Ντέσα Βουκάνοβιτς
Ο Ντέζα Βουκάνοβιτς (σερβικά : Деса) ήταν Σέρβος ηγεμόνας (Ζουπάνος) της Διοκλείας (1148-1162), μεγάλος ζουπάνος της Ράσκας 1153-1155 και 1162-1166. Και τέλος του δόθηκε η περιοχή των Δενδρών κοντά στην Νις[8].
| Ντέσα Βουκάνοβιτς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12ος αιώνας 1166 |
| Θάνατος | 12ος αιώνας[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μεγάλο Πριγκιπάτο της Ράσκας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης[2][3][4] ηγεμόνας[5] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ούρος Α΄ Βουκάνοβιτς[6][2][4] και Άννα Διογένη[6][2] |
| Αδέλφια | Ούρος Β΄ Πρίμισλαβ Ελένη Βασίλισσα της Ουγγαρίας Μπέλος Βουκάνοβιτς |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Βουκάνοβιτς[6][2][5] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέγας ζουπάνος της Ράσκα[2][7][4] |
Το 1148 ο Ντέζα επιτέθηκε στον Ράντοσλαβ της Διοκλείας, κατέλαβε την Διόκλεια και την Τερβουνία και έγινε ζουπάνος των παράκτιων ηγεμονιών (Πριμόριε) υποτελής του μεγαλύτερου αδελφού του Ούρος Β΄ Πρίμισλαβ. Ο Ράντοσλαβ δεν εκδιώχτηκε τελείως, συνέχισε να κυβερνά το Κότορ και τα νοτιοδυτικά της Διοκλείας[9].
Ο αδελφός του Ούρος Β΄ στη Μάχη του ποταμού Τάρα εναντίον του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Α το 1150 έχασε μαζί με τους συμμάχους του Ούγγρους. Τότε ο Ούρος όρισε τον Ντέζα συγκυβερνήτη του[8]. Αναφέρεται σε βενετικούς χάρτες από το 1150 ως πρίγκιπας της Διοκλείας, της Τερβουνίας και της Ζαχλουμίας, και ξανά το 1151[10].
Στο 1153 η διαφορά μεταξύ των δύο αδελφών οδήγησε τον Ντέζα να εκδιώξει τον Ούρος και να μείνει μόνος του ηγεμόνας αλλά με επέμβαση του Μανουήλ Α΄ αποκαταστάθηκε ο Ούρος και διώχτηκε ο Ντέζα[9][11].
Προσπάθησε να κάνει συμμαχία με τον Ούγγρο βασιλιά Φρειδερίκο[12]. Αλλά το καλοκαίρι του 1165 ο Μανουήλ έστειλε στρατό κατά του Ντέζα[13]. Ο Ντέζα τότε επιδίωξε συνάντηση με τον Μανουήλ όπου έδωσε όρκους στον Μανουήλ αλλά και σε δημόσια ταπείνωση. Ο Μανουήλ έπειτα διόρισε μεγάλο ζουπάνο τον Τιχομίρ το 1166[8][14].
Μερικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Ντέζα ήταν ο πατέρας του Στέφανου Νεμάνια, αυτό ωστόσο αμφισβητείται μεταξύ άλλων θεωριών[14].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2019.
- ↑ 5,0 5,1 Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2019.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2019.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250
- ↑ 9,0 9,1 Fine 1991.
- ↑ Bosnia: Chapter 2. HERCEGOVINA (formerly ZAHUMLJE, HUM)
- ↑ Byzantium's Balkan frontier: a political study of the Northern Balkans, 900-1204[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Magdalino 2002.
- ↑ Magoulias 1984.
- ↑ 14,0 14,1 The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century
Πηγές
Επεξεργασία- Magoulias, Harry J., επιμ. (1984). O City of Byzantium: Annals of Niketas Choniatēs. Detroit: Wayne State University Press. ISBN 978-0-8143-1764-8.
- Magdalino, Paul (2002) [1993]. The Empire of Manuel I Komnenos, 1143–1180. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-52653-1.
- Fine, John Van Antwerp (1991) [1983]. The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century (στα Αγγλικά). Ανν Άρμπορ, Μίσιγκαν: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08149-7.