Νεροσύρτης Αιτωλοακαρνανίας
Συντεταγμένες: 38°40′44.78″N 21°40′03.7″E / 38.6791056°N 21.667694°E
Ο Νεροσύρτης, είναι ορεινό χωριό του νομού Αιτωλοακαρνανίας στην περιοχή του Θέρμου σε υψόμετρο 900 μέτρων[2][3].
Νεροσύρτης | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
Περιφερειακή Ενότητα | Αιτωλοακαρνανίας |
Δήμος | Θέρμου |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεάς Ελλάδας |
Νομός | Αιτωλοακαρνανίας |
Υψόμετρο | 900 |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 33 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 300 08 |
Τηλ. κωδικός | 26440 |
Γεωγραφία
ΕπεξεργασίαΟ Νεροσύρτης βρίσκεται βορειοανατολικά της λίμνης Τριχωνίδας και προς στα όρια του νομού με την Ευρυτανία και την περιοχή του Προυσού. Είναι κτισμένος ανάμεσα στα βουνά Μηλιός - Χαλίκι - Αη-Λιάς του όρους Παναιτωλικού, σε περιοχή κατάφυτη από δάση ελάτης, καρυδιάς, αγριοκερασιάς, σφενταμιών, αργιών με πολλές ρεματιές και πηγές νερού από τις οποίες προήλθε το όνομά του. Στο χωριό δραστηριοποιείται ο σύλλογος Νεροσυρτιωτών που κάθε χρόνο διοργανώνει τα "Νεροσυρτιώτικα δρώμενα"[4]. Απέχει 53 χλμ. Α.-ΒΑ. από το Αγρίνιο, 22,5 χλμ. Β. από το Θέρμο και 22 χλμ. Ν. από τον Προυσό[5]. Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1835 όταν με το ΦΕΚ 19Α-07/12/1835 προσαρτήθηκε στο δήμο Αμβρακίας[6]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με το Χαλίκι, τη Δάφνη και τη Λαδικού αποτελούν τη τοπική Κοινότητα Χαλικίου Αμβρακίας που υπάγεται στο δήμο Θέρμου και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 41 μόνιμους κατοίκους[7].
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Δρυμώνας - Μελιός - Νεροσύρτης (Παναιτωλικό Όρος) από τον ιστότοπο https://el.wikiloc.com
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 146, τομ. 24.
- ↑ «Τουριστικός οδηγός περιοχής Δρυμώνα Τριχωνίδας, σελ. 27» (PDF).
- ↑ «Aitoloakarnania best of».
- ↑ «Οδηγικές χιλιομετρικές αποστάσεις μεταξύ πόλεων, χωριών - apostaseis.gr». www.apostaseis.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2018.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2018.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10718 (σελ. 244 του pdf)