Ο Μαλτέζικος γύπας είναι είδος προϊστορικού γύπα του Παλαιού Κόσμου. Είναι γνωστό μόνο από απολιθωμένα λείψανα από το Μέσο μέχρι το Ύστερο Πλειστόκαινο σε τοποθεσίες σε όλη τη κεντρική και ανατολική Μεσόγειο (σε Μεσογειακά νησιά αλλά και σε σπηλιές της ηπειρωτικής Ευρώπης). Το παλαιοείδος (paleospecies) περιγράφηκε από τον Ρίτσαρντ Λιντέκερ (Richard Lydekker, 1849-1915) το 1830, βασισμένος σε απολιθωμένα οστά από σπηλιές στη Μάλτα.[1] Διαφέρει από το Όρνιο, λόγω του διαφορετικού του μεγέθους κι επειδή τα οστά του ήταν πιο εύρωστα.[1]

Μαλτέζικος γύπας
Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων:
Pleistocene
Μέσο-Ύστερο Πλειστόκαινο
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Πτηνά (Aves)
Τάξη: Αετόμορφα (Accipitriformes)
Οικογένεια: Αετίδες (Accipitridae)
Υποοικογένεια: Γυπίνες (Aegypiinae)
Γένος: Γυψ (Gyps)
Είδος: G. melitensis
Διώνυμο
Gyps melitensis
Lydekker, 1890

Στην Ελλάδα θεωρείται ότι υπήρχε πριν από 2.000.000 χρόνια.[2]

Παραπομπές Επεξεργασία