Βικιπαίδεια

Μαρτυρία της Ναγίρα

ψευδής μαρτύρια ενώπιον του ΕΚΑΔ

Η μαρτυρία της Ναγίρα ήταν ψευδής μαρτυρία ενώπιον του Επιτροπής του Κογκρέσου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΕΚΑΔ) στις 10 Οκτωβρίου 1990, από ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι που παρουσιάστηκε μόνο με το μικρό της όνομα, Ναγίρα. H αφήγησή της για τις θερμοκοιτίδες που κλάπησαν από Ιρακινούς στρατιώτες αποδείχθηκε κατασκευασμένη βάσει της γενικότερης επικοινωνιακής στρατηγικής του Κουβέιτ στις ΗΠΑ.[1]

Η Ναγίρα αλ-Σαμπάχ ενώπιον του Επιτροπής Ανθρωπινών Δικαιωμάτων Τομ Λάντος.

Η μαρτυρία Επεξεργασία

Τον Οκτώβριο του 1990 (τον Αύγουστο, το Ιράκ είχε εισβάλει στο Κουβέιτ) μια απίστευτη ιστορία προβλήθηκε σε όλα τα ΜΜΕ. Ένα 15χρονο κορίτσι που παρουσιάστηκε μόνο με το μικρό της όνομα, Ναγίρα, από το Κουβέιτ, εμφανίστηκε στην Επιτροπή του Κογκρέσου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΕΚΑΔ) και κατέθεσε μία προσωπική εμπειρία που έζησε σε ένα νοσοκομείο του Κουβέιτ. Το επίθετό της, είπε τότε η ΕΚΑΔ, ήταν απόρρητο για να προστατευτεί από ιρακινά αντίποινα η οικογένειά της, που βρίσκονταν ακόμα στο κατειλημμένο Κουβέιτ, όπως ισχυρίστηκε.

Φορτισμένη συναισθηματικά στην κατάθεσή της, στις 10 Οκτωβρίου, η Ναγίρα δήλωσε κλαίγοντας ότι μετά την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ είχε δει Ιρακινούς στρατιώτες να αρπάζουν τα μωρά από θερμοκοιτίδες σε νοσοκομείο του Κουβέιτ, να παίρνουν τις θερμοκοιτίδες και να αφήνουν τα μωρά στο πάτωμα, για να πεθάνουν. Η περιγραφή της καταγράφηκε ως εξής: «ήμουν εθελόντρια νοσοκόμα στο νοσοκομείο Al Addan ... όπου είδα με τα ίδια μου τα μάτια οπλισμένους ιρακινούς στρατιώτες να μπαίνουν στο νοσοκομείο και να πηγαίνουν στο χώρο όπου βρίσκονταν τα πρόωρα μωρά, να παίρνουν τις θερμοκοιτίδες και να πετούν τα μωρά στο κρύο πάτωμα για να πεθάνουν».[2]

Η μαρτυρία της Ναγίρα επιβεβαιώθηκε αρχικά από την Διεθνή Αμνηστία[3] και άλλες μαρτυρίες εκτοπισμένων.[4] Μετά την απελευθέρωση του Κουβέιτ, όταν οι δημοσιογράφοι απέκτησαν και πάλι πρόσβαση στη χώρα, σε έκθεση του ABC διαπιστώθηκε ότι «οι ασθενείς, συμπεριλαμβανομένων των πρόωρων νεογνών, δεν πέθαναν, παρά μόνον όταν πολλοί από τους νοσηλευτές και τους γιατρούς του Κουβέιτ ... τράπηκαν σε φυγή». Τα ιρακινά στρατεύματα «είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν έκλεψαν θερμοκοιτίδες από τα νοσοκομεία αφήνοντας εκατοντάδες μωρά να πεθαίνουν».[5][6] Η Διεθνής Αμνηστία στη συνέχεια αντέδρασε, διορθώνοντας την αρχική της τοποθέτηση, κατηγορώντας παράλληλα την κυβέρνηση Μπους για «ευκαιριακή χειραγώγηση του διεθνούς κινήματος για τα ανθρώπινα δικαιώματα».[7]

Η προπαγάνδα Επεξεργασία

Η μαρτυρία χρησιμοποιήθηκε ευρέως τους τελευταίους μήνες του 1990 και αναφέρθηκε πολλές φορές από τα ΜΜΕ και από γερουσιαστές των Ηνωμένων Πολιτειών και τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους, προκειμένου να υποστηρίξει το σκεπτικό τους για την στήριξη του Κουβέιτ στον Πόλεμο του Κόλπου. Επίσης, εμφανίστηκε σε συζητήσεις στο Κογκρέσο, καθώς και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και γενικώς θεωρήθηκε ότι από όλες τις καταγγελίες εναντίον του Σαντάμ καμία άλλη δεν είχε τόση επίδραση στην αμερικανική κοινή γνώμη. Μάλιστα 7 Γερουσιαστές επικαλέστηκαν τη «φρικαλεότητα» των θερμοκοιτίδων για να ψηφίσουν «ναι» στην κήρυξη του πολέμου και αυτό απέβη καθοριστικό, καθώς η αμερικανική Γερουσία ψήφισε «ναι» στον πόλεμο στις 12 Ιανουαρίου 1991 με οριακή πλειοψηφία μόλις 5 ψήφων, 52:47, και ο πόλεμος τελικώς ξεκίνησε μόλις λίγες μέρες μετά.

Το 1992 αποκαλύφθηκε ότι το επώνυμο της Ναγίρα ήταν αλ-Σαμπάχ και ότι ήταν η κόρη του Σαούντ αλ-Σαμπάχ, πρεσβευτή του Κουβέιτ στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο οποίος ήταν παρών όταν η κόρη του κατέθετε την «μαρτυρία» της στην ΕΚΑΔ, ενώ σε όλη τη διάρκεια της εισβολής και κατοχής του Κουβέιτ, η Nayirah βρισκόταν στην Ουάσινγκτον. Επιπλέον, αποκαλύφθηκε ότι η μαρτυρία της ήταν οργανωμένη εκστρατεία, την οποία διηύθυνε η αμερικανική εταιρεία δημοσίων σχέσεων Hill & Knowlton για την κυβέρνηση του Κουβέιτ. Μετά από αυτό, η μαρτυρία της αλ-Σαμπάχ θεωρείται κλασικό παράδειγμα της σύγχρονης προπαγάνδας θηριωδίας.[8][9]

Παραπομπές και σημειώσεις Επεξεργασία

  1. ↑ Doris A. Graber, Doris A. (1997). Mass Media and American Politics. Washington D.C.: Congressional Quarterly Press. σελ. 346. ISBN 978-1452287287. 
  2. ↑ Τερζής, Αριστείδης (19 Φεβρουαρίου 2003). «Οι ψεύτες και η επικείμενη σφαγή του Ιράκ». Styx.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2016. 
  3. ↑ «Alexander Cockburn reviews 'An American Life' by Ronald Reagan · LRB 7 February 1991». lrb.co.uk. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2014. 
  4. ↑ Leff, Lisa (11 Σεπτεμβρίου 1990). «Weary, wary evacuees bring tales of horror». Washington Post. The evacuees told of soldiers looting office buildings, schools and hospitals for air conditioners, computers, blackboards, desks, and even infant incubators and radiation equipment. They described food shortages that afflicted soldiers as well as civilians, and random acts of violence.  H παράμετρος |url= είναι κενή ή απουσιάζει (βοήθεια)
  5. ↑ Fowler, σ. 22
  6. ↑ Cohen, Mitchel (December 28, 2002). «How George Bush, Sr. Sold the 1991 Bombing of Iraq to America». CounterPunch. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-04-29. https://web.archive.org/web/20110429012920/http://www.counterpunch.org/cohen1228.html. Ανακτήθηκε στις 2016-12-15. 
  7. ↑ Healey, John (28 Ιανουαρίου 1991). «Amnesty Responds to President Bush». The Heights. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2015. 
  8. ↑ Regan, Tom. «When contemplating war, beware of babies in incubators». Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2013. 
  9. ↑ Morris, Al (2009). Civilisation Hijacked: Rescuing Jesus from Christianity and the human spirit From Bondage. ISBN 1440182426. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Fowler, Giles; Fedler, Fred (1991). «A Farewell to Truth: Lies, Rumors and Propaganda as the Press Goes to War». Florida Communication Journal 22 (1): 22–34. ISSN 1050-3366. .
  • Doris A. Graber, Doris A. (1997). Mass Media and American Politics. Washington D.C.: Congressional Quarterly Press. σελ. 346. ISBN 978-1452287287. .

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαρτυρία_της_Ναγίρα&oldid=9079056"