Μομίκ
Ο Μομίκ (αρμενικά: Մոմիկ, ; – 1333), γνωστός ως Μομίκ ο Βαρνταπέτ, ήταν Αρμένιος γλύπτης, αρχιτέκτονας και εικονογράφος χειρογράφων του 14ου αιώνα[2] (η πρώτη αναφορά στο όνομά του χρονολογείται στο 1283[3]). Ήταν ένας εκ των καλλιτεχνών της Σχολής του Γκλαντζόρ[4] (Σιουνία) οι οποίοι συμμετείχαν στην αναγέννηση της ζακαριδικής περιόδου[5]. Ο Μομίκ απεβίωσε το 1333 (σύμφωνα με την ημερομηνία η οποία αναφέρεται επί του χατσκάρ του τάφου του)[3] και ετάφη στο Νοραβάνκ[6].
Μομίκ | |
---|---|
![]() | |
Γέννηση | 13ος αιώνας Ουλγκιούρ Βαγιότς Ντζορ |
Θάνατος | 1333[1] Νοραβάνκ |
Εθνικότητα | Αρμένιοι |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας Βασίλειο της Γεωργίας |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Γκλαντζόρ |
Ιδιότητα | αρχιτέκτονας, εικονογράφος χειρογράφων και γλύπτης |
Σημαντικά έργα | Νοραβάνκ και Εκκλησία του Αρενί |
![]() | |
Ο γλύπτηςΕπεξεργασία
Κατά την διάρκεια της συγκεκριμένης περιόδου, όπου η αρμενική γλυπτική κατέστη σημαντική μορφή τέχνης και, ταυτόχρονα, έφτασε στο απόγειό της, ο Μομίκ διακρίθηκε μέσω των χατσκάρ του, τα οποία ήσαν μεγάλης δεξιοτεχνίας, μεταξύ άλλων στο Νοραβάνκ[4]. Εάν η έκφραση «λίθινη δαντέλα» έπρεπε να αποδοθεί σε έναν εκ των γλυπτών, θα ήταν στον Μομίκ όπου θα αποδιδόταν[7]. Η τέχνη του, χαρακτηριζόμενη από την συχνή αναπαράσταση ανθρώπινων μορφών, έφτασε υψηλά επίπεδα χάρης, λεπτότητας (με, μεταξύ άλλων, την σχολαστικότητα των φόντων, φιλοτεχνημένων με την χρήση τρυπανιού)[3] και ελαφρότητας ως προς την γλυπτική. Φιλοτέχνησε, μεταξύ άλλων, ένα προς τιμήν του Μητροπολίτη της Σιουνίας, Στεπανός Ορμπελιάν, το 1304[8] ή το 1306[2]. Ένα χατσκάρ χρονολογούμενο από το 1308, παλαιότερα ευρισκόμενο στο Νοραβάνκ, του έχει αποδοθεί μετά βεβαιότητας[4]. Και τα δύο τους φέρουν σχετική υπογραφή, ενώ, σήμερα, διατηρούνται στο Ετσμιαντζίν[9]. Ένα τρίτο, επίσης προερχόμενο από το Νοραβάνκ, ωστόσο διατηρούμενο στο Εγεγκναζόρ, φιλοτεχνημένο μεταξύ του 1300 και του 1312, φαίνεται να αποτελεί, επίσης, δικό του έργο[9].
Ο αρχιτέκτοναςΕπεξεργασία
Ο Μομίκ είναι γνωστός ως αρχιτέκτονας μέσω της Εκκλησίας της Θεομήτορος του Αρενί (1321), της οποίας το τύμπανο του έχει αποδοθεί[4], καθώς και μέσω της Εκκλησίας της Θεομήτορος του Νοραβάνκ[10].
Ο εικονογράφος χειρογράφωνΕπεξεργασία
Μόνον τέσσερα εκ των χειρογράφων των οποίων πραγματοποίησε την εικονογράφηση έχουν διασωθεί: ένα εξ'αυτών διατηρείται, σήμερα, στο μεχιταριστικό κέντρο της Βιέννης, ενώ τα τρία υπόλοιπα στο Ματενανταράν του Ερεβάν[2] · [11]. Μόνον δύο εξ'αυτών φέρουν υπογραφή με το όνομά του (Ms. 2848, 1292, και Ms. 6792, 1302, Ματενανταράν)[6], ενώ τα υπόλοιπα δύο (εκ των οποίων το Ms. 7842, 1313, Ματενανταράν[12]) του έχουν αποδοθεί. Ο Μομίκ παρουσιάζει, εντός των εικονογραφήσεών του, την ίδια πρωτοτυπία με τα γλυπτά του[13].
Δείτε επίσηςΕπεξεργασία
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ thesaurus
.cerl .org /record /cnp01274057. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αρμενικά) Mnatsakanyan, Stepan; Zakaryan, E. (1981). «Մոմիկ». Αρμενική Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. VII. Ερεβάν: Αρμενική Ακαδημία Επιστημών, σελ. 698-699.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Durand, Rapti & Giovannoni 2007, σελ. 313
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Dédéyan 2007, σελ. 366.
- ↑ (Αγγλικά) Bedrosian, Robert (1979). The Turco-Mongol Invasions and the Lords of Armenia in the 13-14th Centuries. Ph.D. Dissertation, Columbia University. σελ. 156.
- ↑ 6,0 6,1 Mathews & Sanjian 1991, σελ. 61
- ↑ Durand, Rapti & Giovannoni 2007, σελ. 312.
- ↑ (Αγγλικά) Mathews, Thomas F.· Taylor, Alice (2001). The Armenian Gospels of Gladzor, the life of Christ illuminated. Λος Άντζελες: Getty Publications. σελ. 27. ISBN 978-0-89236-626-2.
- ↑ 9,0 9,1 Durand, Rapti & Giovannoni 2007, σελ. 320-321.
- ↑ Mathews & Sanjian 1991, σελ. 16-17.
- ↑ (Αγγλικά) «Ενταφιασμός, Ms. 6792, 1302, Ματενανταράν». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2008.
- ↑ Mathews & Sanjian 1991, σελ. 201.
- ↑ Durand, Rapti & Giovannoni 2007, σελ. 328.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- (Γαλλικά) Dédéyan, Gérard, επιμ. (2007). Histoire du peuple arménien. Τουλούζ: Éditions Privat. ISBN 978-2-7089-6874-5.
- (Γαλλικά) Durand, Jannic· Rapti, Ioanna· Giovannoni, Dorota (2007). Armenia sacra — Mémoire chrétienne des Arméniens (IVe-XVIIIe siècle). Παρίσι: Somogy / Musée du Louvre. ISBN 978-2-7572-0066-7.
- (Αγγλικά) Mathews, Thomas F.· Sanjian, Avedis Krikor (1991). Armenian Gospel Iconography: The Tradition of the Glajor Gospel. Ουάσινγκτον: Dumbarton Oaks. ISBN 978-0-8840-2183-4.
- (Αγγλικά) Matevosyan, Karen· Zakaryan, Lilit (2010). Hrachya Tamrazyan, επιμ. Miniaturist Momik. Ερεβάν: Matenadaran - Mesrop Mashtots Institute of Ancient Manuscripts. σελ. 66. ISBN 978-5-550-01635-0.
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Momik στο Wikimedia Commons