Μυριοκέφαλα Ρεθύμνης

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 35°15′16.0″N 24°18′9.4″E / 35.254444°N 24.302611°E / 35.254444; 24.302611

Τα Μυριοκέφαλα είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητος του Δήμου Ρεθύμνης[1] στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης.

Μυριοκέφαλα
Μυριοκέφαλα is located in Greece
Μυριοκέφαλα
Μυριοκέφαλα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚρήτης
Περιφερειακή ΕνότηταΡεθύμνης
ΔήμοςΡεθύμνης
Δημοτική ΕνότηταΛαππαίων
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΚρήτη
ΝομόςΡεθύμνου
Υψόμετρο600
Έκταση13,226 km²
Πληθυσμός
Μόνιμος227
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας74100
Τηλ. κωδικός28310

Γεωγραφία, προέλευση ονόματος, στοιχεία ιστορίας

Επεξεργασία

Τα Μυριοκέφαλα βρίσκονται 33 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ρεθύμνου, στις βορειοδυτικές παρυφές του όρους Κρυονερίτης (ύψος 1.228 μ.) σε υψόμετρο 500 μέτρα[2] με θέα προς τη μεγάλη κοιλάδα της Ασή Γωνιάς[3]. Η ονομασία του οφείλεται στα μύρια (πολλά) κεφάλια, δηλαδή λόφους, στα οποία είναι κτισμένο το χωριό. Τα Μυριοκέφαλα κατοικούνταν από το 10ο αιώνα, όπως αναφέρεται στη διαθήκη του Ιωάννη Ξένου ή Ερημίτη. Σε αυτά υπάγεται και ο οικισμός Μαρουλού [4] Στο χωριό υπάρχει μια πηγή με άφθονο κρύο νερό, που σύμφωνα με την παράδοση έγινε από το χέρι του Ιωάννη Ερημίτη, που ακούμπησε στο έδαφος και άρχισε ν’ αναβλύζει νερό από πέντε σημεία (τα δάκτυλά του). Το νερό αυτό θεωρείται αγίασμα.[5]

Πραγματικός Πληθυσμός Μυριοκέφαλων [6]
Οικισμός 1913 1920 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001
Μυριοκέφαλα 315 267 251 297 325 324 285 266 281 402
Μαρουλού - 113 91 88 86 69 63 76 59 55
Σύνολο 315 380 342 385 411 393 348 342 340 457

Εκκλησιαστική υπαγωγή

Επεξεργασία

Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στη Γέννηση της Θεοτόκου καλούμενη και "Παναγία των Μυριοκεφάλων". Εκκλησιαστικά υπάγεται στην Ε΄ Αρχιερατική Περιφέρεια της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, της Εκκλησίας της Κρήτης.

Αξιοθέατα:Μνημεία, Ναοί, Σημαντικά Κτίρια

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Μονή Μυριοκεφάλων
 
Η Εκκλησία της Παναγίας της Αντιφωνήτριας
 
Ο Βαϊφόρος Χριστός

Ο Ιερός ναός της Παναγίας των Μυριοκεφάλων που βρίσκεται μέσα στο χωριό είναι μια από τις αρχαιότερες εκκλησίες του νομού Ρεθύμνης. Πρόκειται για το καθολικό της άλλοτε - μη σωζόμενης σήμερα - μονής Μυριοκεφάλων, που έχτισε στις αρχές του 11ου αιώνα ο 'Οσιος Ιωάννης ο Ξένος [7], ο οποίος μάλιστα εξόπλισε τη Μονή με εικόνες, σκεύη και άλλα εκκλησιαστικά αντικείμενα που ο ίδιος έφερε από την Κωνσταντινούπολη. Το μοναστήρι που λειτουργούσε σε όλη τη διάρκεια της βενετικής κυριαρχίας και της τουρκοκρατίας ατόνησε από τις αρχές του 20αι.[8] Αναδείχθηκε σε σημαντικό προσκύνημα τόσο από την ιερότητα του χώρου όσο και από την ευλάβεια των χριστιανών στη θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Αντιφωνήτριας [9][10]. Εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου και γίνεται μεγάλο πανηγύρι.[11] Η εκκλησία έχει σχήμα ελεύθερου σταυρού με τρούλο. Υπέροχη φέρεται η αγιογράφηση του Βαϊοφόρου Χριστού στο εσωτερικό της εκκλησίας [12]

Μεταφορές, συγκοινωνία

Επεξεργασία

Υπάρχουν δρομολόγια του ΚΤΕΛ Χανίων-Ρεθύμνου που εξυπηρετούν τη συγκεκριμένη περιοχή (δύο δρομολόγια, πρωί και μεσημέρι, τις καθημερινές και όχι τα Σαββατοκύριακα) [13]

Διοικητικά

Επεξεργασία

Δείτε: Κοινότητα Μυριοκεφάλων

Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1925 με το ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Αρολιθίου. Το 1931 με το ΦΕΚ 301Α - 29/08/1931 ορίζεται έδρα της κοινότητας Μυριοκεφάλων, ενώ το 2010 με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάται από το δήμο Λαππαίων και προσαρτάται στο δήμο Ρεθύμνης.[14] Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 309 κατοίκους[15].

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία

Παραπομπές, Πηγές

Επεξεργασία
  1. «Τοπική Κοινότητα Μυριοκεφάλων | Μυριοκεφάλων | Δήμος». www.rethymno.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2022. 
  2. Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, Αθήνα, 1996
  3. Στέργιου Σπανάκη, Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των Αιώνων (μητρώον των οικισμών), Γραφικές Τέχνες-Γ. Δετοράκης, Ηράκλειο 1993, τόμος Α΄, σελ. 574
  4. Λευτ. Κρυοβρυσανάκης, Ρεθυμνιώτικος Πανδέκτης, εκδόσεις τυποσπουδή, Ρέθυμνο 1993, σελ. 144
  5. Λευτ. Κρυοβρυσανάκης, ο.π., σελ.145
  6. Εθνική Στατιστική Αρχή, Ψηφιακή Βιβλιοθήκη (ΕΛΣΑΤ), Απογραφές 1913-2001
  7. Μιχάλης Τρούλης, Ιερά Μητρόπολις Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, Ιστορία-Μνημεία-Θησαυροί, Ι.Μ.Ρ.Α., Ρέθυμνο, 2000, σελ. 61, 72
  8. «οδηγός: Δρόμοι της Πίστης (σε μορφή pdf)». Ιστοχώρος τουριστικής προβολής νομού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2012. 
  9. Μιχάλης Τρούλης, ο.π., σελ. 112
  10. Νίκος Ψιλάκης, Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη, εκδόσεις ΚΑΡΜΑΝΩΡ, Ηράκλειο 2005, σελ.324
  11. A. Νενεδάκης, Ρέθεμνος τριάντα αιώνες πολιτεία, Αθήνα 1983, σελ. 138
  12. Ιωάννης Σπαθαράκης, Βυζαντινές τοιχογραφίες Νομού Ρεθύμνου, εκδόσεις Μίτος, Ρέθυμνο, 1999, σελ.40-41
  13. «Δρομολόγια ΚΤΕΛ Ρεθύμνου-Χανίων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2012. 
  14. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022. 
  15. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10888 (σελ. 414 του pdf)