Βικιπαίδεια

Μοχτάρ Νταχαρί

Μαλαισιανός ποδοσφαιριστής

Ο Μοχντ Μοχτάρ μπιν Νταχαρί (μαλαϊκά: Mohd Mokhtar bin Dahari, 13 Νοεμβρίου 1953 – 11 Ιουλίου 1991) ήταν Μαλαισιανός ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός. Ένας από τους καλύτερους Ασιάτες επιθετικούς όλων των εποχών,[1] θεωρείται ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του αθλήματος της Μαλαισίας,[2] ειδικά για τη Σελανγκόρ ΦΚ στην οποία αγωνίστηκε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του. Ήταν παραγωγικός επιθετικός και είχε τη προσωνυμία «Σούπερμοκ (Supermokh)» λόγω των δεξιοτήτων και της δύναμής του.[3][4]

Μοχτάρ Νταχαρί
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης13 Νοεμβρίου 1953
Τόπος γέννησηςΣεταπάκ, Μαλάγια
Ημερ. θανάτου11 Ιουλίου 1991 (37 ετών)
Τόπος θανάτουΚουάλα Λουμπούρ, Μαλαισία
Ύψος1,70 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1972–1987Σελανγκόρ ΦΚ375(177)
1978Κελάμπ Σουλτάν Σουλεϊμάν
1978–1984PKNS (αγγλ)
1984–1985Ταλάσκο
1988RHB Bank (αγγλ)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1972–1985Μαλαισία142(89)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Σημείωσε 89 γκολ σε 142 διεθνείς αγώνες για την Εθνική Μαλαισίας και βοήθησε την ομάδα να φτάσει στην υψηλότερη κατάταξη που είχε ποτέ στην αξιολόγηση Elo, τη θέση 61 το 1977.[5][6] Ο Μοχτάρ είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για την Εθνική Μαλαισίας.[7][8][9]

Στις 29 Ιουνίου 2021, η FIFA τον αναγνώρισε ως τον τρίτο σκόρερ όλων των εποχών σε διεθνές επίπεδο, με συνολικά 89 γκολ, πίσω μόνο από τους Αλί Νταεΐ και Κριστιάνο Ρονάλντο.[10][11][12]

Πρώιμη ζωή

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 1953 στο Σεταπάκ της Σελανγκόρ (σήμερα στην Κουάλα Λουμπούρ). Ο πατέρας του εργαζόταν ως οδηγός φορτηγού αλλά δεν κέρδιζε πολλά για να συντηρήσει την οικογένειά του. Η οικογένειά του μετακόμισε στο Καμπούνγκ Παντάν στην Κουάλα Λουμπούρ όταν ο Μοχτάρ ήταν 11 ετών.[13] Όταν μετακόμισε, παρακολούθησε το γυμνάσιο στο Ινστιτούτο Βικτόρια της πόλης και άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον πολύ νωρίς ανέπτυξε όρεξη για διαφορετικά αθλήματα:αντιπτέριση (μπάντμιντον), χόκεϊ επί χόρτου και σεπάκ τακράου, αθλήματα διαδεδομένα στη χώρα, αλλά το ταλέντο του για το ποδόσφαιρο ήταν αυτό που τον κράτησε στη συνέχεια κοντά στο άθλημα. Έπαιξε για το σχολείο του και στα 16 του εντάχθηκε στην ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του, την Σελανγκόρ ΦΚ.[13][2]

Σταδιοδρομία

Επεξεργασία

Σε συλλόγους

Επεξεργασία

Ο Μοχτάρ έπαιξε για πρώτη φορά για τη Σελανγκόρ στο Μπέρνλι Καπ, το οποίο κέρδισε. Αργότερα του ζητήθηκε να παίζει τακτικά για τον σύλλογο όπου έγινε ο πρώτος σκόρερ στην πρώτη του σεζόν με την ομάδα. Βοήθησε τον σύλλογο να κερδίσει πολλά τουρνουά, κυρίως το Κύπελλο Μαλαισίας με 10 τίτλους και σκοράροντας συνολικά 177 γκολ σε 377 αγώνες.[14][15] Έπαιξε επίσης για τις Κελάμπ Σουλτάν Σουλαϊμάν, ΠΚΝΣ, Ταλάσκο και Κουόν Γινγκ Μπανκ.[14] Για να αποδείξει την πίστη του στην ομάδα, φέρεται να είπε: «Ζω και πεθαίνω για τη Σελανγκόρ».

Εθνική ομάδα

Επεξεργασία

Σε ηλικία μόλις 19 ετών έπαιξε για πρώτη φορά με την Εθνική Μαλαισίας σε διεθνή αγώνα, με το πρώτο του παιχνίδι με αντίπαλο τη Εθνικής Σρι Λάνκα 5 Ιουνίου 1972 σημειώνοντας και το πρώτο του γκολ στη νίκη με 3-0.[16] Βοήθησε τη Μαλαισία να κερδίσει το χάλκινο στους Ασιατικούς Αγώνες του 1974 και δύο χρυσά μετάλλια στους Αγώνες Νοτιοανατολικής Ασίας το 1977 και το 1979, αντίστοιχα. Σημείωσε μάλιστα τα δύο νικητήρια γκολ στη νίκη με 2-0 της Ομάδας Επίλεκτων Μαλαισίας εναντίον της Άρσεναλ σε φιλικό παιχνίδι το 1975 που οδήγησε σε φήμες για ενδιαφέρον των αγγλικών κορυφαίων συλλόγων για αυτόν. Μετά το παιχνίδι, είχε προσφορά από τη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά την αρνήθηκε λόγω της αγάπης του προς τη χώρα του και την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Σελανγκόρ.[17][18]

Ο Μοχτάρ ήταν διάσημος για την ταχύτητά του και την ακρίβειά του και οι ιαχές για τον Supermokh από τα πλήθη ήταν συνηθισμένες, με πολλούς από τη νεότερη γενιά να τον λατρεύουν και με κάποιους να προσπαθούν να μιμηθούν τις κινήσεις του στο γήπεδο. Ο Μοχτάρ σημείωσε κάποτε ένα γκολ για τη Μαλαισία από το κέντρο του γηπέδου κερδίζοντας τον Τζο Κόριγκαν με ένα εκπληκτικό σουτ στην ισοπαλία με 1-1 με αντίπαλο την Αγγλία Β το 1978, ντριμπλάροντας τη μισή αντίπαλη ομάδα, που είχε προπονητή τον Μπόμπι Ρόμπσον.[19]

Κατά τη διάρκεια της διεθνούς σταδιοδρομίας του, ο Μοχτάρ σημείωσε συνολικά 125 γκολ σε 167 εμφανίσεις για την Εθνική Μαλαισίας (συμπεριλαμβανομένων αγώνων που έπαιξε εναντίον συλλόγων, εθνικών ομάδων «Β» και ομάδων επιλογής).[15][20][21] Εναντίον των εθνικών ομάδων «Α» άλλων εθνών, σημείωσε 89 γκολ σε 142 εμφανίσεις.[16][22]

Προπονητική σταδιοδρομία

Επεξεργασία

Αφού ο Μοχτάρ άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα τραυματισμών, έγινε τοπικός προπονητής για να βοηθήσει τη νεότερη γενιά να γίνουν καλύτεροι ποδοσφαιριστές. Ένας από τους εκπαιδευόμενους του ήταν ο νεαρός Ρσάν Τιράν, μελλοντικός Συνιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της Leaderonomics, ο οποίος μιλά τακτικά για τις εμπειρίες του παίζοντας υπό τον Μοχτάρ.[23] Ο Μοχτάρ ζήτησε από τον πρώην συνεργάτη του στη Σελανγκόρ ΦΚ, Ρεντουάν Αμπντουλάχ, να γράψει ένα βιβλίο για τη ζωή και την καριέρα του. Ο Μοχτάρ ήταν επίσης προπονητής στη Σελανγκόρ ΦΚ κατά καιρούς. Μετά τη αποχώρηση του ως ποδοσφαιριστής, έγινε παίκτης-προπονητής για την Κουόν Γινγκ Μπανκ.

Ο Μοχτάρ αποσύρθηκε από την ενεργό δράση τον Μάιο του 1986 μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Μαλαισίας με τη Σελανγκόρ ΦΚ. Μετά την τελετή απονομής, ο Μοχτάρ πήγε στον πρόεδρο του συλλόγου και του έδωσε τη φανέλα με το νούμερο 10, λέγοντας στον πρόεδρο να αφήσει τον σύλλογο να του κρατήσει τη φανέλα.[13] Επανήλθε στη δράση τον Ιανουάριο του 1987 για να παίξει μια ακόμη σεζόν για τη Σελανγκόρ ΦΚ.[2]

Ζωή εκτός γηπέδων

Επεξεργασία

Ο Μοχτάρ εργαζόταν για την Κρατική Αναπτυξιακή Εταιρεία Σελανγκόρ (PKNS) το απόγευμα και έπαιζε ποδόσφαιρο το βράδυ. Ως τραπεζικός, κέρδισε λίγα κατά τη διάρκεια του χρόνου του με την PKNS. Αργότερα παράτησε την PKNS και εργάστηκε για την Κουόν Γινγκ Μπανκ για να αποκτήσει καλύτερες προοπτικές. Παντρεύτηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1979 την Τενγκού Ζαρινά Τενγκού Ιμπραχίμ και έγινε πατέρας τριών παιδιών.[24]

Ο Μοχτάρ άρχισε να έχει προβλήματα στο λαιμό και πήγε στο νοσοκομείο για να μάθει ποιο ήταν το πρόβλημα. Οι γιατροί διέγνωσαν ότι πάσχει από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ΑΠΣ) με την ανακάλυψη να ανακοινώνεται μόνο σε αυτόν και τη σύζυγό του.[13] Στη συνέχεια πήγε στο Λονδίνο με τη σύζυγό του σε μια προσπάθεια να θεραπευτεί. Μετά από τρία χρόνια μάχης με την ασθένεια και την επιδείνωση της κατάστασής του, απεβίωσε στο Ιατρικό Κέντρο Σουμπάνγκ Τζαγιά στις 11 Ιουλίου 1991.[13] Το σώμα του ετάφη στο μουσουλμανικό νεκροταφείο Ταμάν Κεραμάτ Περμαΐ στο Ταμάν Κεραμάτ της Σελανγκόρ.[13] Το ταξίδι της ζωής του και η πραγματική αιτία του θανάτου του αποκαλύφθηκαν μόνο για πρώτη φορά σε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «The Untold Truth About Supermokh» στο National Geographic στις 30 Αυγούστου 2010, περίπου 19 χρόνια μετά το θάνατό του.[25]

Φιλμογραφία

Επεξεργασία
Ταινία
Έτος Τίτλος Ρόλος
1983 Mekanik Ο εαυτός του

Κληρονομιά

Επεξεργασία

Πολλά μέρη και τιμητικές διακρίσεις έλαβαν το όνομά του, όπως:

  • Η Κοινοτική Πλατεία Μοχτάρ Νταχαρί (Dataran Komuniti Mokhtar Dahari), μια κοινοτική αίθουσα που βρίσκεται στο Καμπούνγκ Παντάν, ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του, καθώς ο Μοχτάρ έμενε εκεί παίζοντας περιστασιακά ποδόσφαιρο.[26][27]
  • Υπάρχει ένα γήπεδο σάλας που ονομάζεται Gelanggang Mokhtar Dahari (Γήπεδο Σάλας Μοχτάρ Νταχαρί) που βρίσκεται στο Συγκρότημα Σάλας Πουτρατζαγιά στην Πουτρατζαγιά.[28]
  • Υπάρχει μια εθνική ακαδημία ποδοσφαίρου που πήρε το όνομά του, η Εθνική Ακαδημία Ποδοσφαίρου Μοχτάρ Νταχαρί (Akademi Bola Sepak Negara Mokhtar Dahari) που βρίσκεται στο Γκαμπάνγκ, που ιδρύθηκε στις 10 Απριλίου 2014.[29]
  • Ο αυτοκινητόδρομος Σα Αλούμ Μπατού Αράνγκ που συνδέει το Σα Αλάμ και το Πουντσάκ Αλάμ μετονομάστηκε σε Αυτοκινητόδρομος Μοχτάρ Νταχαρί το 2014.[30]
  • Το 2014, η Google εόρτασε τα 61α γενέθλιά του.[31] Υπάρχει επίσης μια θεατρική βιτρίνα της ποδοσφαιρικής του καριέρας στην Ιστανά Μπουνταγιά που ονομάζεται «Super Mokh», που τον υποδύεται ο Μαλαισιανός ηθοποιός Awie.[32]

Τίτλοι και διακρίσεις

Επεξεργασία

Με συλλόγους

Επεξεργασία
Σελανγκόρ ΦΚ
Πρωταθλητής: 1984
  • Κύπελλο Μαλαισίας (10):
Νικητής: 1972, 1973, 1975, 1976, 1978, 1979, 1981, 1982, 1984, 1986
  • Φιλανθρωπικό Κύπελλο (Κύπελλο Σουλτάν Χατζί Αχμάντ Σαχ) (2):
Νικητής: 1985, 1987

Εθνική ομάδα

Επεξεργασία
Νικητής: 1973, 1974, 1976, 1979
  • Αγώνες Νοτιοανατολικής Ασίας
Νικητές: 1977, 1979
Φιναλίστ: 1981
Χάλκινο μετάλλιο: 1974

Ατομικές

Επεξεργασία

Ρεκόρ

Επεξεργασία
  • Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της Σελανγκόρ ΦΚ: 177 γκολ

Τάγματα

Επεξεργασία

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «FIFA : Ali Mabkhout: UAE's striker par excellence». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2023. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «SUPERMOKH, TRENTE ANS PLUS TARD». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2021. 
  3. ↑ Akmal Hakim (10 Σεπτεμβρίου 2020). «Malaysian Football Hero, Mokhtar Dahari Is The World's 3rd Top Football Scorer In History». The Rakyat Post. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2020. 
  4. ↑ «11 Mokhtar Dahari Facts Every Millennial Should Know Since FIFA Ranked Him 3rd In Their Top Men's Scorer List». Siva Selan (στα Αγγλικά). thesmartlocal. 2 Ιουλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2021. 
  5. ↑ Samantha Khor (3 Φεβρουαρίου 2016). «Road To Moscow 1980: The True Story Of Malaysia's Football Team That Inspired 'Ola Bola'». Says.com. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  6. ↑ Eric Samuel (31 Αυγούστου 2017). «Halcyon days of Malaysian football». The Star. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  7. ↑ «Google Malaysia papar seni lakaran 'Supermokh'». Bernama (στα μαλαϊκά). Astro Awani. 13 Νοεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  8. ↑ Amin Khairuddin (13 Νοεμβρίου 2014). «Google celebrates SuperMokh's 61st birthday». The Malay Mail. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  9. ↑ «Mokhtar pernah jadi penjaring terbanyak dunia». Syafiq Aznan (στα μαλαϊκά). Berita Harian. 24 Ιουνίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2021. 
  10. ↑ Daranee, Balachandar (30 Ιουνίου 2021). «FIFA Ranks Malaysia's 'Super Mokh' 3rd Highest Goal Scorer Of All Time». Says. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2021. 
  11. ↑ «Cristiano Ronaldo & the top 20 men's international goalscorers of all-time». Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2021. 
  12. ↑ «IOC : Most goals in international football: From Pele and Puskas to Cristiano and Sunil Chhetri». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2021. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 Alan Teh Leam Seng (14 Ιουλίου 2018). «Supermokh: Remembering our greatest footballer». New Straits Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  14. ↑ 14,0 14,1 Forever Supermokh - The Mokhtar File - 12 Ιουλίου 1991, New Straits Times.
  15. ↑ 15,0 15,1 Zainal, Zulhilmi (19 Ιουνίου 2013). «Malaysian Football Legends: Mokhtar Dahari». Goal.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2021. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Mamrud, Roberto (18 Μαρτίου 2021). «Mohamed Mokhtar Dahari – Century of International Appearances». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2021. 
  17. ↑ Stephen Wagg (1995). Giving the game away: football, politics, and culture on five continents. Leicester University Press. ISBN 978-0-7185-1677-2. 
  18. ↑ Bill Murray· William J. Murray (1998). The World's Game: A History of Soccer. University of Illinois Press. σελίδες 136–. ISBN 978-0-252-06718-1. 
  19. ↑ Zinitulniza Abdul Kadir (2013). Mokhtar Dahari: Lagenda Bola Sepak Malaysia (στα Μαλαισιανά). Institut Terjemahan & Buku Malaysia. σελίδες 263–. ISBN 978-9-674-30370-9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021. 
  20. ↑ «Mokhtar Dahari» (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2020. 
  21. ↑ «Pemain tempatan dipikat Arsenal? Ini 6 penyerang terbaik Malaysia sepanjang zaman». Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2022. 
  22. ↑ «Restaging Relentless Ronaldo equals international goals world record» (στα Αγγλικά). UEFA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2021. 
  23. ↑ Roshan Thiran (13 Νοεμβρίου 2019). «Lessons from My Legendary Football Coach». Leaderonomics. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2021. 
  24. ↑ «Mohd Reza Bangga Nama Mokhtar Dahari Masih Diingati» (στα μαλαϊκά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2016. 
  25. ↑ «Documentary on Supermokh to premiere on Aug 30». The Star. 28 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  26. ↑ «Dataran Komuniti Mokhtar Dahari Kenang Jasa Super Mokh» (στα μαλαϊκά). Selangor Kini. 20 Δεκεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  27. ↑ Suresh Nair (11 Ιουλίου 2016). «Remembering 'SuperMokh' 25 years later». Sports247.my. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  28. ↑ «Penghormatan buat Mokhtar Dahari» (στα μαλαϊκά). Kosmo!. 9 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  29. ↑ «PM rasmi Akademi Bola Sepak Mokhtar Dahari». Utusan Malaysia (στα μαλαϊκά). 11 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  30. ↑ Nurul Ain Mohd Hussain (8 Ιουλίου 2014). «SuperMokh Diabadikan Pada Jalan» (στα μαλαϊκά). mStar. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2014. 
  31. ↑ «Mokhtar Dahari's 61st birthday». Google Doodle. 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  32. ↑ «Supermokh Sebuah Muzikal Restaging» (στα μαλαϊκά). Istana Budaya. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2014. 
  33. ↑ Sasha Ray (1 Σεπτεμβρίου 2016). «Malaysia's Best Athletes Over the Past 59 Years». Red Bull. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  34. ↑ 14 EX-INTERNATIONALS INDUCTED INTO AFC CENTURY CLUB - Bernama, 11 Φεβρουαρίου 1999.
  35. ↑ National Library of Singapore.
  36. ↑ «IFFHS - MEN COUNTRIES BEST PLAYERS AND GOALKEEPERS OF THE XXth CENTURY». IFFHS. 10 Μαΐου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2021. 
  37. ↑ Rashvinjeet S. Bedi (7 Οκτωβρίου 2013). «Striking fear into their opponents». The Star. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  38. ↑ «Semakan Penerima Darjah Kebesaran, Bintang dan Pingat». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021. 
  39. ↑ «Datukship for football legend Mokhtar Dahari». Utusan. 24 Οκτωβρίου 2000. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2018. 
  40. ↑ «Tengku Permaisuri Norashikin ketuai senarai». Fuad Hadinata Yaacob (στα μαλαϊκά). MyMetro. 11 Δεκεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2018. 

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Mokhtar Dahari Wira Bolasepak Negara . Ζαμπίντι Ισμαήλ. (στα μαλαϊκά). Dewan Bahasa dan Pustaka (1999).(ISBN 9-836-24959-1)ISBN 9-836-24959-1
  • Mokhtar Dahari: Legenda Bola Sepak Μαλαισία . Zinnitulniza Abdul Kadir. (στα μαλαϊκά). Ινστιτούτο Μετάφρασης & Βιβλίων της Μαλαισίας (2013).(ISBN 978-9-6743037-0-9)ISBN 978-9-6743037-0-9

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μοχτάρ_Νταχαρί&oldid=10458759"