Νεάλιθος
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο νεάλιθος είναι χλωριούχο και αρσενικικό ορυκτό του μολύβδου. Ονομάστηκε έτσι από τους Pete Dunn και Roland Rouse το 1980 προς τιμήν του Leo Neal Yedlin (20/3/1908 - Οκτ. 1977), Αμερικανού ορυκτολόγου, συγγραφέα και συλλέκτη, ο οποίος ανακάλυψε το ορυκτό.
 | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Αρσενικικά/χλωριούχα |
| Χημικός τύπος | Pb4Fe2+(AsO4)2Cl4 |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 5,88 gr/cm3 |
| Χρώμα | Κίτρινο έως ανοικτό πορτοκαλόχρουν |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Τρικλινές[1] |
| Κρύσταλλοι | Μικροί σε ακτινωτά συσσωματώματα όπως του κυανίτη |
| Υφή | Ελασματοειδής |
| Διδυμία | Όχι |
| Σκληρότητα | 4 |
| Σχισμός | Δεν παρατηρείται |
| Θραύση | Ανώμαλη |
| Λάμψη | Υαλώδης έως αδαμαντοειδής |
| Γραμμή κόνεως | Ανοικτό πορτοκαλοκίτρινο |
| Πλεοχρωισμός | Διάξων αλλά άνευ πλεοχρωισμού |
| Διαφάνεια | Ημιδιαφανής, διαφανής |
Είναι από τα πλέον ασυνήθιστα ορυκτά του μολύβδου. Σχηματίζεται, ως δευτερογενές ορυκτό, από την επίδραση κύρια θαλάσσιου ύδατος σε υπολείμματα μεταλλευτικών εξορύξεων που περιέχουν μόλυβδο.
Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι ο λαυριονίτης, ο μπωνταντίτης, ο σεελίτης, ο λαβενδουλάνης, ο μιμητίτης, ο γεωργιαδεσίτης και ο βαναδινίτης.
Απαντά σε ελάχιστα σημεία του πλανήτη. Κύρια εμφάνισή του είναι στα μεταλλεία Λαυρίου (περιοχές Λαυρίου, όπου αποτελεί και χαρακτηριστικό ορυκτό (type locality, TL), Πασά-λιμάνι, Θορικός, Βρυσάκη) σε μεταλλευτικές σκωρίες, στην περιοχή της Γένοβα (Ιταλία, επίσης σε σκωρίες), στη Βρετάνη (Γαλλία) και στην περιοχή Goslar των ορέων Χαρτς (Κάτω Σαξονία, Γερμανία.
Είναι ορυκτό που, αν και εμφανίζει μικρούς κρυστάλλους, είναι περιζήτητο, λόγω σπανιότητας, από τους συλλέκτες.
Πηγές Επεξεργασία
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Ο ιστοχώρος Mineral Galleries αναφέρει τριγωνικό