Η Μάχη του Λυκαίου Όρους ήταν μάχη που διεξήχθη μεταξύ της Σπάρτης με επικεφαλής τον Κλεομένη Γ΄ και της Αχαϊκής Συμπολιτείας με διοικητή τον Άρατο. Ήταν η πρώτη μεγάλη μάχη του Κλεομενείου Πολέμου. Η μάχη έγινε στο Λυκαίο Όρος στα σύνορα Ήλιδας και Αρκαδίας και έληξε με νίκη των Σπαρτιατών.

Μάχη του Λυκαίου Όρους
Κλεομένειος Πόλεμος
Χάρτης που απεικονίζει τη θέση της Μάχης του Λυκαίου Όρους
Χρονολογία227 π.Χ.
ΤόποςΛυκαίο Όρος, σύνορα Ηλείας και Αρκαδίας
ΈκβασηΝίκη των Σπαρτιατών
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Απολογισμός
Ελαφριές
Βαριές

Προανάκρουσμα Επεξεργασία

Το 229 π.Χ., ο Κλεομένης Γ΄, βασιλιάς της Σπάρτης, ξεκίνησε μια εκστρατεία με στόχο την επέκταση της περιφερειακής ισχύος του βασιλείου του.[1] Σε αυτό αντιτάχθηκε η μεγάλη δύναμη στην Πελοπόννησο, η Αχαϊκή Συμπολιτεία. Σε μια προσπάθεια να περιορίσουν την αναδυόμενη δύναμη της Σπάρτης, οι Αχαιοί με επικεφαλής τον στρατηγό τους, Άρατο, επιχείρησαν ανεπιτυχώς να ανακαταλάβουν τις πόλεις της Τεγέας και του Ορχομενού.[2] Αυτή η αποτυχία επιδεινώθηκε όταν ένας πολύ ανώτερος αριθμητικά αχαϊκός στρατός με διοικητή τον Αριστόμαχο Β΄ του Άργους αρνήθηκε να δώσει μάχη στον στρατό του Κλεομένη.[1]

Αν και αυτές οι αποτυχίες αντισταθμίστηκαν σε κάποιο βαθμό από την κατάληψη της Καφύας, μιας πόλης που προηγουμένως είχε καταλάβει ο Κλεομένης, η σπαρτιατική υπεροχή στον πόλεμο γινόταν εμφανής. Ο Πτολεμαίος Γ΄ της Αιγύπτου, ο οποίος υποστήριζε την εκστρατεία των Αχαιών κατά της Μακεδονίας, μετέφερε την οικονομική του υποστήριξη από την Αχαϊκή Συμπολιτεία στη Σπάρτη. Ο Πτολεμαίος το στήριξε στην υπόθεση ότι η Σπάρτη θα ήταν πιο χρήσιμος σύμμαχος στην αντιστάθμιση της Μακεδονίας.[3]

Μάχη Επεξεργασία

Ο Άρατος επανεξελέγη στρατηγός το 227 π.Χ. και στη συνέχεια εξαπέλυσε εισβολή στην Ήλιδα, μια σύμμαχο της Σπάρτης. Οι Ηλείοι, μη μπορώντας να νικήσουν τους Αχαιούς, ζήτησαν βοήθεια από τη Σπάρτη. Η απάντηση των Σπαρτιατών ήταν να στείλει τον Κλεομένη με στρατό για να βοηθήσει τους συμμάχους τους.[4] Καθώς οι Αχαιοί επέστρεφαν από την Ήλιδα, ο Κλεομένης εξαπέλυσε επίθεση κατά των Αχαιών κοντά στο Λυκαίο Όρος, στα σύνορα Ήλιδας και Αρκαδίας.[4] Οι Αχαιοί, που ήταν απροετοίμαστοι για μάχη, τράπηκαν σε άτακτη φυγή από τη μάχη. Οι Σπαρτιάτες σημείωσαν συνολική νίκη, κατατροπώνοντας τον αντίπαλο στρατό.[4] Κατάφεραν να αιχμαλωτίσουν μεγάλο μέρος του Αχαϊκού Στρατού, καθώς και να προκαλέσουν τεράστιες απώλειες.[4] Η νίκη ήταν τόσο ολοκληρωτική που αρχικά θεωρήθηκε ότι ο Άρατος είχε σκοτωθεί εν μέσω μάχης.[4]

Επακόλουθα Επεξεργασία

Ο Άρατος μπόρεσε να χρησιμοποιήσει τη σύγχυση στον απόηχο της μάχης προς όφελός του. Άρπαξε την πόλη της Μαντίνειας από τους Σπαρτιάτες και την ασφάλισε.[4] Αυτή η επιτυχία ήταν βραχύβια, καθώς οι Αχαιοί ηττήθηκαν αποφασιστικά από τον Κλεομένη στη Μάχη της Λαδοκίας αργότερα το 227 π.Χ.[5] και ξανά στη Μάχη της Δύμης το 226 π.Χ..[6] Αυτές οι νίκες καθιέρωσαν την κυριαρχία των Σπαρτιατών στην Πελοπόννησο.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Πλούταρχος. Life of Cleomenes, 4
  2. Πολύβιος. The Rise of the Roman Empire, 2.46; Πλούταρχος. Life of Cleomenes, 4; Hammond & Walbank 2001.
  3. Πολύβιος. The Rise of the Roman Empire, 2.51; Green 1990; Hammond & Walbank 2001.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Πλούταρχος. Life of Cleomenes, 5
  5. Πλούταρχος. Life of Cleomenes, 6; Smith 1873
  6. Πλούταρχος. Life of Cleomenes, 14; Green 1990; Hammond & Walbank 2001.

Πηγές Επεξεργασία

Πρωταρχικές πηγές Επεξεργασία

Δευτερεύουσες πηγές Επεξεργασία