Μαργαρίτα Στιούαρτ (γεν. 1455)
Η Μαργαρίτα Στιούαρτ (1455 - άγνωστη ημερομηνία θανάτου) ήταν μικρότερη κόρη και παιδί του Ιακώβου Β΄ της Σκωτίας και της Μαρίας του Χέλρε, μικρότερη αδελφή του Ιακώβου Γ΄ της Σκωτίας.[3][4] Όταν προσλήφθηκε στον Οίκο του Λάνκαστερ από τον πρίγκιπα της Ουαλίας η Μαργαρίτα έγινε ερωμένη του Γουίλιαμ Κράιτον 3ου λόρδου του Κράιτον που ήταν εχθρός του αδελφού της Ιακώβου Γ΄. Η Μαργαρίτα απέκτησε με τον λόρδο του Κράιτον την Μαργαρίτα Κράιτον μετέπειτα κόμισσα του Ροθ και πιθανότατα έναν γιο τον Σερ Ιάκωβο Κράιτον γενάρχη των υποκόμητων του Φρέντροτ, πολύ πιθανό να είχαν παντρευτεί μετά τον θάνατο της συζύγου του Κράιτον.[5]
| Μαργαρίτα Στιούαρτ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1455 (περίπου) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Σκωτίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | William Crichton, 3rd Lord Crichton |
| Τέκνα | Margaret Crichton[1][2] |
| Γονείς | Ιάκωβος Β΄ της Σκωτίας[1] και Μαρία του Χέλρε[1] |
| Αδέλφια | Μαρία Στιούαρτ, κόμισσα του Αρράν Αλέξανδρος Στιούαρτ, δούκας του Όλμπανυ Ιάκωβος Γ΄ της Σκωτίας Ιωάννης Στιούαρτ, κόμης του Μαρ (απεβ. 1479) Δαυίδ Στιούαρτ, κόμης του Μόρεϊ |
| Οικογένεια | Οίκος των Στιούαρτ |
Προτάσεις γάμου Επεξεργασία
Ο αδελφός της Ιάκωβος Γ΄ ανέβηκε στον θρόνο της Σκωτίας μετά τον θάνατο του πατέρα τους από ατύχημα σε κανόνι υπό την κηδεμονία της μητέρας τους (1460), η Μαρία του Χέλρε πέθανε τρια χρόνια αργότερα (1463) αφήνοντας την Μαργαρίτα ορφανή σε ηλικία κάτω των 10 ετών. Την περίοδο του Πολέμου των Ρόδων η μεγαλύτερη αδελφή της Μαργαρίτας Μαρία Στιούαρτ, κόμισσα του Αρράν αρραβωνιάστηκε σύντομα τον Εδουάρδο του Ουεστμίνστερ τον μικρό γιο του Ερρίκου ΣΤ΄ της Αγγλίας και της Μαργαρίτας του Ανζού. Ο γάμος ωστόσο δεν προχώρησε για πολιτικούς λόγους επειδή ο προστάτης της Φίλιππος Γ΄της Βουργουνδίας συμμάχησε με τον Εδουάρδο Δ΄ της Αγγλίας. Η Μαρία παντρεύτηκε αργότερα έναν Σκωτσέζο αλλά οι στόχοι της οικογένειας της για γάμο με Άγγλο πρίγκιπα ήταν πάντοτε ανοιχτοί. Ακολούθησε πρόταση στον Ιάκωβο Γ΄ να παντρευτεί τον Γεώργιο Πλανταγενέτη, 1ο δούκα του Κλάρενς (1476) αλλά η Μαργαρίτα τελικά παντρεύτηκε τον Άντονι Γούντβιλ, 2ο κόμη του Ρίβερ και γαμπρό του Εδουάρδου Δ΄, καμιά συμμαχία ωστόσο δεν προχώρησε.[6]
Τελευταία χρόνια Επεξεργασία
Ο Γουίλιαμ Κράιτον, 3ος λόρδος του Κράιτον σύμφωνα με μερικές πηγές "εξέθεσε σκόπιμα" την Μαργαρίτα μικρότερη και αγαπημένη αδελφή του βασιλιά επειδή ο Ιάκωβος Γ΄ είχε παραπλανήσει την σύζυγο του.[7] Η Μαργαρίτα έγινε ερωμένη του Κράιτον ανεξάρτητα από την αλήθεια ή όχι της ιστορίας, η σχέση αυτή την ντρόπιασε υπερβολικά και μαύρισε την φήμη της, η νόθη κόρη της επίσης Μαργαρίτα γεννημένη μεταξύ 1478 - 1485 μεγάλωσε στην βασιλική αυλή.[8] Η Μαργαρίτα ίσως να ήταν μητέρα και του Ιακώβου Κράιτον του γιου του Γουίλιαμ που παντρεύτηκε την Κατερίνα Μπόθγουικ την μεγαλύτερη κόρη του Γουίλιαμ, λόρδου του Μπόθγουικ.
Ο λόρδος του Κράιτον συμμάχησε με τον Αλέξανδρο Στιούαρτ, δούκας του Όλμπανυ στην επανάσταση που έκανε εναντίον του αδελφού του Ιακώβου Γ΄. Ο λόρδος του Κράιτον ανέλαβε την φύλαξη του "πανάρχαιου και εκπληκτικού" κάστρου του Κράιτον που κατασχέθηκε από τον βασιλιά όταν ο δούκας του Αλμπάνι κατηγορήθηκε για προδοσία.[9] Το κάστρο δόθηκε σε έναν υποτελή του Ιακώβου Γ΄, τον Σερ Τζων Ράμσεϊ του Μπαλμαίν. Ο ιστορικός Τζωρτζ Μπιουκάναν που ήταν πάντοτε εχθρικός με τους Στιούαρτ κάνει λόγο για αιματηρή σχέση ανάμεσα στον Ιάκωβο Γ΄ και την μικρότερη αδελφή του Μαργαρίτα.[10] Ο ιστορικός του Ιακώβου Γ΄ Νόρμαν Μακντογκαλλ το διαψεύδει και αποδίδει τις φήμες στις εμφύλιες διαμάχες που είχαν ξεσπάσει την εποχή της απογόνου του Μαρίας Α΄ της Σκωτίας και είχαν στόχο να αμαυρώσουν την φήμη των Στιούαρτ από τους εχθρούς τους. Οι σύγχρονοι ιστορικοί ιδιαίτερα του 19ου αιώνα εξακολουθούν να είναι παρόλα αυτά όλοι εχθρικοί με την Μαργαρίτα, ο Τζον Ριντεϊλ γράφει "πολύ όμορφη, νέα αλλά άστατη με στενή σχέση με τον αδελφό της".[11] Ο Τζέιμς Μπαλφουρ Πολ (1846 - 1931) συμφωνεί σημειώνοντας "μια πριγκίπισσα μεγάλης ομορφιάς αλλά με πολύ χαλαρή φήμη".[12]
Ο Σερ Γουόλτερ Σκοτ γράφει :
"Ο Γουίλιαμ, κληρονομικός ηγεμόνας του Κράιτον αν και ήταν εξόριστος κλήθηκε να επιστρέψει στην χώρα υπό τις ακόλουθες συνθήκες : η Λαίδη του Κράιτον όπως γράφει ο Μπιουκάναν πέθανε αμέσως μετά την φυγή τπυ και ο βασιλιάς που ήθελε να κρύψει την ντροπή της αδελφής του τον ανακάλεσε από την εξορία με τον όρο να την παντρευτεί. Η Μαργαρίτα και ο Γουίλιαμ παντρεύτηκαν και ο Κράιτον πήρε πίσω την περιουσία της μητέρας του την βαρονία του Φρέντροτ όπως ήταν η επιθυμία του στον βορά, από τότε έγινε η αγαπημένη κατοικία του ίδιου και των οπαδών του. Ο Κράιτον συμφιλιώθηκε με τον βασιλιά που είχε αναγνωρίσει την παρουσία του στο Ινβερνές την εποχή που ο βασιλιάς έκανε την εκστρατεία του στον βορά. Ο Κράιτον πέθανε και τάφηκε στο Ινβερνές, όπως περιγράφει ο Μπιουκάναν το μνημείο του επεκτάθηκε την εποχή που έζησε ο ιστορικός.
Κληρονόμοι Επεξεργασία
Είναι αβέβαιο αν ο γιος του Γουίλιαμ Κράιτον ήταν παιδί του της Μαργαρίτας αλλά είχαν αναμφισβήτητα μια κόρη που έγινε κόμισσα του Ροθ. Οι Σκωτσέζικοι λογαριασμοί καταγράφουν ότι η Μαργαρίτα, λαίδη του Κράιτον έζησε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής της στον βορά, στην "βαρονία του Φρέντροτ". Η κόρη της Μαργαρίτας Μαργαρίτα Κράιτον είχε 4 κόρες από τον τρίτο σύζυγο της Τζωρτζ Λέσλι, 4ο κόμη του Λέσλι, 4ο κόμη του Ροθ ανάμεσα στις οποίες και την Αγνή Λέσλι, κόμισσα του Μόρτον και δυο γιους τους Γουίλιαμ Ροθ και του Νόρμαν Λέσλι, κυρίου του Ροθ του οποίου τα κληρονομικά δικαιώματα κατασχέθηκαν χάρη στην εμπλοκή του στον φόνο του καρδινάλιου Μπήτον (1546). Ο πατέρας του 4ος κόμης του Ροθ κατηγορήθηκε για το ίδιο αδίκημα αλλά η μητέρα του σύμφωνα με μερικές πηγές δεν ήταν η Μαργαρίτα.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ The Peerage gives her birth between the years 1449 and 1463, but 1453 and 1460 is probably closer. 1453 is the year of her sister Mary's birth, and Margaret was younger than Mary; 1460 is the year of her father's death.
- ↑ http://thepeerage.com/p10534.htm#i105333
- ↑ Burke, 145-146.
- ↑ Riddell, 193.
- ↑ Paul, 64.
- ↑ Lang, 360.
- ↑ Burke, 145-146.
- ↑ Scott, 87
- ↑ Riddell, 193.
- ↑ Paul, 64.
Πηγές Επεξεργασία
- Burke, Bernard (1866), A Genealogical History of the Dormant, Abeyant, Forfeited, and Extinct Peerages of the British Empire: Harrison.
- Lang, Andrew (1903), A History of Scotland from the Roman Occupation, Volume 1: Dodd, Mead and Co.
- Paul, James Balfour (1906), The Scots Peerage: Founded on Wood's Edition of Sir Robert Douglas's Peerage of Scotland; Containing an Historical and Genealogical Account of the Nobility of that Kingdom: D. Douglas.
- Riddell, John (1833), Remarks upon Scotch peerage law...: T. Clark.
- Scott, Walter. "Crichton Castle." Miscellaneous Prose Works of Sir Walter Scott. Vol. 2. Edinburgh: R. Cadell, 1834. 87-88. Google Books. Web. 2 May 2010.
- Alison Weir: Lancaster and York: War of the Roses, London (1995)