Μυριοκέφαλα Ρεθύμνης
Συντεταγμένες: 35°15′16.0″N 24°18′9.4″E / 35.254444°N 24.302611°E
Τα Μυριοκέφαλα είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητος του Δήμου Ρεθύμνης[1] στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης.
| Μυριοκέφαλα | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ρεθύμνης |
| Δήμος | Ρεθύμνης |
| Δημοτική Ενότητα | Λαππαίων |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
| Νομός | Ρεθύμνου |
| Υψόμετρο | 600 |
| Έκταση | 13,226 km² |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 227 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 74100 |
| Τηλ. κωδικός | 28310 |
Γεωγραφία, προέλευση ονόματος, στοιχεία ιστορίας
ΕπεξεργασίαΤα Μυριοκέφαλα βρίσκονται 33 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ρεθύμνου, στις βορειοδυτικές παρυφές του όρους Κρυονερίτης (ύψος 1.228 μ.) σε υψόμετρο 500 μέτρα[2] με θέα προς τη μεγάλη κοιλάδα της Ασή Γωνιάς[3]. Η ονομασία του οφείλεται στα μύρια (πολλά) κεφάλια, δηλαδή λόφους, στα οποία είναι κτισμένο το χωριό. Τα Μυριοκέφαλα κατοικούνταν από το 10ο αιώνα, όπως αναφέρεται στη διαθήκη του Ιωάννη Ξένου ή Ερημίτη. Σε αυτά υπάγεται και ο οικισμός Μαρουλού [4] Στο χωριό υπάρχει μια πηγή με άφθονο κρύο νερό, που σύμφωνα με την παράδοση έγινε από το χέρι του Ιωάννη Ερημίτη, που ακούμπησε στο έδαφος και άρχισε ν’ αναβλύζει νερό από πέντε σημεία (τα δάκτυλά του). Το νερό αυτό θεωρείται αγίασμα.[5]
- Πραγματικός Πληθυσμός Μυριοκέφαλων [6]
| Οικισμός | 1913 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Μυριοκέφαλα | 315 | 267 | 251 | 297 | 325 | 324 | 285 | 266 | 281 | 402 |
| Μαρουλού | - | 113 | 91 | 88 | 86 | 69 | 63 | 76 | 59 | 55 |
| Σύνολο | 315 | 380 | 342 | 385 | 411 | 393 | 348 | 342 | 340 | 457 |
Εκκλησιαστική υπαγωγή
ΕπεξεργασίαΗ εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στη Γέννηση της Θεοτόκου καλούμενη και "Παναγία των Μυριοκεφάλων". Εκκλησιαστικά υπάγεται στην Ε΄ Αρχιερατική Περιφέρεια της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, της Εκκλησίας της Κρήτης.
Αξιοθέατα:Μνημεία, Ναοί, Σημαντικά Κτίρια
Επεξεργασία 
Ο Ιερός ναός της Παναγίας των Μυριοκεφάλων που βρίσκεται μέσα στο χωριό είναι μια από τις αρχαιότερες εκκλησίες του νομού Ρεθύμνης. Πρόκειται για το καθολικό της άλλοτε - μη σωζόμενης σήμερα - μονής Μυριοκεφάλων, που έχτισε στις αρχές του 11ου αιώνα ο 'Οσιος Ιωάννης ο Ξένος [7], ο οποίος μάλιστα εξόπλισε τη Μονή με εικόνες, σκεύη και άλλα εκκλησιαστικά αντικείμενα που ο ίδιος έφερε από την Κωνσταντινούπολη. Το μοναστήρι που λειτουργούσε σε όλη τη διάρκεια της βενετικής κυριαρχίας και της τουρκοκρατίας ατόνησε από τις αρχές του 20αι.[8] Αναδείχθηκε σε σημαντικό προσκύνημα τόσο από την ιερότητα του χώρου όσο και από την ευλάβεια των χριστιανών στη θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Αντιφωνήτριας [9][10]. Εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου και γίνεται μεγάλο πανηγύρι.[11] Η εκκλησία έχει σχήμα ελεύθερου σταυρού με τρούλο. Υπέροχη φέρεται η αγιογράφηση του Βαϊοφόρου Χριστού στο εσωτερικό της εκκλησίας [12]
Μεταφορές, συγκοινωνία
ΕπεξεργασίαΥπάρχουν δρομολόγια του ΚΤΕΛ Χανίων-Ρεθύμνου που εξυπηρετούν τη συγκεκριμένη περιοχή (δύο δρομολόγια, πρωί και μεσημέρι, τις καθημερινές και όχι τα Σαββατοκύριακα) [13]
Διοικητικά
ΕπεξεργασίαΔείτε: Κοινότητα Μυριοκεφάλων
Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1925 με το ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Αρολιθίου. Το 1931 με το ΦΕΚ 301Α - 29/08/1931 ορίζεται έδρα της κοινότητας Μυριοκεφάλων, ενώ το 2010 με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάται από το δήμο Λαππαίων και προσαρτάται στο δήμο Ρεθύμνης.[14] Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 309 κατοίκους[15].
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΕξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Οδηγός: Ποδηλατικές διαδρομές (σε μορφή pdf και έντυπο) Επιτροπή τουριστικής προβολής νομού, ανακτήθηκε 7-4-2012
- Πρωτ.Ιωάννη Νικ. Λελεδάκη: Ενορία Μυριοκεφάλων
Παραπομπές, Πηγές
Επεξεργασία- ↑ «Τοπική Κοινότητα Μυριοκεφάλων | Μυριοκεφάλων | Δήμος». www.rethymno.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2022.
- ↑ Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, Αθήνα, 1996
- ↑ Στέργιου Σπανάκη, Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των Αιώνων (μητρώον των οικισμών), Γραφικές Τέχνες-Γ. Δετοράκης, Ηράκλειο 1993, τόμος Α΄, σελ. 574
- ↑ Λευτ. Κρυοβρυσανάκης, Ρεθυμνιώτικος Πανδέκτης, εκδόσεις τυποσπουδή, Ρέθυμνο 1993, σελ. 144
- ↑ Λευτ. Κρυοβρυσανάκης, ο.π., σελ.145
- ↑ Εθνική Στατιστική Αρχή, Ψηφιακή Βιβλιοθήκη (ΕΛΣΑΤ), Απογραφές 1913-2001
- ↑ Μιχάλης Τρούλης, Ιερά Μητρόπολις Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, Ιστορία-Μνημεία-Θησαυροί, Ι.Μ.Ρ.Α., Ρέθυμνο, 2000, σελ. 61, 72
- ↑ «οδηγός: Δρόμοι της Πίστης (σε μορφή pdf)». Ιστοχώρος τουριστικής προβολής νομού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2012.
- ↑ Μιχάλης Τρούλης, ο.π., σελ. 112
- ↑ Νίκος Ψιλάκης, Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη, εκδόσεις ΚΑΡΜΑΝΩΡ, Ηράκλειο 2005, σελ.324
- ↑ A. Νενεδάκης, Ρέθεμνος τριάντα αιώνες πολιτεία, Αθήνα 1983, σελ. 138
- ↑ Ιωάννης Σπαθαράκης, Βυζαντινές τοιχογραφίες Νομού Ρεθύμνου, εκδόσεις Μίτος, Ρέθυμνο, 1999, σελ.40-41
- ↑ «Δρομολόγια ΚΤΕΛ Ρεθύμνου-Χανίων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2012.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10888 (σελ. 414 του pdf)