Συντεταγμένες: 53°54′N 30°20′E / 53.900°N 30.333°E / 53.900; 30.333

Το Μογκίλεφ, ή επικρατέστερα Μογκιλιόφ (λευκορωσικά: Магілёў, ρωσικά: Могилёв), είναι μια πόλη στην ανατολική Λευκορωσία, η οποία ανήκει στην ομώνυμη περιφέρεια, παρά τον ποταμό Δνείπερο, περίπου 76 χλμ. από τα σύνορα με την Περιφέρεια Σμολένσκ της Ρωσίας και 105 χλμ. από τα σύνορα με την Περιφέρεια Μπριάνσκ. Έχει περισσότερους από 367.788 κατοίκους (εκτίμηση 2007).[3] Είναι το κέντρο της Περιφέρειας του Μαγιλιόβ και η τρίτη σε μέγεθος πόλη στη Λευκορωσία.

Μογκιλιόφ

Σημαία

Έμβλημα
Ύμνος: d:Q6485193
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μογκιλιόφ
53°54′32″N 30°20′35″E
ΧώραΛευκορωσία
Διοικητική υπαγωγήΒόμπλαστ του Μογκίλεφ
Διοίκηση
 • Δήμαρχοςd:Q30880315 (από 2022)[1]
Έκταση119 km²
Υψόμετρο192 μέτρα
Πληθυσμός353.110 (1  Ιανουαρίου 2024)[2]
Ταχ. κωδ.212000–212999
Τηλ. κωδ.8222
Ζώνη ώραςUTC+03:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η πόλη ιδρύθηκε το 1267. Μέχρι τον 14ο αιώνα αποτέλεσε τμήμα του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας, μετά από την Ένωση του Λούμπλιν και τη δημιουργία της Πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας, μεταβιβάστηκε στο Πολωνικό Βασίλειο ως Μόχιλεφ (Mohylew) ή Μόγκιλεφ (Mogilew). Η πόλη άκμασε ως ένας από τους κύριους κόμβους εμπορικών διαδρομών από ανατολή προς δύσης και από βορρά προς νότο. Το 1577 ο βασιλιάς Στέφανος Μπάτορυ της χορήγησε αυτονομία και πολιτικά δικαιώματα. Μετά από την Πρώτη Διαίρεση της Πολωνίας περιήλθε στα χέρια της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και ήταν το κέντρο του Κυβερνείου του Μαγιλιόβ. Στα χρόνια μεταξύ 1915-1917, κατά τη διάρκεια του Α΄Παγκόσμιου Πολέμου, η κεντρική διοίκηση του Ρωσικού στρατού εγκαταστάθηκε στην πόλη και ο Τσάρος, Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας, ο οποίος πέρασε μεγάλες χρονικές περιόδους εδώ ως Ανώτατος Διοικητής. Το 1918 την κατέλαβε η Γερμανία που τη μεταβίβασε στη θνησιγενή Λαϊκή Δημοκρατία της Λευκορωσίας. Το 1919 πέρασε στα χέρια των δυνάμεων των Μπολσεβίκων και ενσωματώθηκε στη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Λευκορωσίας. Μεταξύ 1941 και 1944 βρέθηκε υπό γερμανική κατοχή. Από τη στιγμή που η Λευκορωσία κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1991 το Μαγιλιόβ παραμένει μια από τις σημαντικότερες πόλεις της.

Οικονομία

Επεξεργασία

Το Μαγιλιόβ είναι ένα από τα κύρια οικονομικά και βιομηχανικά κέντρα της Λευκορωσίας. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κτίστηκε ένα τεράστιο μεταλλουργικό κέντρο με αρκετά χυτήρια ατσαλιού. Επίσης, μια σειρά από μεγάλα εργοστάσια γερανών, αυτοκινήτων, τρακτέρ και ένα εργοστάσιο χημικών. Η πόλη φιλοξενεί ένα από τα μεγαλύτερα εσωτερικά λιμάνια στον ποταμό Δνείπερο και το ομώνυμο αεροδρόμιο.

Ενδιαφέροντα αξιοθέατα

Επεξεργασία

Το πιο εντυπωσιακό κτήριο του Μαγιλιόβ είναι ο καθεδρικός του Αγίου Στανισλάβ με έξι κίονες (εικόνα), χτισμένος σε στυλ Μπαρόκ αρχιτεκτονικής ανάμεσα στο 1738-52 και διακρίνεται για τις γεμάτες ενέργεια τοιχογραφίες του. Ο ναός του Αγίου Νικολάου (εικόνα) που διατηρεί το επιβλητικό του στυλ του καθεδρικού από το 1668, όπως επίσης το παραδοσιακό τέμπλο, το καμπαναριό, οι τοίχοι, και οι πόρτες. Μικρότερης σημασίας αξιοθέατα περιλαμβάνουν το αρχιεπισκοπικό παλάτι και την αναμνηστική αψίδα, αμφότερα χρονολογούμενα από το 1780, και ένα τεράστιο θέατρο με στυλ που συνδυάζει το νέο-αναγεννησιακό και το νεορωσικό στυλ.

Στο Πολικοβίτσι, ένα αστικό προάστιο του Μαγιλιόβ, υπάρχει μια 350 μέτρων ύψους κεραία τηλεοράσεως, μια από τις μεγαλύτερες σε ύψος κατασκευές στη Λευκορωσία.

Αξιόλογοι άνθρωποι του Μαγιλιόβ

Επεξεργασία

Αδελφοποιημένες πόλεις

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Υποσημειώσεις

Επεξεργασία