Μαργαρίτα της Αγγλίας
Η Μαργαρίτα της Αγγλίας (αγγλικά:Margaret of England, 29 Σεπτεμβρίου 1240 – 26 Φεβρουαρίου 1275) πριγκίπισσα των Πλανταγενετών της Αγγλίας και βασίλισσα της Σκωτίας ήταν μεγαλύτερη κόρη και δεύτερο παιδί του Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας και της Ελεονώρας της Προβηγκίας, σύζυγος του Αλέξανδρου Γ΄ της Σκωτίας.
| Μαργαρίτα της Αγγλίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Margaret of England (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 29 Σεπτεμβρίου 1240[1] ή 1240[2] Κάστρο του Ουίντσορ |
| Θάνατος | 26 Φεβρουαρίου 1275[1] ή 1275[2] Κάστρο Κούπαρ |
| Τόπος ταφής | αββαείο του Ντανφέρμλιν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αλέξανδρος Γ΄ της Σκωτίας (από 1251)[3][4] |
| Τέκνα | Μαργαρίτα της Σκωτίας Αλέξανδρος, πρίγκιπας της Σκωτίας David of Scotland, Prince of Scotland[5] |
| Γονείς | Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας[1][5][3] και Ελεονώρα της Προβηγκίας[1][5][3] |
| Αδέλφια | Βεατρίκη της Αγγλίας Αικατερίνη της Αγγλίας Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας[3] Εδμόνδος Κράουτσμπακ[3] |
| Οικογένεια | Οίκος των Πλανταγενετών |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαργαρίτα γεννήθηκε στο Παλάτι του Γουίνδσωρ. Εμφανίζεται για πρώτη φορά στις ιστορικές καταγραφές σε ηλικία τριών ετών όταν ο μεγαλύτερος αδελφός της μελλοντικός Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας παραβρέθηκε σε ένα γεγονός στο Λονδίνο.
Ο πεθερός της Αλέξανδρος Β΄ της Σκωτίας είχε παντρευτεί την από πατέρα θεία της Ιωάννα της Σκωτίας, ο πατέρας της και ο πεθερός της συναντήθηκαν στο Νιούκασλ και έκλεισαν ειρήνη με όρο τον γάμο της Μαργαρίτας με τον διάδοχο Αλέξανδρο (1244), αρραβωνιάστηκαν την ίδια χρονιά. Ο γάμος έγινε στις 26 Δεκεμβρίου 1251 στο Γιορκ Μίνστερ, ο Αλέξανδρος ήταν 10 ετών και η Μαργαρίτα 11, το ζεύγος παρέμεινε στην Γιορκ μέχρι τον Ιανουάριο και στην συνέχεια μετέβη στο Εδιμβούργο.
Έντονα δυσαρεστημένη από την αυλή της Σκωτίας
ΕπεξεργασίαΗ Μαργαρίτα ήταν έντονα δυσαρεστημένη στην Σκωτία, τα παράπονα στους γονείς της έφεραν εντάσεις ανάμεσα στις δυο βασιλικές οικογένειες.[6] Οι ευγενείς της Σκωτίας δεν επέτρεπαν στην Μαργαρίτα να έχει σχέσεις με τον βασιλιά λόγω της μικρής ηλικίας της, αν και ήταν έντονα ερωτευμένη μαζί του της επέτρεπαν να τον βλέπει ελάχιστο χρόνο με αποτέλεσμα να αισθάνεται καταπιεσμένη. Η Μαργαρίτα επιπλέον μισούσε το Εδιμβούργο και το κλίμα της Σκωτίας, αισθανόταν την απώλεια της πατρικής της οικογένειας έντονα. Οι γονείς της μετά την αποδοχή των παραπόνων ζήτησαν από την Μαργαρίτα να τους επισκεφτεί αλλά οι Σκωτσέζοι ευγενείς της το απαγόρευσαν από φόβο ότι δεν θα επιστρέψει.
Το 1255 η μητέρα της έστειλε γιατρό στο Εδιμβούργο για να εξετάσει την υγεία της Μαργαρίτας, ο γιατρός ανέφερε ότι ήταν χλωμή και θλιμμένη λόγω της μοναξιάς και της καταπίεσης. Ο πατέρας της έστειλε επιστολή στους βαρόνους της Σκωτίας και τους ζήτησε καλύτερη μεταχείριση, η Μαργαρίτα ανέφερε στους απεσταλμένους του πατέρα της ότι της συμπεριφέρονταν σαν να ήταν αιχμάλωτη, δεν της επέτρεπαν να δει τον σύζυγο της και δεν της επέτρεπαν να ταξιδεύσει. Ο Ερρίκος Γ΄ και η αντιβασιλεία της Σκωτίας ήρθαν σε συμφωνία σύμφωνα με την οποία θα της επέτρεπαν να βρίσκεται σε ελεύθερη σχέση με τον σύζυγο της όταν το ζεύγος φτάσει σε ηλικία 14 ετών και θα της επέτρεπαν να ταξιδεύσει ελεύθερα να δει τους γονείς της. Την ίδια χρονιά, στις 7 Σεπτεμβρίου 1255 η Μαργαρίτα και ο Αλέξανδρος Γ΄ επισκέφτηκαν τους γονείς της Μαργαρίτας και την αδελφή της στο Γουόρκ, η Μαργαρίτα έμεινε στο Λονδίνο λίγο περισσότερο μετά την αναχώρηση του συζύγου της, έφυγε μονάχα όταν είχαν υπογράψει την συμφωνία. Η Μαργαρίτα και ο σύζυγος της συνελήφθησαν και κρατήθηκαν αιχμάλωτοι από την οικογένεια Κομίν που ζητούσε την απέλαση όλων των ξένων από την Σκωτία, ελευθερώθηκαν μόνο μετά την παρέμβαση του πατέρα της και του συμβουλίου αντιβασιλείας της Σκωτίας. Επισκέφτηκε την Αγγλία (1260 - 1261) για να γεννήσει την κόρη της Μαργαρίτα, το 1269 παρέστη στην μεταφορά των λειψάνων του Εδουάρδου του Ομολογητή στο Αββαείο του Ουέστμινστερ και τις δυο φορές με την συνοδεία του Αλεξάνδρου. Δεν παρέστη στην κηδεία του πατέρα της (1272) λόγω της εγκυμοσύνης της.
Ένα περίεργο περιστατικό
ΕπεξεργασίαΗ Μαργαρίτα θεωρήθηκε υπεύθυνη για τον θάνατο ενός νεαρού αυλικού ο οποίος με την σειρά του είχε σκοτώσει τον θείο της Σιμόν ντε Μοντφόρντ, 6ο κόμη του Λέστερ.[7] Ο αυλικός αυτός της δόθηκε σαν δώρο από τον αδελφό της Εδουάρδο όταν την επισκέφτηκε το 1257, το περιστατικό έγινε στο κάστρο του Κίνκλαβεν κοντά στο Περθ το καλοκαίρι του 1273 μετά την γέννηση του γιου της Δαυίδ. Την ώρα που περπατούσε κατά μήκος του ποταμού Τάι με την συνοδεία του εξομολόγου της, μερικών κυριών της αυλής και αυλικών μετά από ένα πλούσιο γεύμα ένας αυλικός έσκυψε στο ποτάμι για να πλύνει τα χέρια του. Η ίδια αστειευόμενη τον έσπρωξε στο ποτάμι αλλά τον παρέσυρε ένα δυνατό ρεύμα και βρήκε τον θάνατο χωρίς να μπορέσει κανένας να τον βοηθήσει.[8] Το περιστατικό το θεώρησε στην αρχή αστείο χωρίς να φανταστεί ότι θα βρει τελικά τον θάνατο αλλά ένα δυνατό ρεύμα θανάτωσε τόσο τον ίδιο όσο και τον υπηρέτη που έπεσε να του σώσει την ζωή, η Μαργαρίτα αναστατώθηκε ιδιαίτερα από το περιστατικό. Ο Αλέξανδρος και η Μαργαρίτα ήταν παρόντες στην στέψη του Εδουάρδου Α΄ της Αγγλίας τον Αύγουστο του 1274 στο αβαείο του Ουέστμινστερ, η Μαργαρίτα πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου 1275 στο κάστρο του Κουπάρ και τάφηκε στο αβαείο του Ντανφέρμλιν στο Φάιφ.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε τον σύζυγο της Αλέξανδρο Γ΄ της Σκωτίας απέκτησε :[9]
- Μαργαρίτα της Σκωτίας
- Αλέξανδρος, πρίγκιπας της Σκωτίας
- Δαυίδ (1272 - 1281)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «A Historical Dictionary of British Women» (Αγγλικά) Routledge. 17 Δεκεμβρίου 2003. ISBN-13 978-1-85743-228-2.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 «Kindred Britain»
- ↑ p10193.htm#i101925. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Anne Echols, Marty Williams: An annotated index of medieval women
- ↑ https://archive.org/stream/cu31924077097958#page/n669/mode/2up
- ↑ https://archive.org/stream/chronicleoflaner02maxw#page/6/mode/2up
- ↑ Ashley, Mike (1999). The mammoth book of British kings and queens. London: Robinson Publishers. p. 408.
Πηγές
Επεξεργασία- Ashley, Mike (2002). British Kings & Queens. Carroll & Graf. ISBN 0-7867-1104-3. pgs 485 & 492
- Tibballs, Geoff (2005). Royalty's Strangest Characters: Extraordinary But True Tales from 2,000 Years of Mad Monarchs and Raving Rulers. Chrysalis Books.
- Marshall, Rosalind, Scottish Queens, 1034-1714
- Richard Oram: The Kings and Queens of Scotland
- Timothy Venning: The Kings and Queens of Scotland
- Mike Ashley: British Kings and Queens
- Elizabeth Ewan, Sue Innes and Sian Reynolds: The Biographical Dictionary of Scottish Women
- Mike Ashley, The Chronicle of Lanercost 1272-1346