Ντέιβ Γκάαν
Ο Ντέιβ Γκάαν (αγγλικά:Dave Gahan, γεννημένος στις 9 Μαΐου του 1962 ως Ντέιβιντ Κόλκοτ) είναι Άγγλος τραγουδιστής και μουσικός, συνιδρυτής και frontman του αγγλικού ηλεκτρονικού ροκ συγκροτήματος Depeche Mode.
| Ντέιβ Γκάαν | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Dave Gahan (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 9 Μαΐου 1962 Epping |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Σπουδές | South Essex College |
| Ιδιότητα | τραγουδιστής, μουσικός[1] και συνθέτης[2] |
| Τέκνα | Stella Rose |
| Όργανα | φωνή |
| Είδος τέχνης | ποπ μουσική και new wave |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Πρώτα χρόνια Επεξεργασία
Λίγο μετά τη γέννησή του, οι γονείς του χώρισαν και η μητέρα του Σύλβια παντρεύτηκε τον Τζακ Γκάαν, ο οποίος υιοθέτησε τον Ντέιβιντ και τη μεγαλύτερη αδερφή του Σούζαν. Έχει δύο μικρότερα ετεροθαλή αδέλφια. Στην εφηβεία του ο Ντέιβ είχε καταδικαστεί για παραβατική συμπεριφορά όπως για κλοπή αυτοκινήτων, βανδαλισμούς και γκράφιτι.[3]
Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο, ο Γκάαν έκανε διάφορες δουλειές έως ότου τελικά έγινε δεκτός στο Southend Art College, ένα κολέγιο τέχνης. Εκεί ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του ως σχεδιαστής. Εκείνη την εποχή εξακολουθούσε να επηρεάζεται έντονα από την punk rock μουσική, ακούγοντας συγκροτήματα όπως οι Generation X και The Damned και παρακολουθούσε τις συναυλίες τους.[4][5]
Καριέρα με Depeche Mode Επεξεργασία
Τον Μάρτιο του 1980, οι Μάρτιν Γκορ, Άντυ Φλέτσερ και Βινς Κλαρκ δημιούργησαν το συγκρότημα Composition of Sound, με τον Κλαρκ στα φωνητικά και στην κιθάρα, τον Γκορ στα πλήκτρα και τον Φλέτσερ στο μπάσο. Το συγκρότημα μετονομάστηκε σύντομα σε Depeche Mode, ένα όνομα που πρότεινε ο Γκάαν επηρεασμένος από ένα περιοδικό μόδας με το όνομα Dépêche-mode.[6]Αφού το συγκρότημα ανακαλύφθηκε από τον Ντάνιελ Μίλλερ, τον επικεφαλή της δισκογραφικής Mute Records, σε μια συναυλία, κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ Speak & Spell το 1981.[7]
Οι Depeche Mode έχουν κυκλοφορήσει 14 στούντιο άλμπουμ, τέσσερις συλλογές των μεγαλύτερων επιτυχιών τους και δύο άλμπουμ remix. Η μπάντα έχει επιτύχει παγκόσμιες πωλήσεις άνω των 100 εκατομμυρίων δίσκων.[8] Τέσσερα από τα singles της μπάντας έχουν φτάσει στο νούμερο ένα στο τσαρτ των Alternative Songs του Billboard: " Enjoy the Silence " (1990), " Policy of Truth " (1990), " I Feel You " (1993) και " Walking in My Shoes " (1993).[9]
Σόλο άλμπουμ και συνεργασίες (1997 – σήμερα) Επεξεργασία
Το 2003, ο Γκάαν κυκλοφόρησε το πρώτο σόλο άλμπουμ του, Paper Monsters, το οποίο συνέγραψε με τον κιθαρίστα και φίλο του Knox Chandler.[10]
Ενθαρρυμένος από την επιτυχία του σόλο άλμπουμ του, ο Γκάαν συμπεριέλαβε στο επόμενο άλμπουμ των Depeche Mode, το Playing the Angel, τρία από τα τραγούδια του: Suffer Well, I Want It All και Nothing's Impossible. Το Suffer Well κυκλοφόρησε ακόμη και ως single και προτάθηκε για βραβείο Grammy το 2007.
Το δεύτερο σόλο άλμπουμ του Hourglass κυκλοφόρησε από την Mute Records το 2007.[11]
Ο Γκάαν είναι ο κύριος τραγουδιστής και στιχουργός στο τέταρτο στούντιο άλμπουμ των Soulsavers The Light the Dead See. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 21 Μαΐου 2012. [12]
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Ο Γκάαν παντρεύτηκε τη Τζόαν Φοξ το 1985, με την οποία χώρισε το 1991.[13] Έχουν έναν γιο μαζί, τον Τζακ. Το 1992 παντρεύτηκε τη Τερέζα Κονρόι στο Λας Βέγκας και χώρισαν στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Ο Γκάαν ζει στη Νέα Υόρκη από το 1997.
Από το 1999 είναι παντρεμένος με την τρίτη σύζυγό του, την ελληνικής καταγωγής Τζέννιφερ Σκλίας και έχουν μία κόρη, τη Στέλλα Ρόουζ. Ο Γκάαν υιοθέτησε το γιο της Τζέννιφερ από προηγούμενη σχέση της το 2010.[14]
Ο Γκάαν είναι Χριστιανός ορθόδοξος. [15][16]
Ζητήματα υγείας Επεξεργασία
Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Γκάαν είχε ολοένα και περισσότερα προβλήματα με τα ναρκωτικά αφού εθίστηκε στην ηρωίνη και στην κοκαΐνη.
Μετά από απόπειρα αυτοκτονίας στις 17 Αυγούστου 1995 (έκοψε τις φλέβες του), εισήχθη σε κλινική αποκατάστασης και βγήκε μετά από λίγες μέρες. Στις 28 Μαΐου 1996, έπαθε καρδιακή ανακοπή για δύο λεπτά μετά την κατανάλωση ενός κοκτέιλ ναρκωτικών στο ξενοδοχείο όπου έμενε.[17]Μεταφέρθηκε ξανά για απεξάρτηση, αυτή τη φορά με δικαστική απόφαση για εννέα μήνες. Το συγκρότημα στη συνέχεια ηχογράφησε το επόμενο άλμπουμ τους, Ultra, το οποίο κυκλοφόρησε το 1997.[18]
Δισκογραφία Επεξεργασία
Στούντιο άλμπουμ Επεξεργασία
Σόλο Επεξεργασία
- Paper Monsters (2003)
- Hourglass (2007)
με τους Soulsavers Επεξεργασία
- The Light the Dead See (2012)
- Angels & Ghosts (2015)
με τους Depeche Mode Επεξεργασία
- Speak & Spell (1981)
- A Broken Frame (1982)
- Construction Time Again (1983)
- Some Great Reward (1984)
- Black Celebration (1986)
- Music for the Masses (1987)
- Violator (1990)
- Songs of Faith and Devotion (1993)
- Ultra (1997)
- Exciter (2001)
- Playing the Angel (2005)
- Sounds of the Universe (2009)
- Delta Machine (2013)
- Spirit (2017)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Companies House. ag62BT8JhzlgsE29N_YrSpqBjuk. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002152005. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Dave Gahan: Madness à la mode». The Independent (στα Αγγλικά). 30 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Depeche Mode's Dave Gahan: why I don't understand my own band». www.newstatesman.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Seibold, Jürgen 1960-. Depeche Mode (Orig.-Ausg έκδοση). Rastatt. σελ. 22. ISBN 978-3-8118-3066-0. 75176406.
- ↑ «Cash for questions:Dave Gahan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Miller, Jonathan,. Stripped : Depeche Mode (Updated edition έκδοση). London. ISBN 978-0-85712-026-7. 1028736122.
- ↑ «Depeche Mode Strut Revolutionary 'Spirit' on New Album: Listen». Billboard (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Depeche Mode». Billboard. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ British hit singles & albums (19th ed έκδοση). London: Guinness World Records. 2006. σελ. 220. ISBN 1-904994-10-5. 64098209.
- ↑ Hourglass by Dave Gahan, https://www.metacritic.com/music/hourglass/dave-gahan, ανακτήθηκε στις 2020-11-27
- ↑ «The Quietus | News | Dave Gahan Discusses Soulsavers & New DM». The Quietus (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Bernhardt, Tonia. Depeche Mode: A band, its music, and the cult A short essay with song analyses. München. ISBN 978-3-638-76757-6. 724962924.
- ↑ Barassi, Daniel. «Depeche Mode: The Archives». Depeche Mode: The Archives (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Sanidopoulos, John. «Dave Gahan of Depeche Mode A Convert to Orthodoxy». Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ England, Emma,· Lyons, William John,. Reception history and biblical studies : theory and practice. London. σελ. 223. ISBN 978-0-567-66008-4. 908433002.
- ↑ «Dave Gahan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Depeche Mode Biography David Gahan». depechemodebiographie.de. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020.