)[4], 1  Νοεμβρίου 1978 (Κολομβία)[4], 14  Νοεμβρίου 1978 (Πορτογαλία)[4], 20  Δεκεμβρίου 1978 (Ισπανία)[4], 25  Δεκεμβρίου 1978 (Βραζιλία)[4] και Νοέμβριος 1982 (Τουρκία)[4]
Διάρκεια94 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά

Πλοκή Επεξεργασία

Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες, ο δρ Ρίτσαρντ Θόρνταϊκ έχει πολλές περίεργες συναντήσεις (όπως με έναν επιδειξία που υποδύεται τον αστυνομικό και ένα διερχόμενο λεωφορείο στο οποίο επιβαίνει μια ολόκληρη ορχήστρα παίζοντας μουσική). Μεταφέρεται από τον οδηγό του, Μπρόφι, στο Ψυχονευρωτικό Ινστιτούτο για τους Πολύ, μα Πάρα Πολύ Νευρικούς, όπου έχει προσληφθεί για να αντικαταστήσει τον δρα Άσλεϊ, ο οποίος πέθανε μυστηριωδώς (ο Μπρόφι υποπτεύεται ότι πρόκειται για δολοφονία). Κατά την άφιξή του, τον Θόρνταϊκ υποδέχεται το προσωπικό, ο δρ Φίλιπ Γουένγουορθ, ο δρ Τσαρλς Μόνταγκιου και η νοσοκόμα Σάρλοτ Ντίζελ. Ο Θόρνταϊκ ξαναβρίσκει και τον καθηγητή Βίκτορ Λίλολμαν, έναν πρώην μέντορα που τώρα απασχολείται στο ινστιτούτο.

Αργότερα, ο Θόρνταϊκ ακούει παράξενους θορύβους από το δωμάτιο της Ντίζελ και πηγαίνει με τον Μπρόφι να δει τι συμβαίνει. Η Ντίζελ ισχυρίζεται ότι ήταν η τηλεόραση, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια παθιασμένη συνεδρία BDSM με τον Μόνταγκιου. Το επόμενο πρωί, ο Θόρνταϊκ ειδοποιείται από ένα φως που λάμπει μέσα από το παράθυρό του, που προέρχεται από τον θάλαμο βίαιων περιστατικών. Ο Μόνταγκιου πηγαίνει τον Θόρνταϊκ στην πηγή του φωτός, το δωμάτιο του ασθενούς Άρθουρ Μπρίσμπεϊν, ο οποίος νομίζει ότι είναι κόκερ σπάνιελ.

Ο Γουένγουορθ θέλει να φύγει από το ινστιτούτο και τσακώνεται με την Ντίζελ. Όταν εκείνη τον αφήνει να φύγει, αυτός μπαίνει στο αυτοκίνητό του, αλλά το ραδιόφωνο παίζει εκκωφαντική ροκ μουσική. Παγιδεύεται στο αυτοκίνητό του, τα αυτιά του αιμορραγούν και πεθαίνει από εγκεφαλικό, που προκλήθηκε από τη δυνατή μουσική.

Ο Θόρνταϊκ και ο Μπρόφι πηγαίνουν στο Σαν Φρανσίσκο, όπου ο Θόρνταϊκ πρόκειται να μιλήσει σε ένα ψυχιατρικό συνέδριο. Επισκέπτεται το ξενοδοχείο Hyatt Regency, όπου, προς μεγάλη του απογοήτευση, μια και πάσχει από ακροφοβία, του δίνουν δωμάτιο στον τελευταίο όροφο, μετά από μυστηριώδη αλλαγή στην κράτησή του από τον "κύριο Μαγκάφιν". Ο Θόρνταϊκ ταλαιπωρεί τον γκρουμ με τα επανειλημμένα αιτήματα για μια εφημερίδα, θέλοντας να βρει στις νεκρολογίες πληροφορίες σχετικά με τον θάνατο του Γουένγουορθ. Στη συνέχεια, κάνει ένα ντους, κατά τη διάρκεια του οποίου μπαίνει ο γκρουμ και, σε μια κρίση φρενίτιδας, κάνει ότι μαχαιρώνει τον Θόρνταϊκ με την εφημερίδα ενώ ουρλιάζει: "Να η εφημερίδα σου! Χάρηκες τώρα; Χάρηκες;" Το μελάνι της εφημερίδας τρέχει προς στην αποχέτευση.

Μετά το ντους, η Βικτόρια, κόρη του Άρθουρ Μπρίσμπεϊν, εισβάλλει στο δωμάτιο ζητώντας βοήθεια για να απομακρύνει του πατέρα της από το ινστιτούτο. Ισχυρίζεται ότι οι Ντίζελ και Μόνταγκιου υπερβάλλουν για το πόσο σοβαρά ασθενούν οι πλούσιοι ασθενείς, ώστε να αποσπούν εκατομμύρια από τις πλούσιες οικογένειές τους. Ανακαλύπτοντας ότι ο ασθενής που συνάντησε δεν ήταν ο πραγματικός Άρθουρ Μπρίσμπεϊν, ο Θόρνταϊκ συνειδητοποιεί ότι ο δρ Άσλεϊ ανακάλυψε τι έκαναν η Ντίζελ και ο Μόνταγκιου και σκοτώθηκε πριν προλάβει να τους απολύσει. Συμφωνεί να βοηθήσει τη Βικτόρια.

Για να σταματήσουν τον Θόρνταϊκ, η Ντίζελ και ο Μόνταγκιου προσλαμβάνουν τον άνδρα με τα ασημένια δόντια που κρύβεται πίσω από τις δολοφονίες των Άσλεϊ και Γουένγουορθ, για να υποδυθεί τον Θόρνταϊκ και να πυροβολήσει έναν άνδρα στο λόμπι. Ο Θόρνταϊκ πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του στην αστυνομία. Αφού δέχεται επίθεση από περιστέρια με γαστρεντερίτιδα, συναντά τη Βικτόρια και συνειδητοποιεί ότι ο Μπρόφι τράβηξε μια φωτογραφία την ώρα του πυροβολισμού, στην οποία ο πραγματικός Θόρνταϊκ ήταν στο ασανσέρ εκείνη τη στιγμή, οπότε θα πρέπει να φαίνεται στη φωτογραφία.

Ενεργώντας για λογαριασμό του Θόρνταϊκ, η Βικτόρια επικοινωνεί με τον Μπρόφι για να του πει να μεγεθύνει τη φωτογραφία. Ο Θόρνταϊκ είναι πράγματι φαίνεται στη φωτογραφία, αλλά η Ντίζελ και ο Μόνταγκιου αιχμαλωτίζουν τον Μπρόφι και τον πηγαίνουν στη βόρεια πτέρυγα. Εντωμεταξύ, ο δολοφόνος βρίσκει τον Θόρνταϊκ σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο να καλεί τη Βικτόρια και προσπαθεί να τον στραγγαλίσει. Ωστόσο, ο Θόρνταϊκ τον σκοτώνει με ένα κομμάτι γυαλί από το σπασμένο παράθυρο του θαλάμου. Ο Θόρνταϊκ και η Βικτόρια επιστρέφουν στο Λος Άντζελες, όπου σώζουν τον Μπρόφι και βλέπουν τον Μόνταγκιου και την Ντίζελ να πηγαίνουν τον πραγματικό Άρθουρ Μπρίσμπεϊν σε έναν πύργο για να τον σκοτώσουν.

Η ακροφοβία του Θόρνταϊκ τον εμποδίζει να ανέβει τις απότομες σκάλες του πύργου για να βοηθήσει τον Μπρίσμπεϊν, αλλά με τη βοήθεια του Λίλολμαν, ξεπερνά τη φοβία του. Ο Θόρνταϊκ χτυπά έναν νοσοκόμο, τον Νόρτον, ο οποίος πέφτει από το παράθυρο του πύργου, σώζοντας τον Μπρίσμπεϊν. Η Ντίζελ πετάγεται και επιτίθεται στον Θόρνταϊκ με μια σκούπα, αλλά πέφτει κι αυτή από το παράθυρο του πύργου, γελώντας υστερικά και πέφτοντας με τη σκούπα της στον γκρεμό. Ο Μόνταγκιου εμφανίζεται και παραδίνεται, αλλά χτυπάει κατά λάθος σε μια καταπακτή και πέφτει αναίσθητος. Η Βικτόρια ξαναβρίσκει τον πατέρα της, παντρεύεται τον Θόρνταϊκ και φεύγουν για τον μήνα του μέλιτος.

Διανομή ρόλων Επεξεργασία

  • Μελ Μπρουκς ως δρ Ρίτσαρντ Χάρπο Θόρνταϊκ. Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, ο Θόρνταϊκ υποφέρει και προσπαθεί να ξεπεράσει μια νευρική διαταραχή, ένα μείγμα ακροφοβίας και ιλίγγου.
  • Μάντλιν Καν ως Βοκτόρια Μπρίσμπεϊν, κόρη του Άρθουρ Μπρίσμπεϊν. Συνεργάζεται με τον Θόρνταϊκ για να σώσει τον πατέρα της, ο οποίος θεωρείται τρελός.
  • Κλόρις Λίτσμαν ως νοσοκόμα Σάρλοτ Ντίζελ. Με δολοπλοκίες, κλείνει στην κλινική πλούσιους ανθρώπους, ισχυριζόμενη ότι είναι ψυχικά άρρωστοι για να αποσπάσει εκατομμύρια δολάρια από τις οικογένειές τους.
  • Χάρβεϊ Κόρμαν ως δρ Τσαρλς Μόνταγκιου. Εξυπνάκιας και πομπώδης, κάνει παρέα με την Ντίζελ, την οποία φοβάται.
  • Ρον Κάρεϊ ως Μπρόφι, ένας άπληστος φωτογράφος που είναι επίσης οδηγός και βοηθός του Θόρνταϊκ.
  • Ντικ Βαν Πάτεν ως δρ Φίλιπ Γουέντγουορθ, ένας πράος γιατρός που δεν θέλει να έχει καμία σχέση με τις παράνομες δραστηριότητες του ινστιτούτου.
  • Χάουαρντ Μόρις ως καθηγητής Βίκτορ Λίλολμαν, μέντορας του Θόρνταϊκ, που του διέγνωσε τη φοβία του.
  • Τζακ Ράιλι ως υπάλληλος του ξενοδοχείου.
  • Τσάρλι Κάλας ως ασθενής με άνοια που νομίζει ότι είναι κόκερ σπάνιελ.
  • Ρον Κλαρκ ως Ζάκαρι Κάρτραϊτ, ένας ασθενής που θεωρείται διαταραγμένος. Ο Κλαρκ εργάστηκε επίσης ως σεναριογράφος στην ταινία.
  • Ρούντι Ντε Λούκα ως ο δολοφόνος που προσέλαβε η Ντίζελ για να δολοφονήσει τον Γουέντγουορθ και τον Θόρνταϊκ. Ο Ντε Λούκα εργάστηκε επίσης ως σεναριογράφος στην ταινία.
  • Μπάρι Λέβινσον ως Ντένις, ο γκρουμ. Ο Λέβινσον εργάστηκε επίσης ως σεναριογράφος στην ταινία.
  • Λι Ντελάνο ως Νόρτον, νοσοκόμος που εργάζεται για τους Ντίζελ και Μόνταγκιου. Έχει μισό μουστάκι γιατί υποτίθεται ότι του επιτέθηκε ένας ασθενής.
  • Ρίτσαρντ Σταλ ως δρ Μπάξτερ
  • Ντάρελ Ζβέρλινγκ ως δρ Έκχαρτ
  • Μέρφι Νταν ως πιανίστας
  • Αλ Χόπσον ως άνθρωπος που πυροβολείται

Παραγωγή Επεξεργασία

Η ταινία είναι μια παρωδία των ταινιών αγωνίας του Άλφρεντ Χίτσκοκ Νύχτα αγωνίας, Δεσμώτης του ιλίγγου, Ψυχώ και Τα πουλιά. Η ταινία αφιερώθηκε στον Χίτσκοκ, ο οποίος συμβούλεψε τον Μπρουκς για το σενάριο.[5] Περιέχει επίσης παρωδίες του Blowup του Μικελάντζελο Αντονιόνι και του Πολίτη Κέιν του Όρσον Γουέλς στο στοιχείο της κάμερας που παρακολουθεί μέσα από τοίχους, ακόμα και των ταινιών Τζέιμς Μποντ με έναν δολοφόνο που μοιράζεται μοιάζει με τον κακοποιό Σαγόνια.

 
Το λόμπι του ξενοδοχείου Hyatt Regency στο Σαν Φρανσίσκο έχει εξέχουσα θέση στην ταινία

Το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας διαδραματίζεται στο φανταστικό Ψυχονευρωτικό Ινστιτούτο για τους Πολύ, μα Πάρα Πολύ Νευρικούς, με εξωτερικά γυρίσματα στο Πανεπιστήμιο Mount St. Mary στο Λος Άντζελες. Το Διεθνές Αεροδρόμιο του Λος Άντζελες εμφανίζεται επίσης στην αρχή της ταινίας. Κοντά στο μέσον της ταινίας, η ιστορία μεταφέρεται στο Σαν Φρανσίσκο, αξιοποιώντας τις ρυθμίσεις που χρησιμοποιούνται στον Δεσμώτη του ιλίγγου του Χίτσκοκ, συμπεριλαμβανομένης και της γέφυρας Γκόλντεν Γκέιτ. Περιλαμβάνει επίσης το τότε νεόδμητο ξενοδοχείο Hyatt Regency με το αίθριο λόμπι.

Ο Μπρουκς έκανε μεγάλο κόπο όχι μόνο για να παρωδήσει τις ταινίες του Χίτσκοκ, αλλά και για να μιμηθεί την εμφάνιση και το ύφος των ταινιών του.[6]

Αφού είδε την ταινία, ο Χίτσκοκ έστειλε στον Μπρουκς μια θήκη που περιείχε έξι φιάλες κρασιού Château Haut-Brion του 1961 με ένα σημείωμα που έγραφε: «Ένα μικρό δείγμα της ευχαρίστησής μου, μην έχετε καμιά φοβία για αυτό».[7]

Υποδοχή Επεξεργασία

Στον ιστότοπο Rotten Tomatoes η ταινία έχει βαθμολογία αποδοχής 73% με βάση 30 κριτικές.[8] Στο Metacritic έχει βαθμολογία 55% με βάση πέντε κριτικές.[9]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. www.imdb.com/title/tt0076141/. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 stopklatka.pl/film/lek-wysokosci-1977. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  3. www.the-numbers.com/movie/High-Anxiety. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 www.imdb.com/title/tt0076141/releaseinfo.
  5. «Mel Brooks: 'I'm An EGOT; I Don't Need Any More'». Fresh Air. 20 May 2013. NPR. https://www.npr.org/2013/12/27/256597762/mel-brooks-im-an-egot-i-dont-need-any-more. Ανακτήθηκε στις 18 November 2021. 
  6. Weide, Robert (2012). «Quiet on the Set!». DGA Quarterly Magazine (Summer). https://www.dga.org/Craft/DGAQ/All-Articles/1203-Summer-2012/DGA-Interview-Mel-Brooks.aspx. Ανακτήθηκε στις 24 October 2019. 
  7. Parish, James Robert (2008). It's Good to Be the King: The Seriously Funny Life of Mel Brooks. John Wiley & Sons. σελ. 221. ISBN 978-0-4702-2526-4. 
  8. «High Anxiety». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2021. 
  9. «High Anxiety». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία