Μπλαιζ ντε Μονλύκ

Στρατάρχης της Γαλλίας (1574–1577)

Ο Μπλαίζ ντε Λασεράν ντε Μασενκόμ (γαλλικά: Blaise de Lasseran de Massencome), άρχοντας του Μονλύκ, ευρύτερα γνωστός ως Μπλαιζ ντε Μονλύκ (Blaise de Monluc), γεννήθηκε περίπου το 1502 στο Σαιν-Πυί (Γασκώνη) και πέθανε το 1577 στο Εστιγιάκ (Γασκώνη), ήταν Στρατάρχης της Γαλλίας και συγγραφέας απομνημονευμάτων του 16ου αιώνα.

Μπλαιζ ντε Μονλύκ
Ο Μπλαιζ ντε Μονλύκ, πορτρέτο του 16ου αιώνα, ιδιωτική συλλογή. Η ακρωτηριασμένη μύτη του εμφανίζεται στο σχέδιο (ο ακρωτηριασμός υποδηλώνεται από δύο τελείες)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Blaise de Monluc (Γαλλικά)
Γέννηση1499 ή 1502 (περίπου)[1] ή Δεκαετία του 1500[2][3][4]
Κοντόμ[5]
Θάνατος26  Ιουλίου 1577[2][3][6]
Estillac
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Γαλλίας[7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[8][9]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ιστορικός
στρατιωτικός ηγέτης[10]
Οικογένεια
ΣύζυγοςAntoinette Ysalguier (1526–1562)[11][12]
Isabeau de Beauville de Laurens (1564–1577)[13][14]
ΤέκναJeanne Françoise de Lasseran-Massencomme[15]
Fabien de Lasseran
Charlotte Catherine de Lasseran[16]
ΓονείςFrançois de Lasseran-Massencome, Seigneur de Montluc[15] και Françoise de Mondenard, Dame d'Estillac[15]
ΑδέλφιαJean de Monluc
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣτρατάρχης της Γαλλίας και στρατηγός/Γαλλικός Στρατός ξηράς
Πόλεμοι/μάχεςΙταλικοί πόλεμοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΣτρατάρχης της Γαλλίας (1574)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Διετέλεσε στην υπηρεσία πέντε Γάλλων βασιλιάδων και διακρίθηκε κατά τη διάρκεια των Ιταλικών πολέμων και των Θρησκευτικών πολέμων.

Αναφέρεται ως συγγραφέας της Γαλλικής λογοτεχνίας του 16ου αιώνα, γνωστός για τα απομνημονεύματά του με τίτλο Σχόλια, [17]που καλύπτουν μια εκτεταμένη περίοδο από το 1521 έως το 1576.[18]

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία
 
Ο Μπλαιζ ντε Μονλύκ, φορώντας το περιδέραιο του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ.Πίνακας του Ανρί Σέφερ, Πινακοθήκη των Στραταρχών της Γαλλίας, παλάτι των Βερσαλλιών, 1834.

Ο Μπλαιζ ντε Μονλύκ γεννήθηκε μεταξύ 1500 και 1502 στο Σαιν-Πυί (Ζερς) και ήταν μέλος της οικογένειας ντε Λασεράν ντε Μασενκόμ ντε Μονλύκ. Διετέλεσε στην υπηρεσία πέντε Γάλλων βασιλιάδων: Φραγκίσκος Α΄, Ερρίκος Β΄, Φραγκίσκος Β΄, Κάρολος Θ΄ και Ερρίκος Γ΄.

Άρχισε την στρατιωτική καριέρα του στους Ιταλικούς πολέμους υπό τον Πιέρ Τεράιγ ντε Μπαγιάρ διοικητή του, συμμετείχε στις περισσότερες εκστρατείες του Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας, διακρίθηκε για την ανδρεία του στη μάχη της Παβίας όπου αιχμαλωτίσθηκε μαζί με τον βασιλιά. Χρίστηκε ιππότης στη μάχη της Σεριζόλ (11 Απριλίου 1544) στη νίκη της οποίας συνέβαλε ως σύμβουλος του νεαρού κόμη του Ανγκιάν. [19]

Είχε αναλάβει την άμυνα της Σιένας κατά τον Δέκατο Ιταλικό Πόλεμο, όπου αναγκάστηκε να παραδοθεί έπειτα από ηρωική άμυνα στις 17 Απριλίου 1555.

Με την εξάπλωση της Μεταρρύθμισης στη Γαλλία, ο Μονλύκ προσανατολίσθηκε για μια στιγμή στην ιδέα να γίνει ο ίδιος Ουγενότος, καθώς για ένα διάστημα ήταν στην υπηρεσία του Τεοντόρ Μπεζά στο Νεράκ. Τελικά όμως απέρριψε τη θρησκεία ως ανατρεπτική για την εξουσία του βασιλιά και συμπαρατάχθηκε με την πλευρά των Καθολικών.

Κατά τους Θρησκευτικός πολέμους που ακολούθησαν, το 1562 ο Κάρολος Θ΄ τον έστειλε στη Γκιγιένη, καθώς η κατάσταση στα νότια της Γαλλίας είχε επιδεινωθεί σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου από το 1561, όπου ο Μονλύκ ως στρατηγός πολέμησε τους Ουγενότους. Απέκτησε τη φήμη του σκληρού αλλά αποτελεσματικού διοικητή, νικώντας τις νότιες δυνάμεις των Ουγενότων στη μάχη του Βερ,[20] στην οποία καταστράφηκε η στρατιωτική δύναμη των Ουγενότων στη νότια Γαλλία μέχρι τον δεύτερο θρησκευτικό πόλεμο. Τον Ιούλιο του 1570, κατά τη διάρκεια μάχης, τραυματίστηκε στη μύτη και τα μάγουλα από ένα πυροβολισμό αρκεβούζιου. Αυτός ο τρομερός τραυματισμός, ο οποίος ποτέ δεν θεραπεύτηκε πλήρως, τον ανάγκασε να φορέσει δερμάτινη μάσκα μέχρι το θάνατό του για να κρύψει το ακρωτηριασμένο πρόσωπό του και σχεδόν τελείωσε τη στρατιωτική του καριέρα.[21]

Μετά από σχεδόν μισό αιώνα υπηρεσίας στον γαλλικό θρόνο, ο Ερρίκος Γ΄του απένειμε τον τίτλο του στρατάρχη της Γαλλίας το 1574. Τρία χρόνια αργότερα, πέθανε στις 26 Αυγούστου 1577 στο Εστιγιάκ κοντά στο Αζέν (Λοτ-ε-Γκαρόν).

Από το γάμο του με την Αντουανέτ Υζαλγκιέ το 1526, απέκτησε τέσσερις γιους και τρεις κόρες. Μετά το θάνατο της συζύγου του το 1562, έκανε δεύτερο γάμο από τον οποίο απέκτησε τρεις κόρες.

Συγγραφικό έργο

Επεξεργασία

Μετά τη συνθήκη ειρήνης του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι (1570), ακολουθήθηκε μια πολιτική συμφιλίωσης με τους Ουγενότους και ο Μονλύκ έπεσε σε δυσμένεια έως το 1574. Κατά την απόσυρσή του στο αρχοντικό του στο Αζέν και στο κάστρο του στο Εστιγιάκ, ο Μονλύκ άρχισε, με τη βοήθεια των γραμματέων του, να γράφει τα απομνημονεύματά του με τίτλο Σχόλια (Commentaires de Messire Blaise de Montluc) [17]τα οποία αφιέρωσε στον δούκα Φραγκίσκο του Ανζού, αδελφό του Καρόλου Θ΄.

Ο Μονλύκ βασίστηκε κυρίως στη μνήμη του, συμβουλεύτηκε επίσης τα ιστορικά έργα της εποχής του, καθώς και αρχεία. Τα απομνημονεύματά του, που καλύπτουν μια εκτεταμένη περίοδο, από το 1521 έως το 1576, είναι πλούσια σε λεπτομέρειες και πρακτικές συμβουλές και έτυχαν ευρείας αποδοχής μόλις δημοσιεύτηκαν το 1592 στο Μπορντώ, μετά το θάνατο του συγγραφέα. Ο βασιλιάς της Ναβάρρας και μελλοντικός Ερρίκος Δ΄ τα αποκάλεσε «Στρατιωτική Βίβλο».[22]

Το έργο είναι πηγή πληροφοριών για τους Ιταλικούς και τους Θρησκευτικούς πολέμους για τους ιστορικούς, αλλά αναγνωρίζεται επίσης από τη Γαλλική λογοτεχνία του 16ου αιώνα ως ενδιαφέρουσα μορφή αυτοβιογραφίας.[23]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20211122482. Ανακτήθηκε στις 17  Νοεμβρίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Γαλλικά) Babelio. 274791.
  3. 3,0 3,1 3,2 GeneaStar. delasseranb.
  4. 4,0 4,1 bibale.irht.cnrs.fr/59421.
  5. Άντριου Μπελ: «Encyclopædia Britannica» (Βρετανικά αγγλικά) Encyclopædia Britannica Inc..
  6. books.google.fr/books?redir_esc=y&hl=fr&id=rYxFAQAAMAAJ&focus=searchwithinvolume&q=%2226+juillet+1577%22.
  7. LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 26  Μαρτίου 2018. libris.kb.se/katalogisering/nl02x2h63m11n7t. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11916518z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20211122482. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  10. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20211122482. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2022.
  11. books.google.fr/books?id=iKtCAQAAMAAJ&newbks=1&newbks_redir=0&hl=fr&pg=PA42#v=onepage&q&f=false.
  12. gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k338773/f12.
  13. gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k338773/f12.item.
  14. man8rove.com/fr/profile/4qei5abf-isabeau-de-beauville.
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  16. man8rove.com/fr/profile/n5tds0u6-charlotte-catherine-de-lasseran.
  17. 17,0 17,1 . «gallica.bnf.fr/ark:/Commentaires de messire Blaise de Monluc, maréchal de France». 
  18. Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, τομ.42, σελ. 324
  19. . «en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclopdia_Britannica/Montluc,_Blaise_de_Lassaran-Massen-Seigneur_de». 
  20. . «histoireeurope.fr/Bataille+de+Vergt». 
  21. . «fr-academic.com/Blaise de Monluc». 
  22. . «military.wikia.org/wiki/Blaise_seigneur_de_Montluc». 
  23. . «universalis.fr/encyclopedie/blaise-de-monluc/».