Μορλαί

Μορλαί
	; Έμβλημα
	; Έμβλημα
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	Φινιστέρ και διαμέρισμα του Μορλαί
• Δήμαρχος του Μορλαί	Ανιές Λε Μπρεν (από 2014)
Ταχυδρομικός κώδικας	29600
Κωδικός Κοινότητας	29151
Πληθυσμός	14.903 (1 Ιανουαρίου 2021)
Έκταση	24,82 km²
Υψόμετρο	61 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
	Μορλαί 48°34′39″N 3°49′40″W
Ιστότοπος	http://www.ville.morlaix.fr
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 48°34′39″N 3°49′40″W / 48.57750°N 3.82778°W / 48.57750; -3.82778

Το Μορλαί (γαλλικά: Morlaix) είναι γαλλική πόλη στη Βρετάνη, στα βορειοανατολικά του νομού Φινιστέρ.

Είναι υπονομαρχία του νομού και πρωτεύουσα του διοικητικού διαμερίσματος Μορλαί, του οποίου είναι η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη με 14.721 κατοίκους (2016). Η ευρύτερη αστική περιοχή συγκεντρώνει 39.721 κατοίκους.

Ιστορικά αποτελούσε τμήμα των επαρχιών Τρεγκόρ και Λεόν, οι οποίες χωρίζονταν από τον ποταμό Ντοσέν. Χωρίζονται ακόμα και μέσα στην πόλη, όπως αποδεικνύεται από την αποβάθρα Τρεγκιέ και την αποβάθρα Λεόν.

Η πόλη είναι γνωστή για την οδογέφυρα που χτίστηκε τον 19ο αιώνα στο κέντρο της, που της έδωσε την προσωνυμία «Πόλη της οδογέφυρας».

Οι κάτοικοι ονομάζονται Μορλαιζιάν.^[7]

Τοπωνυμία Επεξεργασία

Υπάρχουν διάφορες απόψεις για την προέλευση του ονόματος της πόλης. Το πιο πιθανό είναι ότι το όνομα Μορλαί προήλθε από τη λατινική ονομασία του ρωμαϊκού οικισμού Mons Relaxus («Οριζόντια εγκοπή κοιλάδας). Οι αλλαγές κατά τη διάρκεια των αιώνων (Montereleis το 1217, Montrelez το 1304) οδήγησαν, και κυρίως μέσω της συγχώνευσης του όρου «Mont Relaix», στην σύγχρονη ονομασία .^[8]

Γεωγραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Η περιοχή του Μορλαί

Το Μορλαί βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νομού Φινιστέρ, στη διοικητική περιοχή της Βρετάνης.

Η πόλη είναι χτισμένη στη συμβολή δύο ποταμών, των Κεφλέτ και Ζαρλό που σχηματίζουν τον Ντοσέν (ή ποταμό του Μορλαί) ο οποίος, διαγράφοντας μια διαδρομή 15 χιλιομέτρων βόρεια, εκβάλει στη Μάγχη, στον όρμο του Μορλαί.

Οι εκβολές του ποταμού Ντοσέν σχηματίζουν μια θαλάσσια διείσδυση - ρία - στο βάθος της οποίας βρίσκεται η πόλη. Ο Ντοσέν χωρίζει τις ιστορικές επαρχίες Λεόν στα δυτικά και Τρεγκόρ στα ανατολικά. Αυτή η διαδρομή είναι πλωτή μόνο στην παλίρροια, αλλά παρά τους περιορισμούς και τις δυσκολίες της ναυσιπλοΐας για πρόσβαση στο λιμάνι του Μορλαί, ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα σημαντικό πλεονέκτημα της ανάπτυξης της πόλης.

Λόγω της γεωγραφικής της θέσης, η πόλη έχει υποφέρει συχνά από πλημμύρες.

Η πόλη Επεξεργασία

Μέγαρο από σχιστόλιθο

Μεσαιωνικό σπίτι στο κέντρο

Το ιστορικό κέντρο της πόλης έχει στενά λιθόστρωτα δρομάκια και μεσαιωνικά σπίτια κατασκευασμένα από πέτρα και ξύλο. Πολλά έχουν θρησκευτικές και κοσμικές γλυπτικές αναπαραστάσεις στην πρόσοψή τους.

Ένα από αυτά τα σπίτια είναι το «σπίτι της δούκισσας Άννας» το οποίο είναι τώρα μουσείο, ανοιχτό στο κοινό. Αυτό το σπίτι του 16ου αιώνα λέγεται ότι είναι ένα από τα παλαιότερα της πόλης.

Από το 1620 περίπου, οι ευγενείς και οι έμποροι του Μορλαί άρχισαν να κατασκευάζουν πέτρινα σπίτια και μέγαρα από μπλε σχιστόλιθο και γρανίτη.

Το Μορλαί είναι ένας δημοφιλής προορισμός για λάτρεις των θαλάσσιων σπορ με μια ποικιλία από δραστηριότητες που προσφέρονται, όπως σέρφινγκ και πέταγμα αετών. Υπάρχουν επίσης όμορφα παράκτια μονοπάτια για περιπάτους. Οι εσωτερικές δραστηριότητες περιλαμβάνουν μπόουλινγκ, γκολφ, ιππασία και πολλά άλλα.

Μαρίνα

Προστατευόμενο από τις ακανόνιστες καιρικές συνθήκες από τη θέση του ανάμεσα σε δύο λόφους στις άνω εκβολές, το λιμάνι του Μορλαί προσφέρει αγκυροβόλιο και ελλιμενισμό για περισσότερα από 200 πλοία στην προβλήτα και την αποβάθρα και όλες τις εγκαταστάσεις ενός καλά εξοπλισμένου σύγχρονου λιμανιού.

Οικονομία Επεξεργασία

Η Brit Air, μια περιφερειακή αεροπορική εταιρεία και θυγατρική του κρατικού αερομεταφορέα της Γαλλίας Air France, βρίσκεται στο Morlaix Airport του Μορλαί. Το 2013 η αεροπορική εταιρεία συγχωνεύθηκε με την HOP!

Βρετονική γλώσσα Επεξεργασία

Η πόλη ξεκίνησε ένα γλωσσικό σχέδιο μέσω του προγράμματος Ya d'ar brezhoneg ( ναι στα βρετονικά) 27 Ιουνίου 2008, για να αναβιώσει τη διδασκαλία και τη χρήση των βρετονικών, της ιστορικής κελτικής γλώσσας της περιοχής. Το 2008, το 6,45% των παιδιών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης φοίτησαν σε δίγλωσσα σχολεία.^[9]

Στα βρετονικά η πόλη ονομάζεται Montroulez.

Κάθε χρόνο διοργανώνεται στο Μορλαί ένα φεστιβάλ αφιερωμένο στον πολιτισμό της Βρετάνης, με παραδοσιακούς χορούς, παραδοσιακές βρετονικές ενδυμασίες και μουσική.

Μνημεία και ιστορικά κτίρια Επεξεργασία

Η οδογέφυρα και η εκκλησία Σαιν-Μελαίν

Το σπίτι της δούκισσας Άννας

Το παλιό μοναστήρι των Ιακωβίνων, των οποίων η εκκλησία ιδρύθηκε το 1230, είναι το παλαιότερο στην πόλη. Το μοναστήρι χτίστηκε τον 13ο αιώνα, τα βιτρό στα παράθυρα χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης κατασχέθηκε, στη συνέχεια λειτούργησε σαν στρατώνας και τελικά φιλοξενεί την αρχαιολογική υπηρεσία του νομού Φινιστέρ. Από το 1887 στο χώρο στεγάζεται το Μουσείο Καλών Τεχνών της πόλης.

Η Μονή των Ουρσουλίνων του 17ου αιώνα, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μοναστήρια του Μορλαί. Δημιουργήθηκε το 1638, μετά από πρόταση της κοινότητας για ίδρυση ιδρύματος για την εκπαίδευση των κοριτσιών της πόλης, υπό την ηγεσία αδελφών της κοινότητας Τρεγκιέ. Η ανατολική πτέρυγα ολοκληρώθηκε στη δεκαετία του 1680.

Η οδογέφυρα του 19ου αιώνα (1861) για τη σιδηροδρομική γραμμή Παρίσι-Βρέστη. Είναι μεγάλο έργο από γρανίτη και κατασκευάστηκε από το 1861 έως το 1864 κατά την κατασκευή της σιδηροδρομικής σύνδεσης της περιοχής. Έχει μήκος 292 μέτρα, ύψος 58 μέτρα και 14 καμάρες. Η γραμμή Ρεν-Βρέστη εγκαινιάστηκε το 1865.
Το Ιταλικό θέατρο (1888), καταχωρημένο ως ιστορικό μνημείο από το 1998, πλήρως ανακαινισμένο.
Η εκκλησία Σαιν-Μελαίν, σε γοτθικό ρυθμό (15ος αιώνας) αφιερωμένη στον επίσκοπο Μελαίν της Ρεν.
Το παλιό εργοστάσιο καπνού. Κατασκευάστηκε μεταξύ 1736 και 1740.

Πολυάριθμα μεσαιωνικά σπίτια με ξυλοδεσιές, συνήθως τριών ή τεσσάρων ορόφων, με εσωτερική αυλή και προεξέχουσες προσόψεις. Σε ένα εκτίθενται έργα και αντικείμενα της συλλογής του Μουσείου του Μορλαί σχετικά με την αρχιτεκτονική και την ιστορία της πόλης. Γνωστό επίσης είναι το σπίτι της δούκισσας Άννας (16ος αιώνα).
Η πηγή των Καρμελιτών, που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα, έξω από την παλιά εκκλησία, η οποία καταστράφηκε. Οι Καρμελίτες έφτασαν στο Μορλαί τον 17ο αιώνα, μετά από σοβαρές επιδημίες πανώλης.
Οι παλαιές δημόσιες σκάλες.

Η συνοικία και η εκκλησία Σαιν-Ματιέ. Ο πύργος της εκκλησίας είναι ένα από τα πρώτα αναγεννησιακά κτίρια της περιοχής. Στεγάζει ένα ξύλινο άγαλμα της Παναγίας που χρονολογείται από το τέλος του 14ου αιώνα, το οποίο όταν είναι ανοικτό, παρουσιάζει την Αγία Τριάδα και ζωγραφισμένες σκηνές από την Καινή Διαθήκη. Αυτό το άγαλμα από την περιοχή της Κολωνίας προσφέρθηκε από τη συντεχνία των υφαντουργών του Μορλαί.^[10]
Στον κόλπο του Μορλαί, το φρούριο του Τορώ ( le château du Taureau) ανεγέρθηκε τον 16ο αιώνα σαν αμυντικό έργο για την προστασία της πόλης από επιθέσεις των Άγγλων και των πειρατών. Ενισχύθηκε από τον Βωμπάν από το 1689, οπότε και έλαβε τις σημερινές διαστάσεις του: 60 μέτρα μήκος, 12 μέτρα πλάτος και 12 μέτρα ύψος σε χτισμένη επιφάνεια 1.450 τετραγωνικά μέτρα. Εκτός από έντεκα πολυβολεία που το καθένα είχε ένα κανόνι, το φρούριο στεγάζει κατοικίες, φυλακές, εστιατόριο, κουζίνα και ένα παρεκκλήσι. Ο τελευταίος κρατούμενος ήταν ο Ωγκύστ Μπλανκί το 1871. Ιστορικό Μνημείο από το 1914, το φρούριο είναι επισκέψιμο από το κοινό.^[11]
Το κάστρο του Συσινιό και ο βοτανικός κήπος του, που βρίσκεται στο Πλουζάν, πρώην κοινότητα που ενσωματώθηκε στο Μορλαί.