Βικιπαίδεια

Μηνάς Χρηστίδης

κριτικός θεάτρου και ηθοποιός

Ο Μηνάς Χρηστίδης (1925, Χαλκίδα - 22 Ιουλίου 2015, Αθήνα) ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης, κριτικός θεάτρου και δημοσιογράφος.[3][4][5][6]

Μηνάς Χρηστίδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Μηνάς Χρηστίδης (Ελληνικά)
Γέννηση1925
Χαλκίδα[1]
Θάνατος22  Ιουλίου 2015[1]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΑνωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν»[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακριτικός θεάτρου
ηθοποιός θεάτρου (από 1954)
δημοσιογράφος[1]
ηθοποιός ταινιών (1958–1980)
ηθοποιός τηλεόρασης
ηθοποιός[1]
σκηνοθέτης κινηματογράφου
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝτόρα Γιαννακοπούλου[1]
Λούλα Αναγνωστάκη[2]
ΤέκναΛένος Χρηστίδης[1]
δεδομένα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Μηνάς Χρηστίδης γεννήθηκε το 1925 στην Χαλκίδα. Σπούδασε στη Δραματική σχολή του Θεάτρου τέχνης. Το 1954 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο, στο ρόλο του γιατρού Γκιμπς, στο έργο "Η μικρή μας Πόλη" του Θόρντον Ουάιλντερ. Το 1958 έκανε ντεμπούτο στον κινηματογράφο, στην ταινία "Το Τελευταίο Ψέμμα" του Μιχάλη Κακογιάννη.[5] Συμμετείχε στον θίασο του Δημήτρη Χορν. Το 1962 ήταν σκηνοθέτης και παραγωγός της ταινίας μικρού μήκους "Η παράσταση τελείωσε" που κέρδισε το Βραβείο Κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.[7] Τα επόμενα χρόνια εμφανίστηκε στις ταινίες: "Ένας μεγάλος έρωτας" (1964),[8] "Όχι,.. κύριε Τζόνσον" (1965), "Ο ζεστός μήνας Αύγουστος" (1966),[9] "Χαμένη Ευτυχία" (1966)[10].

Την 21η Απριλίου 1967, μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα η Ελλάδα περιήλθε σε καθεστώς δικτατορίας και επιβλήθηκε στρατιωτικός νόμος. Το 1968 ο Μηνάς Χρηστίδης εμφανίστηκε στην ταινία "Εκείνοι που ξέρουν ν' αγαπούν".[11] Τον καιρό της δικτατορίας έφυγε από τη χώρα και πήγε στο Παρίσι. Εκεί γνώρισε τον θεατρικό συγγραφέα Γεράσιμο Σταύρου.[12] Ο Χρηστίδης παντρεύτηκε την Ντόρα Γιαννακοπούλου και απέκτησαν έναν γιο, τον Λένο Χρηστίδη, που γεννήθηκε το 1968 στη Φραγκφούρτη της Δυτικής Γερμανίας. Εκείνη την περίοδο πολλοί Έλληνες του εξωτερικού ενστερνίστηκαν τον αντιδικτατορικό αγώνα κατά της χούντας των Συνταγματαρχών και ενός πολιτικού συστήματος που μπορούσε να συνοψισθεί σε τρεις λέξεις: βόμβες, δηλώσεις, καταδίκες.[13] Αυτοί εξέδωσαν διάφορα έντυπα αντίστασης, από τα οποία αρκετά ήταν στην ελληνική γλώσσα και κάποια στις τοπικές γλώσσες των χωρών στις οποίες διέμεναν. Ο Μηνάς Χρηστίδης συμμετείχε σε μια μεγάλη εκστρατεία κατά της χούντας, στις χώρες της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης. Στη συνέχεια, έζησε για τέσσερα χρόνια στην Ολλανδία.

Το 1972 ο Μηνάς Χρηστίδης συμμετείχε στην τηλεοπτική σειρά "Κεκλεισμένων των θυρών", που προβλήθηκε στο ΕΙΡΤ.[14] Το 1973 εμφανίστηκε στην τηλεοπτική σειρά "Μαρίνα Αυγέρη" (ΕΙΡΤ),[15] στην ταινία "Ο Επισκέπτης" (1973),[16] που πήρε το βραβείο β' ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, και στην αστυνομική ταινία "Θέμα Συνειδήσεως".[17] Την 24η Ιουλίου 1974, η χούντα κατέρρευσε, η περίοδος της δικτατορίας έληξε και άρχισε η περίοδος της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα. Αυτόν τον χρόνο, ο Χρηστίδης εμφανίστηκε στο ρόλο του Εισαγγελέα στην τηλεοπτική σειρά "Οι δίκαιοι" της ΥΕΝΕΔ[18], και στον ρόλο του συγγραφέα Κίμωνα Δράκου στην ταινία "Ο Αποστάτης" (ο αρχικός τίτλος της ταινίας ήταν "Σατανικές ερωμένες"), μία ταινία του Φαίδων Γεωργίτση που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.[19] Το 1975 δημιούργησε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στήλη τηλεοπτικής κριτικής στην εφημερίδα "Καθημερινή" και από τότε αφιερώθηκε στη δημοσιογραφία συνεργαζόμενος με εφημερίδες και περιοδικά.[5] Τον ίδιο χρόνο εμφανίστηκε στην τηλεοπτική σειρά "Ένας Πυγμαλίων" (ΥΕΝΕΔ). Το 1976 η στήλη του "Γροθιά στο στομάχι" στην εφημερίδα "Έθνος" τον καθιέρωσε ως έναν από τους πιο γνωστούς κριτικούς θεάτρου. Τον ίδιο χρόνο εμφανίστηκε σε μερικά επεισόδια της σειράς "Ένας γιατρός μεταξύ μας" (ΕΙΡΤ) και στην ταινία "Επαγγελματίες Ρεμάλια".[20] Το 1980 πρωταγωνίστησε στην ταινία "Ελευθέριος Βενιζέλος: 1910-1927" του Παντελή Βούλγαρη.

Την 22η Ιουλίου 2015 ο Μηνάς Χρηστίδης πέθανε στην Αθήνα, σε ηλικία 90 ετών.[6]

Φιλμογραφία Επεξεργασία

Κινηματογράφος Επεξεργασία

Τηλεοπτικές σειρές Επεξεργασία

  • "Κεκλεισμένων των θυρών" (1972)
  • "Μαρίνα Αυγέρη" (1973)
  • "Οι δίκαιοι" (1974)
  • "Ένας Πυγμαλίων" (1975)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 BiblioNet. 45008. Ανακτήθηκε στις 11  Νοεμβρίου 2021.
  2. ↑ www.avgi.gr/tehnes/255279_o-teleytaios-apohairetismos-sti-loyla-anagnostaki. Ανακτήθηκε στις 26  Σεπτεμβρίου 2023.
  3. ↑ «Minas Christidis». IMDb. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2019. 
  4. ↑ «Cine.gr - Κεντρική Σελίδα». www.cine.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2019. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Biblionet: Μηνάς Χρηστίδης». 
  6. ↑ 6,0 6,1 Σήμερα .gr, Σαν. «Μηνάς Χρηστίδης». Σαν Σήμερα .gr. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2019. 
  7. ↑ «ShortFilm.gr - Ταινίες Μικρού Μήκους». www.shortfilm.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2019. 
  8. ↑ «Ένας μεγάλος έρωτας (1964) ‒ Greek-Movies». greek-movies.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2019. 
  9. ↑ The Hot Month of August, http://www.imdb.com/title/tt0065242/, ανακτήθηκε στις 2019-12-19 
  10. ↑ Finos Film - 'Χαμένη Ευτυχία' (1966), http://finosfilm.com/movies/view/93, ανακτήθηκε στις 2019-12-19 
  11. ↑ Ekeinoi pou xeroun n' agapoun, http://www.imdb.com/title/tt0255986/, ανακτήθηκε στις 2019-12-20 
  12. ↑ «Καληνύχτα Μαργαρίτα, του Γεράσιμου Σταύρου στην Μονή Λαζαριστών». CultureNow.gr. 11 Οκτωβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2019. 
  13. ↑ «ΒΟΜΒΕΣ, ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ». Καλύτερη Λαμία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2019. 
  14. ↑ «Κεκλεισμένων των θυρών (1972 ΕΙΡΤ)». Retromaniax. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2019. 
  15. ↑ Kritsiolis, Tasos. «Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα: "Μαρίνα Αυγέρη" | MusicCorner.gr» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2019. 
  16. ↑ «Cine.gr - Τανίες Ο Επισκέπτης - The Visitor». www.cine.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2019. 
  17. ↑ «Cine.gr - Τανίες Θέμα Συνειδήσεως - A Matter of Conscience». www.cine.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2019. 
  18. ↑ Kritsiolis, Tasos. «Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα: "Οι δίκαιοι" | MusicCorner.gr» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2019. 
  19. ↑ «Ο Αποστάτης και οι… Σατανικές Ερωμένες του». LiFO. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2019. 
  20. ↑ «Επαγγελματίες Ρεμάλια». www.karagiannis-karatzopoulos.com. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2019. 
  21. ↑ Τρούσας, Φώντας (7 Αυγούστου 2020). ««Ο Ζεστός Μήνας Αύγουστος»: μια ερωτική-αστυνομική περιπέτεια από το 1966 με διαχρονικό τίτλο». LiFO. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2023. 
  22. ↑ «Ο Αποστάτης και οι… Σατανικές Ερωμένες του». LiFO. 26 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2023. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μηνάς_Χρηστίδης&oldid=9984732"