Ο Μπιλ Γουόρντ (αγγλ. William Thomas Ward, γενν. 5 Μαΐου 1948) είναι Άγγλος μουσικός, γνωστός ως ιδρυτικό μέλος και ντράμερ του χέβι μέταλ συγκροτήματος Black Sabbath, με τους οποίους έπαιζε από τα τέλη της δεκαετίας του '60 μέχρι το 1980, το 1983 και από το 1997 μέχρι το 2011.

Μπιλ Γουόρντ
Ο Μπιλ Γουόρντ σε συναυλία το 1999
Πληροφορίες
Όνομα γέννησηςΟυίλιαμ Τόμας Γουόρντ (William Thomas Ward)
Γέννηση5  Μαΐου 1948[1]
Μπέρμιγχαμ
ΚαταγωγήΜπέρμιγχαμ, Αγγλία
EίδοςHeavy Metal, Hard Rock
ΙδιότητεςΜουσικός, Συνθέτης
Μουσικά όργαναΤύμπανα, Φωνητικά
Παρουσία1966 - σήμερα
ΣυμμετοχέςMythology, Black Sabbath, Ward One, Ronnie James Dio
Ιστότοπος
http://www.billward.com/

Βιογραφία

Επεξεργασία

Τα πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Ο Μπιλ Γουόρντ γεννήθηκε στο Μπέρμιγχαμ το 1948 και ξεκίνησε να παίζει τύμπανα σε παιδική ηλικία, με σημαντικότερες επιρροές τον Τζιν Κρούπα και τον Μπάντι Ριτς.[2] Στα μέσα της δεκαετίας του '60, έγινε μέλος των The Rest[3] και γνώρισε τον Τόνι Αϊόμι στους Mythology, στους οποίους έγινε μέλος το 1968.[4] Λίγο αργότερα σχημάτισαν τους The Polka Tulk Blues Company με τον τραγουδιστή Όζι Όσμπορν και τον μπασίστα Γκίζερ Μπάτλερ από τους Rare Breed, όπως και τον κιθαρίστα Τζίμι Φίλιπς και τον σαξοφωνίστα Άλαν Κλαρκ. Το συγκρότημα άλλαξε το όνομα του σε Polka Tulk, πριν οι Φίλιπς και Κλαρκ αποχωρήσουν.[5] Λίγο αργότερα άλλαξαν το όνομα τους σε Earth και στη συνέχεια σε Black Sabbath.

Κύριο λήμμα: Black Sabbath

Στις 13 Φεβρουαρίου 1970 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο-άλμπουμ τους, ανεβαίνοντας στο βρετανικό Top-10 και παραμένοντας στα τσαρτ για 42 εβδομάδες. Η μεγάλη επιτυχία ήλθε λίγους μήνες αργότερα με το δίσκο "Paranoid" το οποίο σκαρφάλωσε στην κορυφή στην πατρίδα τους, με το ομώνυμο σινγκλ να φτάνει ως το # 4.[6] Ακολούθησαν πέντε πολύ επιτυχημένοι δίσκοι μέχρι το 1978, με το συγκρότημα να φτάνει σε επίπεδο παγκοσμίου φήμης, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

 
Οι Black Sabbath το 1970

Ο Μπιλ Γουόρντ έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην επιτυχία του συγκροτήματος, με το ρυθμικό κομμάτι των Black Sabbath να έχει έντονες τζαζ επιρροές στη συνεργασία του Γουόρντ με τον μπασίστα Γκίζερ Μπάτλερ. Τραγούδια τα οποία ξεχωρίζουν για την εξαιρετική δεινότητα και δεξιοτεχνία του Γουόρντ είναι το "Rat Salad" στο οποίο παίζει σόλο τυμπάνων, το "Sympotm of the Universe", το "Warning", το "Supernaut", το "Trashed", το "Wishing Well" και το "Killing Yourself to Live".[7] Επίσης, είχε αναλάβει τα βασικά φωνητικά σε δύο κομμάτια του συγκροτήματος, το "It's Alright" από το "Technical Ecstasy" και το "Swinging the Chain" από το "Never Say Die".

Το 1979, ο Όσμπορν απολύθηκε από τους Black Sabbath, με τον Ρόνι Τζέιμς Ντίο να παίρνει τη θέση του. Η νέα σύνθεση ανανέωσε τον ήχο του συγκροτήματος με το ιδιαίτερα επιτυχημένο άλμπουμ "Heaven and Hell". Εκείνο το διάστημα, ο Γουόρντ αντιμετώπιζε συχνές κρίσεις πανικού και είχε προβλήματα αλκοολισμού. Στις 21 Αυγούστου 1980 έφυγε από το συγκρότημα, ενημερώνοντας τον Ντίο μέσω τηλεφώνου.

Το 1983 επέστρεψε στους Black Sabbath, ανανεωμένος και έχοντας αντιμετωπίσει επιτυχώς τα προβλήματα του παρελθόντος, για να κυκλοφορήσουν το άλμπουμ "Born Again" με τον Ίαν Γκίλαν των Deep Purple, στα φωνητικά.[8] Δηλώνοντας ανίκανος να αντεπεξέλθει στις πιέσεις των περιοδειών, ο Γουόρντ αποχώρησε από το συγκρότημα για δεύτερη φορά, λίγο πριν ξεκινήσει η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου.[9]

Η αρχική σύνθεση των Black Sabbath επανενώθηκε το 1985 για το φιλανθρωπικό φεστιβάλ "Live Aid"[10] και για μία εμφάνιση στην Κόστα Μέσα της Καλιφόρνια, το 1992.[11] Επίσης, επανήλθε στο συγκρότημα για μία μικρή περιοδεία τεσσάρων συναυλιών στο Σάο Πάολο, το Σαντιάγο και το Μπουένος Άιρες, το 1994.[12]

Το 1997, η "κλασική" σύνθεση των Black Sabbath επανενώθηκε δίνοντας δύο συναυλίες στο "NEC" του Μπέρμιγχαμ στις 4 και 5 Δεκεμβρίου, οι οποίες ηχογραφήθηκαν και κυκλοφόρησαν στο διπλό άλμπουμ "Reunion".[13] Κατά τις πρόβες για την περιοδεία του 1998, ο Γουόρντ έπαθε καρδιακή προσβολή και αναγκάστηκε να μην συμμετάσχει, με τον Μάικ Μπόρντιν να τον αντικαθιστά, προσωρινά.[14][15] Τελικά, επέστρεψε στην ενεργό δράση το 1999.

Στις 11 Νοεμβρίου 2011, η αρχική σύνθεση του συγκροτήματος ανακοίνωσε την επαναδραστηριοποίηση της και την έναρξη ηχογραφήσεων για ένα νέο άλμπουμ.[16] Λίγο αργότερα, ο Γουόρντ αποχώρησε θεωρώντας ότι αδικούνταν από τους όρους του συμβολαίου του.[17]

Σόλο καριέρα και άλλες συμμετοχές

Επεξεργασία

Μετά την αρχική αποχώρηση του από τους Black Sabbath το 1980, ο Γουόρντ συμμετείχε σε ένα αμερικάνικο χαρντ ροκ συγκρότημα με την ονομασία Max Havoc.[18] Όταν αποχώρησε και πάλι το 1983, έκανε την παραγωγή στο ομώνυμο άλμπουμ των Max Havoc, πριν δημιουργήσει το προσωπικό του συγκρότημα. Ο κιθαρίστας Φιλ Βόκινς αποχώρησε από το συγκρότημα για να γίνει μέλος των Persian Risk, το 1984. Μετά από μία ακόμη αποτυχημένη προσπάθεια με τους Black Sabbath, ο Γουόρντ σχημάτισε τους England's Glory με τον τραγουδιστή Πωλ Ουίλιαμς, τον μπασίστα Μπομπ Ρίτζγουεϊ και τον κιθαρίστα Ρομπ Χάουελ. Το συγκρότημα ηχογράφησε κάποια ντέμο αλλά δεν πραγματοποίησε επίσημη κυκλοφορία.[19]

Το 1988, περιόδευσε με τους Blue Thunder, με τον Ουόλτερ Τράουτ στην κιθάρα και τον Τιμ Μπόγκερτ στο μπάσο.[20] Την επόμενη χρονιά ηχογράφησε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με τίτλο "Ward One: Along the Way", με τη συμμετοχή των Όζι Όσμπορν, Ζακ Γουάιλντ, Μπομπ Ντέισλι, Τζακ Μπρους, κ.α..[21]
Ο δεύτερος του δίσκος κυκλοφόρησε σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα, το 1997, με τίτλο "When the Bough Breaks" και τον Γουόρντ να αναλαμβάνει και τα βασικά φωνητικά του άλμπουμ. Το συγκρότημα του αποτελούνταν από τους κιθαρίστες Κιθ Λιντς και Σπένσερ Σέρκομπ, τον μπασίστα Πωλ Ιλ και το ντράμερ Ρόνι Τσιάγκο.[22]

Το 2003 κυκλοφόρησε μέσω διαδικτύου το αντιπολεμικό κομμάτι "Straws", το οποίο αργότερα κυκλοφόρησε σε περιορισμένη έκδοση CD σινγκλ, με αντίτυπα του να αποστέλονται στον τότε πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζορτζ Μπους, τον τότε Βρετανό πρωθυπουργό, Τόνι Μπλερ και μέλη του αμερικάνικου κογκρέσου.[23] Άλλο ένα κομμάτι κυκλοφόρησε μέσω download τον Μάρτιο του 2004, με τίτλο "The Dark Half Hour".[24]

Το 2006, ανακοινώθηκε η επανένωση της σύνθεσης των Black Sabbath που είχε ηχογραφήσει το "Heaven and Hell" το 1980, με την ονομασία Heaven and Hell.[25] Παρ' όλα αυτά, ο Γουόρντ δεν θέλησε τελικά να συμμετάσχει δίνοντας τη θέση του στον Βίνι Άπις.[26]

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Ο Γουόρντ έχει δύο υιούς, τον Νάιτζελ και τον Άαρον Γουόρντ και μία κόρη, την Έμιλι. Στις 14 Οκτωβρίου 2013, διέρρευσε στο διαδίκτυο η πληροφορία ότι παντρεύτηκε, σε μία τελετή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.[27]

Επίσης, είναι χορτοφάγος και δεν έχει κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών από τα μέσα της δεκαετίας του '80.[28]

Κατατάξεις

Επεξεργασία
  • Rolling Stone's 100 Greatest Drummers of All Time: # 34 [29]
  • Digital Dream Door 100 Greatest Rock Drummers: # 21 [30]
  • Digital Dream Door 100 Greatest Metal Drummers: # 2 [31]
  • Total Drum Sets 100 Most Influential Drummers of All Time: # Bill Ward [32]
  • Music Radar The Greatest Rhythm Sections of All Time: # 10 [33]
  • Total Drum Sets 100 Greatest Rock Drummers: # 21 [34]

Δισκογραφία

Επεξεργασία

με τους Black Sabbath

Επεξεργασία

Προσωπικοί δίσκοι

Επεξεργασία
  • Ward One: Along the Way (1990)
  • When the Bough Breaks (1997)

Άλλες συμμετοχές

Επεξεργασία


Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. (Αγγλικά) SNAC. w6kv0c99. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. Never say Die!: Bill Ward interview
  3. Bill Ward - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives
  4. Bill Ward Discography at Discogs
  5. «Famous Bands' Awful Original Names». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2013. 
  6. «ChartArchive - Black Sabbath». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2013. 
  7. TOP 10 BILL WARD BLACK SABBATH SONGS
  8. «Ian Gillan with Black Sabbath, History - Deep-Purple.net». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2013. 
  9. Bill Ward: From Jazz to Black Sabbath Part 2-2
  10. 6. Ozzy Returns for Live Aid July 13th, 1985 - Rolling Stone[νεκρός σύνδεσμος]
  11. Black Sabbath Setlist at Pacific Amphitheater, Costa Mesa, CA, USA
  12. «Ιστορικό της περιοδείας του Cross Purposes». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2013. 
  13. Black Sabbath at Birmingham NEC - Songkick
  14. BILL WARD SUFFERS MILD HEART ATTACK
  15. Mike Bordin — Black Sabbath Online
  16. Veteran rockers Black Sabbath announce reunion
  17. BILL WARD Says He May Be Forced To Sit Out BLACK SABBATH Reunion
  18. MusicMight :: Artists :: MAX HAVOC - Rockdetector.com
  19. MusicMight :: Artists :: ENGLAND'S GLORY - Rockdetector.com
  20. MusicMight :: Artists :: BLUE THUNDER - Rockdetector.com
  21. Ward One: Along the Way — Black Sabbath Online
  22. When the Bough Breaks — Black Sabbath Online
  23. Straws - The Official Bill Ward Site
  24. Bill Ward's Dark Half Hour Released! — Black Sabbath Online
  25. Heaven and Hell - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives
  26. «Vinny Appice - Heaven & Hell». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2013. 
  27. Did Bill Ward Secretly get Married?
  28. BLACK SABBATH's BILL WARD Talks Food With 'The Rock 'N' Roll Cook' Blog
  29. Rolling Stones: 100 Greatest Drummers of All Time
  30. 100 Greatest Rock Drummers
  31. 100 Greatest Metal Drummers
  32. «The 100 Most Influential Drummers Ever! ...Continued». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2013. 
  33. The 25 Greatest Rhythm Sections of All Time - part 2[νεκρός σύνδεσμος]
  34. «The 100 Best Rock Drummers Ever! ...Continued». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία