Μπερτ Μοριζό
Η Μπερτ Μοριζό (γαλλικά: Berthe Marie Pauline Morisot), (14 Ιανουαρίου 1841 - 2 Μαρτίου 1895) ήταν ζωγράφος και μέλος του κύκλου των ζωγράφων στο Παρίσι, που έγιναν γνωστοί ως ιμπρεσιονιστές.
Μπερτ Μοριζό | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Berthe Morisot (Γαλλικά) |
Προφορά | |
Γέννηση | 14 Ιανουαρίου 1841[1][2][3] Μπουρζ[4][5] |
Θάνατος | 2 Μαρτίου 1895[6][7][2] Παρίσι[4][5] |
Αιτία θανάτου | γρίπη |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Πασί[8] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[9][10] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[11] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ζωγράφος[12][13] σκιτσογράφος[14] χαράκτρια[12] λιθογράφος[12] |
Αξιοσημείωτο έργο | The Port at Lorient The Cradle The Psyche mirror Eugène Manet on Isle of Wight |
Επηρεάστηκε από | Εντουάρ Μανέ Στεφάν Μαλαρμέ |
Περίοδος ακμής | 1858[15] - 1895[15] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Εζέν Μανέ |
Τέκνα | Ζυλί Μανέ |
Γονείς | Εντμέ Τιμπύρς Μοριζό και Μαρί Ζοζεφίν Κορνελί Τομά |
Αδέλφια | Εντμά Μοριζό Υβ Ελιζαμπέτ Μοριζό |
Συγγενείς | Léon Poirier (ανιψιός) και Jean Henri Mayniel (maternal great-grandparent)[16] |
![]() | |
Το 1864, η Μοριζό συμμετείχε για πρώτη φορά στο εξαιρετικά διάσημο Σαλόνι του Παρισιού, την επίσημη ετήσια έκθεση της Ακαδημίας Καλών Τεχνών στο Παρίσι και το έργο της επιλέχθηκε για έκθεση σε έξι επόμενα Σαλόνια. Το 1874 συμμετείχε μαζί με τους «απορριφθέντες» ιμπρεσιονιστές, μεταξύ των οποίων οι Πωλ Σεζάν, Εντγκάρ Ντεγκά, Κλωντ Μονέ, Καμίλ Πισαρό, Πιέρ-Ωγκύστ Ρενουάρ και Αλφρέ Σίσλεϊ, στην πρώτη δική τους έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο φωτογραφικό στούντιο του Ναντάρ.
Η Μοριζό ήταν παντρεμένη με τον Ευγένιο Μανέ, αδελφό του φίλου και συναδέλφου της Εντουάρ Μανέ.
Ο Γκυστάβ Ζεφρουά το 1894 την χαρακτήρισε σαν μία από «τις τρεις μεγάλες κυρίες» του ιμπρεσιονισμού παράλληλα με τη Μαρί Μπρακεμόν[17] και τη Μαίρη Κάσατ.[18]
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Η Μοριζό γεννήθηκε στη Μπουρζ, στο κέντρο της Γαλλίας, σε μια εύπορη αστική οικογένεια. Ο πατέρας της ήταν ο νομάρχης του νομού Σερ και είχε σπουδάσει επίσης αρχιτεκτονική στη Σχολή Καλών Τεχνών. [19] Η μητέρα της, ήταν μικρανιψιά του διάσημου ζωγράφου Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ, ενός από τους πιο παραγωγικούς ροκοκό ζωγράφους. Είχε δύο μεγαλύτερες αδελφές και έναν μικρότερο αδελφό. Η οικογένεια μετακόμισε στο Παρίσι το 1852, όταν η ίδια ήταν παιδί.
Ήταν συνηθισμένο γεγονός οι κόρες των αστικών οικογενειών να λαμβάνουν καλλιτεχνική εκπαίδευση, οπότε η Μπερτ και οι αδελφές της διδάχθηκαν ιδιωτικά από τους ζωγράφους Ζοφρουά-Αλφόνς Σοκάρν και τον Ζοζέφ Γκισάρ. Το 1857 ο Γκισάρ την εισήγαγε στη γκαλερί του Λούβρου, όπου από το 1858 μαθήτευε αντιγράφοντας έργα ζωγραφικής, καθώς η επίσημη καλλιτεχνική εκπαίδευση ήταν απαγορευμένη στις γυναίκες. [20]
Στο Λούβρο, η Μοριζό γνωρίστηκε με άλλους καλλιτέχνες όπως ο Μανέ και ο Μονέ. Το 1861 γνωρίστηκε με τον Καμίγ Κορό, υπό την επιρροή του οποίου άρχισε να ζωγραφίζει σε ανοιχτούς χώρους. [21] Το 1863 σπούδασε υπό τον Ασίλ Ουντινό. Το χειμώνα του 1863-64 σπούδασε γλυπτική με τον Αιμέ Μιλέ, αλλά κανένα από τα γλυπτά της δεν είναι γνωστό.
Το 1868 γνώρισε τον Εντουάρ Μανέ, του οποίου τον αδελφό Ευγένιο Μανέ, επίσης ζωγράφο, παντρεύτηκε το 1874. [22]Στις 14 Νοεμβρίου 1878 γεννήθηκε η κόρη της Ζυλί, που απεικονίστηκε σε πολλούς πίνακες της ίδιας και άλλων ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, όπως του Πιερ-Ωγκύστ Ρενουάρ και Εντουάρ Μανέ.
Η Μοριζό παρέμεινε αφοσιωμένη στη ζωγραφική σε όλη της τη ζωή. Η συμβολή της στον ιμπρεσιονισμό ήταν ιδιαίτερη με μια θεματική παλέτα όπου κυριαρχούν οι σκηνές από την οικογενειακή ζωή.
Ο Εντουάρ Μανέ ζωγράφισε αρκετά γνωστά πορτρέτα της όπως η Ανάπαυση το 1870 και Η Μπερτ Μοριζότ με μπουκέτο βιολέτες το 1872. [22]
Η Μπερτ Μοριζό πέθανε σε ηλικία 54 ετών στις 2 Μαρτίου του 1895 στο Παρίσι από πνευμονία. Αναπαύεται στο κοιμητήριο του Πασσύ στο Παρίσι.
ΓκαλερίΕπεξεργασία
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /57772. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Berthe Morisot». (Αγγλικά) CLARA. 4610.
- ↑ 3,0 3,1 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00126011. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 4,0 4,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Berthe-Morisot.
- ↑ 5,0 5,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 57772.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12532737p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Berthe Morisot». (Ολλανδικά) RKDartists. 57772.
- ↑ 8,0 8,1 7152.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016. kulturnav
.org /5313519b-209f-4be3-964e-172064a32685. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016. - ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 4095. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12532737p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 12,0 12,1 12,2 data
.bnf .fr /en /12532737 /berthe _morisot /. - ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /59165. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 37576. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /57772. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2022. - ↑ (Γαλλικά, Γερμανικά, Αγγλικά, Φινλανδικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Νορβηγική γλώσσα, Πορτογαλικά, σουηδικά, Ισπανικά) Geneanet.
- ↑ . «kathimerini.gr/329507/article/politismos/arxeio-politismoy/enas-glykys-8hlykos-impresionismos».
- ↑ Geffroy, Gustave (1894), "Histoire de l'Impressionnisme", La Vie Artistique:268
- ↑ Adler, Kathleen (1987). Berthe Morisot. Ithaca, New York: Cornell University Press. pp. 9. ISBN 0801420539.
- ↑ Harmon, Melissa Burdick. "Monet, Renoir, Degas...Morisot the Forgotten Genius of Impressionism." Biography, vol. 5, no. 6, June 2001, p. 98. EBSCOhost
- ↑ Garb, T. (2003). "Morisot, Berthe(-Marie-Pauline)". Grove Art Online.
- ↑ 22,0 22,1 . «britannica.com/biography/Berthe-Morisot».
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- Μπερτ Μοριζό (ελληνικά)