Μπερτ Μοριζό

Γαλλίδα ζωγράφος

Η Μπερτ Μοριζό (γαλλικά: Berthe Morisot, 14 Ιανουαρίου 1841 - 2 Μαρτίου 1895) ήταν ζωγράφος και μέλος του κύκλου των ζωγράφων στο Παρίσι, που έγιναν γνωστοί ως ιμπρεσιονιστές.

Μπερτ Μοριζό
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Berthe Morisot (Γαλλικά)
Γέννηση14  Ιανουαρίου 1841[1][2][3]
Μπουρζ[4][5]
Θάνατος2  Μαρτίου 1895[6][7][2]
Παρίσι[4][5]
Αιτία θανάτουγρίπη
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Πασί[8]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[9][10]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[11][12]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[13][14]
σκιτσογράφος[15]
χαράκτρια[13]
λιθογράφος[13]
Αξιοσημείωτο έργοThe Port at Lorient
The Cradle
The Psyche mirror
Eugène Manet on Isle of Wight
Επηρεάστηκε απόΕντουάρ Μανέ
Στεφάν Μαλαρμέ
Περίοδος ακμής1858[16] - 1895[16]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕζέν Μανέ
ΤέκναΖυλί Μανέ
ΓονείςΕντμέ Τιμπύρς Μοριζό και Μαρί Ζοζεφίν Κορνελί Τομά
ΑδέλφιαΕντμά Μοριζό
Υβ Ελιζαμπέτ Μοριζό
ΣυγγενείςLéon Poirier (ανιψιός), Jean Henri Mayniel (maternal great-grandparent)[17] και Εντουάρ Μανέ (κουνιάδος)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το 1864, η Μοριζό συμμετείχε για πρώτη φορά στο εξαιρετικά διάσημο Σαλόνι του Παρισιού, την επίσημη ετήσια έκθεση της Ακαδημίας Καλών Τεχνών στο Παρίσι και το έργο της επιλέχθηκε για έκθεση σε έξι επόμενα Σαλόνια. Το 1874 συμμετείχε μαζί με τους «απορριφθέντες» ιμπρεσιονιστές, μεταξύ των οποίων οι Πωλ Σεζάν, Εντγκάρ Ντεγκά, Κλωντ Μονέ, Καμίλ Πισαρό, Πιέρ-Ωγκύστ Ρενουάρ και Αλφρέ Σισλέ, στην πρώτη δική τους έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο φωτογραφικό στούντιο του Ναντάρ.

Η Μοριζό ήταν παντρεμένη με τον Εζέν Μανέ, αδελφό του φίλου και συναδέλφου της Εντουάρ Μανέ.

Ο Γκυστάβ Ζεφρουά το 1894 την χαρακτήρισε σαν μία από «τις τρεις μεγάλες κυρίες» του ιμπρεσιονισμού παράλληλα με τη Μαρί Μπρακεμόν[18] και τη Μαίρυ Κάσατ.[19]

Βιογραφία Επεξεργασία

 
Η Μπερτ Μοριζό με ροζ γοβάκι, πίνακας του Μανέ, 1872.

Η Μπερτ Μαρί Πωλίν Μοριζό γεννήθηκε στη Μπουρζ, στο κέντρο της Γαλλίας, σε μια εύπορη αστική οικογένεια. Ο πατέρας της ήταν ο νομάρχης του νομού Σερ και είχε σπουδάσει επίσης αρχιτεκτονική στη Σχολή Καλών Τεχνών. [20] Η μητέρα της, ήταν μικρανιψιά του διάσημου ζωγράφου Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ, ενός από τους πιο παραγωγικούς ροκοκό ζωγράφους. Είχε δύο μεγαλύτερες αδελφές και έναν μικρότερο αδελφό. Η οικογένεια μετακόμισε στο Παρίσι το 1852, όταν η ίδια ήταν παιδί.

Ήταν συνηθισμένο γεγονός οι κόρες των αστικών οικογενειών να λαμβάνουν καλλιτεχνική εκπαίδευση, οπότε η Μπερτ και οι αδελφές της διδάχθηκαν ιδιωτικά από τους ζωγράφους Ζοφρουά-Αλφόνς Σοκάρν και τον Ζοζέφ Γκισάρ. Το 1857 ο Γκισάρ την εισήγαγε στη γκαλερί του Λούβρου, όπου από το 1858 μαθήτευε αντιγράφοντας έργα ζωγραφικής, καθώς η επίσημη καλλιτεχνική εκπαίδευση ήταν απαγορευμένη στις γυναίκες. [21]

Στο Λούβρο, η Μοριζό γνωρίστηκε με άλλους καλλιτέχνες όπως ο Μανέ και ο Μονέ. Το 1861 γνωρίστηκε με τον Καμίγ Κορό, υπό την επιρροή του οποίου άρχισε να ζωγραφίζει σε ανοιχτούς χώρους. [22] Το 1863 σπούδασε υπό τον Ασίλ Ουντινό. Το χειμώνα του 1863-64 σπούδασε γλυπτική με τον Αιμέ Μιλέ, αλλά κανένα από τα γλυπτά της δεν είναι γνωστό.

Το 1868 γνώρισε τον Εντουάρ Μανέ, του οποίου τον αδελφό Εζέν Μανέ, επίσης ζωγράφο, παντρεύτηκε το 1874. [23]Στις 14 Νοεμβρίου 1878 γεννήθηκε η κόρη της Ζυλί, που απεικονίστηκε σε πολλούς πίνακες της ίδιας και άλλων ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, όπως του Πιερ-Ωγκύστ Ρενουάρ και Εντουάρ Μανέ.

Η Μοριζό παρέμεινε αφοσιωμένη στη ζωγραφική σε όλη της τη ζωή. Η συμβολή της στον ιμπρεσιονισμό ήταν ιδιαίτερη με μια θεματική παλέτα όπου κυριαρχούν οι σκηνές από την οικογενειακή ζωή.

Ο Εντουάρ Μανέ ζωγράφισε αρκετά γνωστά πορτρέτα της όπως η Ανάπαυση το 1870 και Η Μπερτ Μοριζό με μπουκέτο βιολέτες το 1872. [23]

Η Μπερτ Μοριζό πέθανε σε ηλικία 54 ετών στις 2 Μαρτίου του 1895 στο Παρίσι από πνευμονία. Αναπαύεται στο κοιμητήριο του Πασσύ στο Παρίσι.

Γκαλερί Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/57772. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Berthe Morisot». (Αγγλικά) CLARA. 4610.
  3. 3,0 3,1 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00126011. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. 4,0 4,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Berthe-Morisot.
  5. 5,0 5,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 57772.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12532737p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. «Berthe Morisot». (Ολλανδικά) RKDartists. 57772.
  8. 8,0 8,1 7152.
  9. artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/5313519b-209f-4be3-964e-172064a32685. Ανακτήθηκε στις 27  Φεβρουαρίου 2016.
  10. (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 4095. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  11. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12532737p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  12. CONOR.SI. 49596515.
  13. 13,0 13,1 13,2 data.bnf.fr/en/12532737/berthe_morisot/.
  14. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/59165. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  15. 37576. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  16. 16,0 16,1 16,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/57772. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2022.
  17. (Γαλλικά, Γερμανικά, Αγγλικά, Φινλανδικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Νορβηγική γλώσσα, Πορτογαλικά, Σουηδικά, Ισπανικά) Geneanet.
  18. . «kathimerini.gr/329507/article/politismos/arxeio-politismoy/enas-glykys-8hlykos-impresionismos». 
  19. Geffroy, Gustave (1894), "Histoire de l'Impressionnisme", La Vie Artistique:268
  20. Adler, Kathleen (1987). Berthe Morisot. Ithaca, New York: Cornell University Press. pp. 9. ISBN 0801420539.
  21. Harmon, Melissa Burdick. "Monet, Renoir, Degas...Morisot the Forgotten Genius of Impressionism." Biography, vol. 5, no. 6, June 2001, p. 98. EBSCOhost
  22. Garb, T. (2003). "Morisot, Berthe(-Marie-Pauline)". Grove Art Online.
  23. 23,0 23,1 . «britannica.com/biography/Berthe-Morisot». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία