Συντεταγμένες: 25°42′0″N 32°38′21″E / 25.70000°N 32.63917°E / 25.70000; 32.63917

Ο Ναός του Λούξορ (αραβικά: معبد الأقصر) είναι ένα μεγάλο αρχαιοαιγυπτιακό συγκρότημα ναών που βρίσκεται στην ανατολική όχθη του ποταμού Νείλου στην πόλη που σήμερα είναι γνωστή ως Λούξορ (αρχαίες Θήβες) και κατασκευάστηκε περίπου κατά την 18η δυναστεία (1550-1295 π.Χ.). Στην αιγυπτιακή γλώσσα ήταν γνωστό ως Ιπέτ Ρεσίτ, «Νότιο Ιερό».[4] Βρίσκεται περίπου τρία χιλιόμετρα νότια του Ναού του Καρνάκ, στην ανατολική όχθη.[5] Σε αντίθεση με τους άλλους ναούς στις Θήβες, ο Ναός του Λούξορ δεν είναι αφιερωμένος σε έναν θεό λατρείας ή σε μια θεοποιημένη εκδοχή του φαραώ στο θάνατο. Αντίθετα, ο ναός αυτός είναι αφιερωμένος στην αναζωογόνηση της βασιλείας. Μπορεί να τοποθετήθηκε στο σημείο για τη στέψη πολλών από τους φαραώ της Αιγύπτου.[6]

Ναός του Λούξορ
معبد الاقصر
Χάρτης
ΕίδοςΑιγυπτιακός ναός, αρχαιολογική θέση και ναός[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες25°42′0″N 32°38′21″E
Διοικητική υπαγωγήΛούξορ[2]
ΤοποθεσίαΛούξορ
ΧώραΑίγυπτος[3]
Έναρξη κατασκευής1400 π.Χ.
Προστασίατμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1979)
Commons page Πολυμέσα

Ο ναός αυτός ήταν ο κύριος χώρος για έναν από τους σημαντικότερους αρχαίους αιγυπτιακούς θρησκευτικούς εορτασμούς, όταν οι λατρευτικές εικόνες του Αμούν, της συζύγου του Μουτ και του γιου τους, του σεληνιακού θεού Χονσού, λαμβάνονταν από τους ναούς τους στο Καρνάκ και μεταφέρονταν σε μια μεγαλειώδη πομπή προς τον Ναό του Λούξορ για να μπορέσουν να επισκεφτούν τον θεό που κατοικεί εκεί, τον Αμενεμοπέτ. Η τελετή αυτή ονομαζόταν εορτασμός του Οπέτ.[4]

Ο Ναός του Λούξορ δεν κατασκευάστηκε από έναν μόνο κυβερνήτη. Η παλαιότερη υπάρχουσα κατασκευή, ένα ιερό, χρονολογείται από τη βασιλεία της Χατσεψούτ (1473–1458 π.Χ.). Ο πυρήνας του ναού χτίστηκε από τον Αμένωφις Γ΄ (1390–1352 π.Χ.), ο οποίος κατασκεύασε επίσης τη Μεγάλη Κιονοστοιχία. Αυτή αποτελείται από δύο σειρές από επτά κίονες, οι οποίοι ολοκληρώθηκαν από τον Τουταγχαμών (1336–1327 π.Χ.) και τον Χορεμχέμπ (1323–1295 π.Χ.).[4] Ο Ραμσής Β' (1279-1213 π.Χ.) έκανε επίσης πολλές προσθήκες στο ναό. Πρόσθεσε την εξωτερική αυλή διακοσμημένη με αγάλματα του ίδιου, έναν ψηλό πυλώνα και δύο οβελίσκους (ο ένας από αυτούς βρίσκεται στο Παρίσι). Τέλος, σε μια αίθουσα του ναού βρίσκεται ένα γρανιτένιο ιερό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. [7]

Στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. οι Ρωμαίοι έχτισαν ένα φρούριο γύρω από τον ναό,[4] το οποίο έγινε το σπίτι της ρωμαϊκής κυβέρνησης στην περιοχή. Παράλληλα, ένα παρεκκλήσι εντός του ναού του Λούξορ που ήταν αρχικά αφιερωμένο στη θεά Μουτ μετατράπηκε σε λατρευτικό παρεκκλήσι της Τετραρχίας και αργότερα σε εκκλησία.[6]

Μαζί με τους άλλους αρχαιολογικούς χώρους στις Θήβες, ο Ναός του Λούξορ ορίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1979.[8]

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 4654. Ανακτήθηκε στις 14  Φεβρουαρίου 2024.
  2. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 4654. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  3. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2018.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 «Luxor Temple». egymonuments.gov.eg (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022. 
  5. «Excavation of the Temple of Luxor» (στα αγγλικά). Science. 1885-10-23. doi:10.1126/science.ns-6.142S.370.b. ISSN 1779-1537. https://www.science.org/doi/abs/10.1126/science.ns-6.142S.370.b. 
  6. 6,0 6,1 «Chapel of Imperial Cult - Madain Project (en)». madainproject.com. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022. 
  7. «Luxor | History & Facts | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022. 
  8. Centre, UNESCO World Heritage. «Ancient Thebes with its Necropolis». UNESCO World Heritage Centre (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία