Μάχη της Φλώρινας (1916)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Μάχη της Φλώρινας (ή Επίθεση στην Τσέγανη) ήταν μια επιθετική επιχείρηση των Βουλγάρων κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου που έλαβε χώρα στις 17-27 Αυγούστου 1916, κατά την οποία κατέλαβαν τη Φλώρινα, αλλά απέτυχαν να καταλάβουν την Τσέγανη (Άγιος Αθανάσιος Πέλλας).
| Μάχη της Φλώρινας | |||
|---|---|---|---|
| Μακεδονικό Μέτωπο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου | |||
 Μάχη της Φλώρινας (νοτιοδυτικά) | |||
| Χρονολογία | 17-27 Αυγούστου 1916 | ||
| Τόπος | Φλώρινα | ||
| Έκβαση | Η βουλγαρική επίθεση αναχαιτίστηκε από τις σερβικές δυνάμεις | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απολογισμός | |||
| |||
.svg){kind=small}
Υπόβαθρο Επεξεργασία
Τον Αύγουστο του 1916, η Ρουμανία αποφάσισε να μπει στον πόλεμο με το πλευρό της Αντάντ. Οι Σύμμαχοι είχαν σκοπό να προβούν σε μεγάλη επίθεση στο Μακεδονικό Μέτωπο στα μέσα Αυγούστου για να υποστηρίξουν την είσοδο της Ρουμανίας στον πόλεμο και να διαλύσουν όσο το δυνατόν περισσότερες βουλγαρικές δυνάμεις. Η ανώτατη διοίκηση των Βουλγάρων υποψιάστηκε μια επικείμενη επίθεση και η μάχη της Δοϊράνης στις 9 Αυγούστου είχε επιβεβαιώσει αυτές τις υποψίες. Από την πλευρά τους, οι Βούλγαροι σκόπευαν να προχωρήσουν σε επίθεση κατά της Μακεδονίας από την αρχή του έτους και τώρα σχεδίαζαν ταυτόχρονη επίθεση της 1ης Βουλγαρικής Στρατιάς και της 2ης Βουλγαρικής Στρατιάς στα άκρα των Συμμάχων.
Η επιχείρηση του Στρυμόνα στο ανατολικό άκρο της 2ης Βουλγαρικής Στρατιάς του Στρατηγού Γκέοργκι Τόντοροβ είχε μεγάλη επιτυχία, κυρίως λόγω της απόφασης της ελληνικής κυβέρνησης να μη προβεί σε αντίσταση.
Επίθεση στην Τσέγανη Επεξεργασία
Η προώθηση στο δεξί άκρο αναλήφθηκε από την 1η Βουλγαρική Στρατιά που είχε τις εξής δυνάμεις τον Ιούλιο του 1916.
| Τάγματα | Άνδρες | Τουφέκια | Πολυβόλα | Κανόνια | |
|---|---|---|---|---|---|
| Επιτελείο Στρατού, οπισθοφυλακή | 13.361 | 5.524 | |||
| 8η Μεραρχία Πεζικού Τούντζα | 22 | 41.376 | 22.538 | 36 | 48 |
| 3/6 Ταξιαρχία Ιππικού | 10 | 8.029 | 6.491 | 12 | 12 |
| 3η Ταξιαρχία Ιππικού | 1.892 | 1.310 | 4 | ||
| 3η Μεραρχία Πεζικού Βαλκάνια | 21 | 42.777 | 26.953 | 36 | 48 |
| Μονάδες Στρατού (αποθέματα) | 4 | 7.946 | 7.000 | 20 | 66 |
| Γερμανικές μονάδες | 1.987 | 987 | 24 | 12 | |
| Σύνολο | 57 | 117.368 | 70.803 | 128 | 190 |
Οι Γερμανοί τελικά συμφώνησαν ότι η επίθεση ήταν χρήσιμη και στις 12 Αυγούστου, ο Στρατηγός Κλίμεντ Μπογιατζίεφ έλαβε διαταγές από την ηγεσία της Ομάδας Στρατιών «Μάκενσεν». Το δεξί άκρο του στρατού, το οποίο ενισχύθηκε από την 8η μεραρχία πεζικού (4 και μισή ταξιαρχίες πεζικού), είχε σκοπό να προωθηθεί και να καταλάβει τη Φλώρινα, ενώ δυνάμεις της 3ης μεραρχίας θα προχωρούσαν στην κορυφή Προφήτης Ηλίας του Βόρα για να καταλάβουν περιοχή Τσέγανης (νυν Άγιος Αθανάσιος Πέλλας). Ο στρατηγός Μπογιατζίεφ συμφώνησε να επιτεθεί αλλά εξέφρασε αμφιβολίες για το τελικό αποτέλεσμα, καθώς οι δυνάμεις του είχαν παραταχθεί σε μέτωπο 140 χιλιομέτων και είχαν έλλειψη στο βαρύ πυροβολικό. Οι Βούλγαροι παρέταξαν 6 μεραρχίες πεζικού και 1 μεραρχία ιππικού απέναντι σε 3 σερβικές στρατίες.
Η επίθεση ξεκίνησε στις 17 Αυγούστου, όταν οι Βούλγαροι κατέλαβαν τη Φλώρινα και τη Βεύη. Η προώθηση τους, ωστόσο, προκάλεσε δυσκολίες και ήταν αργή εξαιτίας της σερβικής αντίστασης. Η μάχη ήταν ιδιαίτερα δύσκολη στις γυμνές βραχώδεις πλαγιές της κορυφής του Προφήτη Ηλία, του Βόρα. Οι Σέρβοι έλαβαν ενισχύσεις από νέο πυροβολικό και νέα σώματα χάρη στον σιδηρόδρομο που έφτανε μέχρι το πεδίο της μάχης, ενώ οι Βούλγαροι σύντομα ξεκίνησαν να καταστρέφουν τα αποθέματα των πυρομαχικών τους. Τότε, η ανώτατη διοίκηση των Βουλγάρων διέταξε τη λήξη όλων των επιθέσεων στις 27 Αυγούστου και προχώρησε στο στήσιμο άμυνας μεταξύ της λίμνης Βεγορίτιδα, της λίμνης Πετρών και του όρους Βόρας. Για τις επόμενες μερικές μέρες, οι βουλγαρικές θέσεις είχαν βομβαρδιστεί από τους Συμμάχους, ενώ μερικές σερβικές επιθέσεις αναχαιτίστηκαν.
Συνέπειες Επεξεργασία
Η επιχείρηση έληξε με αποτυχία. Οι Βούλγαροι δεν κατάφεραν να επηρεάσουν τη Ρουμανία που είχε προχωρήσει σε συμμαχία με τις δυνάμεις της Αντάντ, ενώ επίσης απέτυχαν να καταλάβουν το χωριό Τσέγανη και να προωθηθούν βορείως της λίμνης Όστροβο.
Ο Γάλλος Στρατηγός Μωρίς Σαράιγ ετοίμαζε τώρα με αντεπίθεση κατά της 1ης Βουλγαρικής Στρατιάς (Επίθεση στο Μοναστήρι). Η Φλώρινα ανακαταλήφθηκε από τους Γάλλους στις 23 Σεπτεμβρίου 1916.
Παραπομπές Επεξεργασία
^ Αν και οι σχηματισμοί έφεραν τον όρο «Στρατιά», στην πραγματικότητα είχαν δυνάμεις ίσες με σώματα.