Μάσιμο Καρέρα
Ο Μάσιμο Καρέρα (ιταλικά: Massimo Carrera) (22 Απριλίου 1964) είναι Ιταλός πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως αμυντικός και νυν προπονητής ποδοσφαίρου. Έχει το ψευδώνυμο la bandera (η σημαία).
 Ο Μάσιμο Καρέρα ως προπονητής της Σπαρτάκ Μόσχας το 2016. | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 22 Απριλίου 1964 | ||
| Τόπος γέννησης | Ποτσουόλο Μαρτεσάνα, Ιταλία | ||
| Ύψος | 1,80 μ. | ||
| Θέση | Αμυντικός | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1982-1983 | ΣΣΝ Προ Σέστο | 30 | (4) |
| 1983-1984 | ΟΣ Ρούσι | 28 | (5) |
| 1984-1985 | Αλεσσάντρια Κάλτσιο | 31 | (0) |
| 1985-1986 | Δελφίνο Πεσκάρα 1936 | 19 | (1) |
| 1986-1991 | ΑΣ Μπάρι | 156 | (4) |
| 1991-1996 | Γιουβέντους | 114 | (1) |
| 1996-2003 | Αταλάντα ΜΚ | 207 | (3) |
| 2003-2004 | ΣΣΚ Νάπολι | 26 | (0) |
| 2004-2005 | ΑΣΝ Τρεβίζο 2009 | 12 | (0) |
| 2005-2008 | Προ Βερτσέλλι | 63 | (1) |
| Σύνολο | 686 | (19) | |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1992 | Ιταλία | 1 | (0) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 2012 | Γιουβέντους (υπηρεσιακός) | ||
| 2012-2014 | Γιουβέντους (βοηθός) | ||
| 2014-2016 | Ιταλία (βοηθός) | ||
| 2016 | Σπαρτάκ Μόσχας (βοηθός) | ||
| 2016-2018 | Σπαρτάκ Μόσχας | ||
| 2019-2020 | Α.Ε.Κ. | ||
| 2021 | ΣΣΚ Μπάρι | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Σταδιοδρομία σε συλλόγους
ΕπεξεργασίαΟ Καρέρα ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στην Προ Σέστο, αλλά η φήμη του εκτοξεύτηκε με τη Μπάρι, στην οποία έπαιξε για πέντε σεζόν, πριν μετακομίσει στη Γιουβέντους το 1991. Υπό τον προπονητή Τζιοβάνι Τραπατόνι, μονιμοποιήθηκε ως δεξιός πλάγιος αμυντικός, έναν ρόλο που είχε επίσης στη Μπάρι. Πραγματοποίησε μια εξαιρετική πρώτη σεζόν, με αποκορύφωμα την κλήση του στην Εθνική Ιταλίας. Στη δεύτερη σεζόν του, κέρδισε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με το σύλλογο.
Το 1994, με την άφιξη του Μαρτσέλο Λίπι μετακινήθηκε ως κόφτης στη θέση του Λούκα Φούσι και, στη συνέχεια, ως κεντρικός αμυντικός, όπου έγινε ο πυλώνας της ομάδας, κερδίζοντας τόσο το Σκουντέτο και το Κύπελλο Ιταλίας το 1995. Έφτασε επίσης στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ στο τέλος της σεζόν.
Λόγω της άφιξης των ικανών αμυντικών Πιέτρο Βιέρκοβουντ και Πάολο Μοντέρο τη σεζόν που ακολούθησε, ο Καρέρα ερχόταν πιο συχνά από τον πάγκο, αλλά εξακολουθούσε να προσφέρει πολύτιμη συμβολή όταν καλούταν να αγωνιστεί.
Μετά από 166 συμμετοχές με τη Γιουβέντους και έχοντας κερδίσει το Σκουντέτο, το Κύπελλο Ιταλίας, το Σούπερ Καπ Ιταλίας, το Τσάμπιονς Λιγκ και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, το καλοκαίρι του 1996 μετακινήθηκε στην Αταλάντα.
Έγινε γρήγορα αρχηγός και ηγέτης των Orobici, παίζοντας για οκτώ σεζόν με το σύλλογο, όπου συνολικά είχε 207 συμμετοχές και 3 γκολ. Έφυγε από το Μπέργκαμο το 2003 για να γίνει μέλος της Νάπολι και την επόμενη σεζόν, μετακινήθηκε στην Τρεβίζο.
Έμεινε στο Βένετο για μία μόνο σεζόν και στις 28 Οκτωβρίου 2005, σε ηλικία 41 ετών, υπέγραψε με την Προ Βερτσέλι.
Στο τέλος της σεζόν 2007-08, σε ηλικία 44 ετών, αποφάσισε να αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο, για να επικεντρωθεί στην προπονητική.
Διεθνής σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΟι εξαιρετικές επιδόσεις του Καρέρα στην πρώτη του σεζόν με τη Γιουβέντους, του κέρδισαν την πρώτη κλήση του στην Εθνική Ιταλίας, από τον προπονητή Αρίγκο Σάκι το 1991. Ο Καρέρα έκανε αργότερα το ντεμπούτο του και την μοναδική του συμμετοχή με την Εθνική Ιταλίας στις 19 Φεβρουαρίου 1992, σε μία φιλική νίκη με 4-0 εναντίον του Σαν Μαρίνου, που πραγματοποιήθηκε στην Τσεζένα.
Προπονητική σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΟ Καρέρα επανενώθηκε με τους πρώην συμπαίκτες του στη Γιουβέντους, Αντόνιο Κόντε και Άντζελο Αλέσιο το καλοκαίρι του 2011, όταν εντάχθηκε στο προπονητικό επιτελείο της ομάδας ως τεχνικός διευθυντής.[1]
Λόγω ποινής 10 μηνών στον προπονητή Αντόνιο Κόντε για υποτιθέμενες συνέπειες της αποτυχίας του να αναφέρει το στήσιμο αγώνων και μια παρόμοια ποινή εναντίον του βοηθού του, Άντζελο Αλέσιο, ο Καρέρα ορίστηκε τον Ιούλιο του 2012 ως προσωρινός προπονητής της Γιουβέντους.[2] Στον πρώτο επίσημο αγώνα του κατέκτησε το Σούπερ Καπ Ιταλίας 2012 , ύστερα από τη νίκη με 4-2 στην παράταση εναντίον της Νάπολι, που διεξήχθη στο Πεκίνο.[3] Αφού αφαιρέθηκε η ποινή του Άντζελο Αλέσιο, επέστρεψε στη θέση τεχνικού διευθυντή, αφήνοντας τον πάγκο στον Αλέσιο.
Πριν από τη σεζόν 2016-17, προσλήφθηκε ως βοηθός προπονητής στη ρωσική Σπαρτάκ Μόσχας. Ο προπονητής Ντμίτρι Αλένιτσεφ παραιτήθηκε από τη θέση του στις 5 Αυγούστου 2016, ύστερα από τον αποκλεισμό της ομάδας στο Γιουρόπα Λιγκ από την ΑΕΚ Λάρνακας και ο Καρέρα ορίστηκε προσωρινός προπονητής.[4] Στις 17 Αυγούστου 2016, προσλήφθηκε ως προπονητής της Σπαρτάκ σε μόνιμη βάση.[5] Το ντεμπούτο του Καρέρα ως προπονητής έλαβε χώρα στις 21 Αυγούστου 2016 εναντίον της Κρασνοντάρ, όπου οι ερυθρόλευκοι έκαναν την πρώτη τους νίκη με 2-0. Κανένας άλλος προπονητής της Σπαρτάκ δεν είχε κατόρθωσε να ξεκινήσει την δουλειά του στην ομάδα τόσο επιτυχημένα όπως έκανε ο Καρέρα, με την Σπαρτάκ να συγκεντρώνει 28 από τα 36 βαθμούς στους πρώτους δώδεκα αγώνες του Καρέρα. Στις 7 Μαΐου 2017, η Σπαρτάκ εξασφάλισε τον πρώτο τίτλο Πρωταθλήματος Ρωσίας από το 2001, υπό τις οδηγίες του Καρέρα.[6] Στις 6 Ιουνίου 2017, παρέτεινε τη σύμβαση του με το σύλλογο μέχρι τις 31 Μαΐου 2019.[7]
Αποδεσμεύτηκε από τα καθήκοντά του στα τέλη του 2018 μετά από μια σειρά κακών αποτελεσμάτων, παρά το γεγονός ότι παρέμεινε φαινομενικά δημοφιλής στους οπαδούς, μια κίνηση που προκάλεσε αντιπαραθέσεις. Ειδικότερα, πολλοί κατηγορούν τον αρχηγό Ντενίς Γκλουσακόφ για την ενεργό υποστήριξη της απόφασης και ζήτησαν την απομάκρυνσή του από την ομάδα.
Στις 7 Δεκεμβρίου 2019, υπέγραψε συμβόλαιο ως προπονητής της ΑΕΚ.[8] Στο ντεμπούτο του ως προπονητής του συλλόγου, κέρδισε εκτός έδρας τη Ξάνθη με 0-1.[9] Στις 22 Δεκεμβρίου 2020, η ΑΕΚ ανακοινώθηκε τη λήξη συνεργασίας με τον Καρέρα, ο οποίος σε 50 αγώνες στον πάγκο της ομάδας, είχε απολογισμό 27 νίκες, 12 ισοπαλίες και 11 ήττες.[10]
Διάφορα
ΕπεξεργασίαΟ Καρέρα έπαιξε άθελά του έναν τεράστιο ρόλο στο να βοηθήσει τη Μίλαν να κάνει το αήττητο τη σεζόν 1991-92 της Σέριε Α. Κατά τη διάρκεια των καθυστερήσεων του αγώνα της Γιουβέντους εναντίον της Μίλαν στις 15 Σεπτεμβρίου 1991, μία αθώα σέντρα από τη δεξιά πλευρά χτύπησε το κεφάλι του Καρέρα και η μπάλα πέρασε πάνω από τον εμβρόντητο Στέφανο Τακόνι για την κρίσιμη ισοφάριση. Η Μίλαν θα συνέχιζε και θα τελείωνε αήττητη τη σεζόν και θα ξεκινούσε ένα ρεκόρ 58 αγωνιστικών χωρίς ήττα.
Διακρίσεις
ΕπεξεργασίαΩς παίχτης
Επεξεργασία- Μπάρι
- Σέριε Β (1): 1988-89
- Μιτρόπα Καπ (1): 1990
- Γιουβέντους
- Σέριε Α (1): 1994-95
- Κύπελλο Ιταλίας (1): 1994-95
- Σούπερ Καπ Ιταλίας (1): 1995
- Τσάμπιονς Λιγκ (1): 1995-96
- Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (1): 1992-93
Ως προπονητής
Επεξεργασία- Σούπερ Καπ Ιταλίας (1): 2012
- Πρωτάθλημα Ρωσίας (1): 2016-17
- Σούπερ Καπ Ρωσίας (1): 2017
Ατομικές
Επεξεργασία- Προπονητής της Χρονιάς Πρωταθλήματος Ρωσίας (1): 2016-17
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «FIGC respond to Conte criticism». ESPN. 16 August 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2013. https://archive.today/20130216004109/http://www.espnstar.com/football/serie-a/news/detail/item839211/FIGC-respond-to-Conte-criticism/.
- ↑ «Juventus » Manager history». World Football. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ «Juventus 4–2 Napoli Report». Goal.com. 14 Αυγούστου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2012.
- ↑ ДМИТРИЙ АЛЕНИЧЕВ ПОКИДАЕТ «СПАРТАК» (στα Ρωσικά). ΦΚ Σπαρτάκ Μόσχας. 5 Αυγούστου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ МАССИМО КАРРЕРА — ГЛАВНЫЙ ТРЕНЕР КРАСНО-БЕЛЫХ (στα Ρωσικά). ΦΚ Σπαρτάκ Μόσχας. 17 Αυγούστου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Congratulations to Spartak Moscow» (στα Ρωσικά). Πρέμιερ Λιγκ Ρωσίας. 7 Μαΐου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ МАССИМО КАРРЕРА ПРОДЛИЛ КОНТРАКТ СО «СПАРТАКОМ» (στα Ρωσικά). ΦΚ Σπαρτάκ Μόσχας. 6 Ιουνίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «ΑΕΚ: Υπέγραψε ο Καρέρα». www.sport24.gr. 7 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Ξάνθη - ΑΕΚ 0-1: Ληστεία αλά... ιταλικά». www.sport24.gr. 14 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «ΑΕΚ: Επίσημα τέλος ο Μάσιμο Καρέρα από τον πάγκο». www.protothema.gr. 22 Δεκεμβρίου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Προφίλ προπονητή στο Transfermarkt.com
- Προφίλ στο myjuve.it (Ιταλικά)