Μαρία της Βραβάντης, δούκισσα της Βαυαρίας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Μαρία, γερμ. Marie von Brabant (1226 - 1256) από τον Οίκο του Ρέγκιναρ ήταν κόρη του δούκα της Βραβάντης και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Βαυαρίας. Αποκεφαλίστηκε με εντολή του συζύγου της.
| Μαρία της Βραβάντης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1226[1][2][3] |
| Θάνατος | 18 Ιανουαρίου 1256[4] Ντόναουβερτ |
| Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
| Τόπος ταφής | Benediktinerkloster Heilig Kreuz |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λουδοβίκος Β΄ της Βαυαρίας (1254–1256)[5][6] |
| Γονείς | Ερρίκος Β΄ της Βραβάντης[5] και Μαρία της Σουαβίας[5] |
| Αδέλφια | Βεατρίκη της Βραβάντης[5] Ελισάβετ της Βραβάντης Ερρίκος Γ΄ της Βραβάντης[5] Ερρίκος Α΄ της Έσσης Ματθίλδη της Βραβάντης, κόμισσα του Αρτουά[5] |
| Οικογένεια | Οίκος του Ρέγκιναρ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΗ Μαρία, ήταν η τρίτη κόρη του Ερρίκου Β΄ δούκα της Βραβάντης και της Μαρίας των Χοενστάουφεν, η οποία ήταν κόρη τού Φιλίππου δούκα της Σουαβίας και της Ειρήνης Αγγελίνας.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε το 1254 τον Λουδοβίκο Β΄ των Βίττελσμπαχ δούκα της Βαυαρίας. Το ζευγάρι ήταν παντρεμένο μόνο για δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων δεν απέκτησαν απογόνους.
Εκτέλεση
ΕπεξεργασίαΗ Μαρία εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό στο Ντοναουβέρτ το 1256 αφού είχε κατηγορηθεί για μοιχεία από τον σύζυγό της. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι ο Λουδοβίκος δεν είχε αποδείξει την υπόθεσή του και στην πραγματικότητα δεν είχε παρουσιάσει καμία έγκυρη απόδειξη μοιχείας. Ως μετάνοια και εξιλέωση, ίδρυσε την Κιστερκιανή μονή του Φύρστενφελντ κοντά στο Μόναχο.
Οι πηγές διατηρούν λεπτομέρειες για τα γεγονότα που οδήγησαν στην εκτέλεση. Το 1256, ο Λουδοβίκος έλειπε για μεγάλο χρονικό διάστημα, πηγαίνοντας για υποθέσεις στην περιοχή του Ρήνου. Η σύζυγός του έγραψε δύο γράμματα: το ένα στον σύζυγό της και το άλλο στον κόμη του Κύμπουργκ, υποτελή του Λουδοβίκου. Οι λεπτομέρειες του πραγματικού περιεχομένου της δεύτερης επιστολής ποικίλλουν και σύμφωνα με τους χρονικογράφους, ο αγγελιοφόρος που παρέδωσε την επιστολή στον Λουδοβίκο έλαβε λάθος φάκελο, με αποτέλεσμα αυτός να συμπεράνει ότι η γυναίκα του είχε μοιχική σχέση.
Με την πάροδο του χρόνου, πολλές λαογραφικές ιστορίες αναδύθηκαν γύρω από τη δράση του Λουδοβίκου, οι περισσότερες από τις οποίες γράφτηκαν πολύ μετά τον θάνατό του. Για παράδειγμα, οι μπαλάντες πρόσθεσαν στην ιστορία τη δολοφονική φρενίτιδα του Λουδοβίκου: όχι μόνο σκότωσε τη γυναίκα του μετά από ένα ταξίδι μακριά από το σπίτι που κράτησε πέντε μέρες και νύχτες, αλλά μαχαίρωσε και τον αγγελιοφόρο που του έφερε το λάθος γράμμα. Στη συνέχεια, μπαίνοντας στο κάστρο του, μαχαίρωσε επίσης τον καστελάνο του και μια αυλική κυρία, πέταξε την υπηρέτρια της γυναίκας του από τις επάλξεις και τελικά σκότωσε τη γυναίκα του μαχαιρώνοντάς την ή κόβοντάς της το κεφάλι.
Στην τραγική ιστορία της θεωρείται ότι βασίζεται ο μεσαιωνικός θρύλος για τη Γενοβέφα της Βραβάντης.
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Bumke, Joachim (1991). Courtly Culture: Literature and Society in the High Middle Ages. Translated by Dunlap, Thomas. University of California Press.
- Dunbabin, Jean (2011). The French in the Kingdom of Sicily, 1266–1305. Cambridge University Press.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119446723. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp00555983.
- ↑ 3,0 3,1 «Ökumenisches Heiligenlexikon» M/Maria_von_Brabant.html.
- ↑ I3257. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 «Kindred Britain»
- ↑ p779.htm#i7784. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.