Μπιάουα (Βιστούλας)

 

Μπιάουα (Βιστούλας)
Εκβολές	Βιστούλας
Χώρα	Πολωνία
Μήκος	28 χλμ
wikidata ()

Ο Μπιάουα (πολωνικά: Biała, γερμανικά: Bialka) είναι ποταμός στη νότια Πολωνία, δεξιός παραπόταμος του Βιστούλα, με μήκος 29 χιλιομέτρων. Είναι ο κύριος ποταμός της πόλης Μπιέλσκο-Μπιάουα και ήταν ιστορικά σημαντικός ως συνοριακός ποταμός που χώριζε όχι μόνο το Μπιέλσκο και τη Μπιάουα, αλλά για μερικές εκατοντάδες χρόνια και τα κράτη της Βοημίας (που διαδέχτηκε η Μοναρχία των Αψβούργων) και την Πολωνία.

Ο Μπιάουα ως συνοριακός ποταμός σε χάρτη από τον 18ο αιώνα

Γεωγραφία

Δύο πηγές του ποταμού βρίσκονται στις βορειοανατολικές πλαγιές του Όρους Κλίμτσοκ στα Σιλεσικά Μπεσκίντι, σε υψόμετρο περίπου 900 έως 1020 μέτρων. Το πάνω μέρος του ποταμού, γνωστό ως Białka (υποκοριστική μορφή του Biała), έχει χαρακτηριστικά ορεινού ρέματος. Ο πρώτος οικισμός που διατρέχει είναι το χωριό Μπίστρα. Πριν το Μικουσοβίτσε ενώνεται με το ρέμα Biała που ξεκινά στις ανατολικές πλαγιές του Όρους Μαγκούρα στα Μικρά Μπεσκίντι, στη συνέχεια ο ποταμός στρέφεται βόρεια και σε μήκος 15,7 χιλιομέτρων αποτελεί μια κομβική γραμμή της πόλης Μπιέλσκο-Μπιάουα, στη συνέχεια ρέει μεταξύ του Τσεχοβίτσε-Ντζιεντζίτσε στα δυτικά και της Γκμίνα Μπεστφίνα στα ανατολικά και εκβάλλει στον ποταμό Βιστούλα σε υψόμετρο 240 μέτρων.

Συνοριακός ποταμός

Τον 13ο αιώνα και οι δύο όχθες του ποταμού ανήκαν στο σιλεσικό Δουκάτο των Οπόλε και Ρατσίμπους, αλλά η κοιλάδα του ποταμού ήταν ακόμη αραιοκατοικημένη, ορίζοντας ένα φυσικό σύνορο μεταξύ των καστελάνων του Τσιέσιν και του Οσφιέντσιμ και των εκκλησιαστικών συνόρων μεταξύ των επισκοπών του Βρότσουαφ και της Κρακοβίας. Το 1290, στη διαδικασία του φεουδαρχικού κατακερματισμού της Πολωνίας, το Δουκάτο του Τέσεν, που περιλάμβανε τόσο το Τσιέσιν και το Οσφιέντσιμ όσο και τις δύο όχθες του ποταμού, χωρίστηκε από αυτό. Περίπου εκείνη την εποχή αρκετοί νέοι οικισμοί δημιουργήθηκαν παράλληλα με τον ποταμό, συμπεριλαμβανομένης της ίδρυσης της πόλης Μπιέλσκο.

Ο Μιέσκο Α΄ του Τσέσιν, ο πρώτος ηγεμόνας του δουκάτου, πέθανε το 1315 και στη συνέχεια οι γιοι του χώρισαν τη γη του σε δύο μέρη δίπλα στον ποταμό Μπιάουα: το μειωμένο Δουκάτο του Τέσεν στα δυτικά και το Δουκάτο του Οσφιέντσιμ στα ανατολικά. Στα μέσα του 15ου αιώνα το Δουκάτο του Οσφιέντσιμ αγοράστηκε από το Στέμμα του Βασιλείου της Πολωνίας και έτσι ο ποταμός αποτελούσε στο εξής τα σύνορα μεταξύ του Πολωνικού και του Βοημικού Στέμματος (από το 1526 μέρος της Μοναρχίας των Αψβούργων). Κατά τον πρώτο διαμελισμό της Πολωνίας το 1772 ο ποταμός έπαψε να είναι κρατικό σύνορο και συνεχίστηκε ως περιφερειακό σύνορο μεταξύ της Αυστριακής Σιλεσίας στα δυτικά και της Γαλικίας στα ανατολικά. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Πόλεμο Πολωνίας-Τσεχοσλοβακίας του 1919, ξεχώρισε το πολωνικό τμήμα της Σιλεσίας του Τσιέσιν στο Αυτόνομο Βοεβοδάτο Σιλεσίας από το Βοεβοδάτο Κρακοβίας της Ελάσσονος Πολωνίας.