Νικόλα Ραντόνια
Ο Νικόλα Ραντόνια (σερβικά Никола Радоња) από τον Οίκο Μπράνκοβιτς, ήταν Σέρβος ευγενής, αργότερα Αγιορείτης μοναχός, μεγαλύτερος γιος του σεβαστοκράτορα Μπράνκο Μλαντένοβιτς και αδελφός των Δεσποτών της Σερβίας Βουκ και Λάζαρ.
Νικόλα Ραντόνια | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 14ος αιώνας |
Θάνατος | 3 Δεκεμβρίου 1399 Μονή Αγίου Παύλου |
Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Γιελένα Μρνιαβτσέβιτς |
Γονείς | Μπράνκο Μλαντένοβιτς |
Αδέλφια | Grgur Branković Βουκ Μπράνκοβιτς |
Οικογένεια | Οίκος Μπράνκοβιτς |
Παντρεύτηκε περίπου το 1350[1] την Έλενα Κράλιεβιτς με την οποία απέκτησε δύο κόρες. Ζούσε με την οικογένειά του στον τομέα Serskoj , αλλά μετά το θάνατο της συζύγου και της μίας κόρης του, πριν από 1364[2]ή το φθινόπωρο του 1364[1], αποσύρθηκε από την κοσμική ζωή στη Μονή Χιλανδαρίου ως μοναχός με το όνομα «Ρόμαν». Γύρω στο 1377 γίνεται ασκητής με το όνομα «Γεράσιμος».
Μαζί με τον Αρσένιο Μπάγα μοναχό του Βατοπεδίου περίπου το 1380 αγόρασαν από την μονή Ξηροποτάμου το εγκαταλελειμμένο μοναστήρι του Αγίου Παύλου και άρχισαν την αποκατάσταση της[1]. Έως τις 13 Νοεμβρίου 1382 έζησε στην μονή Χιλανδαρίου[2] και μετά μετακόμισε στο μοναστήρι του Αγίου Παύλου, του οποίου ηγούμενος το 1385 ήταν ο Αρσένιος Μπάγας[1].
Μετά το θάνατο του μικρότερου αδελφού του, Βουκ Μπράνκοβιτς, ο οποίος πέθανε το 1397 σε οθωμανική φυλακή ο Νικόλας πήρε το σώμα του και το έθαψε στο Άγιον όρος, άγνωστο σήμερα που, κατά πάσα πιθανότητα στο μοναστήρι του Αγίου Παύλου, όπου ζούσε ή στην μονή Χιλανδαρίου[2]. Πέθανε στις 3 Δεκεμβρίου 1399 στο Μοναστήρι του Αγίου Παύλου.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Група аутора, Родословне таблице и грбови српских династија и властеле (према таблицама Алексе Ивића) (друго знатно допуњено и проширено издање), Београд 1991. ISBN 86-7685-007-0 (стр. 125-137)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Андрија Веселиновић Радош Љушић, Српске династије , Нови Сад 2001. ISBN 86-83639-01-0 (стр. 82-85)
Πηγές
Επεξεργασία- Група аутора, Родословне таблице и грбови српских династија и властеле (према таблицама Алексе Ивића) (друго знатно допуњено и проширено издање), Београд 1991. ISBN 86-7685-007-0 (стр. 125-137)
- Андрија Веселиновић Радош Љушић, Српске династије , Нови Сад 2001. ISBN 86-83639-01-0 (стр. 82-85)