Ντόμινο σύστημα
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Ντόμινο σύστημα είναι δομικό σύστημα που εισήγαγε ο Λε Κορμπυζιέ.
Ιστορικά Επεξεργασία
Το Ντόμινο σύστημα αποτέλεσε προϊόν της θεωρητικής μελέτης που διεξήγαγε ο Λε Κορμπυζιέ κατά το διάστημα 1914-1915, όντας αποκλεισμένος στην Ελβετία λόγω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1915 παρουσιάζει για πρώτη φορά το νέο πλήρες δομικό σύστημα, το σύστημα Ντόμινο, στους φίλους του William Ritter και Janko Cádra στην Λε Λαντερόν (Le Landeron). Το 1922 το Ντόμινο σύστημα καθώς και άλλα πλήρη έργα του εκτίθενται στο Salon d'Automne εκείνου του χρόνου. Τελικά εκδίδεται από τον ίδιο στο Oeuvre complète volume 1, οπότε και καταξιώνεται στην μοντέρνα αρχιτεκτονική και χαρακτηρίζει το λεγόμενο "Διεθνές Στυλ" Στην δημιουργία του κατασκευαστικού αυτού συστήματος, συνέβαλε η συνεργασία του Λε Κορμπυζιέ με τον Ωγκύστ Περρέ, Γάλλο πρωτοπόρο στην τεχνολογία του οπλισμένου σκυροδέματος γύρω στα 1907 στο Παρίσι, καθώς και οι σπουδές στην Βιέννη όπως και οι επαφές που ανέπτυξε εργαζόμενος ως το 1911 κοντά στο Βερολίνο για τον γνωστό αρχιτέκτονα Πέτερ Μπέρενς, όπου και συναντά τον Λούντβιχ Μις φαν ντερ Ρόε και τον Βάλτερ Γκρόπιους.
Η ονομασία Ντόμινο προέρχεται από τον συνδυασμό Dom-Ino : Domus= (λατινικά) κατοικία και Dominoes= παιχνίδι του οποίου τα κομμάτια θυμίζουν την κάτοψη του συστήματος (επιμήκης διάταξη πλάκας στηριζόμενη σε έξι σημεία) και με έντονο το χαρακτήρα της μαζικής παραγωγής και των πολλών συνδυασμών που θα προσέφεραν τα κτήρια σε αντιστοιχία με τα κομμάτια ενός ντόμινο.
Περιγραφή Επεξεργασία
Πρόκειται για μονολιθική κατασκευή οπλισμένου σκυροδέματος, που αποτελείται από τα τρία εξής στοιχεία : πλάκα, κολόνα και κλιμακοστάσιο. Το πρότυπο του συστήματος Ντόμινο διαμορφώνεται από τρεις ορθογώνιες, οριζόντιες πλάκες, στηριζόμενες σε έξι λεπτούς στύλους τετραγωνικής διατομής. Η κατώτερη πλάκα εδράζεται σε θεμελίωση. Στο ένα άκρο της πλάκας υπάρχει κλιμακοστάσιο που συνδέει τους ορόφους μεταξύ τους, αποτελούμενο από δύο βραχίονες και πλατύσκαλο (σε αναδίπλωση). Η πλάκα περιέχει δοκόμορφες δέσμες χαλύβδινου οπλισμού και κοίλους συνδέσμους.
Ο Λε Κορμπυζιέ χρονοτριβούσε ασχολούμενος με την τεχνικό κομμάτι του συστήματος, ώσπου δέχτηκε την βοήθεια του Πιερ Μαξ ντυ Μπουά (Pierre Max Du Bois) και μερικές ακόμη συμβουλές από τον Περρέ.
Σημασία του έργου Επεξεργασία
Για την αρχιτεκτονική θεωρείται μία από τις σημαντικότερες ιδέες του Μοντερνισμού. Ως απόρροια της μελέτης του Περρέ για την σημειακή στήριξη, προτείνεται σκελετός από οπλισμένο σκυρόδεμα, ο οποίος επιτρέπει στην κάτοψη και την όψη να ανεξαρτητοποιηθούν από την κατασκευή. Συγχρόνως λοιπόν, οδηγεί σε νέες αισθητικές αξίες, όπως η ελεύθερη κάτοψη ή το ενιαίο παράθυρο κτλ. Η επιρροή που άσκησε στους συγχρόνους του Λε Κορμπυζιε ήταν μεγάλη, καθώς η λύση εσωκλείνει συγκεκριμένες ιδιότητες με ομορφιά της καθαρότητας και λογική συνέπεια, σε επίπεδο ιδεατού πρότυπου.
Πρόκειται για την πλατωνική ουσία της νέας αρχιτεκτονικής σύμφωνα με τον Charles Jencks. Ο ίδιος συνεχίζει : το Ντόμινο σύστημα είναι για τους Μοντέρνους αρχιτέκτονες, ότι είναι η δοκός επί στύλου για τους Έλληνες, ή το ημικυκλικό τόξο για τους Ρωμαίους, ή το οξυκόρυφο τόξο για τους Γότθους - μια απλοποιημένη κατασκευαστική ιδέα η οποία προσδιορίζει τη βασική οργανωτική αλήθεια πίσω από την κατασκευή. Επιπλέον άξιο σημείωσης είναι η λογική της προκατασκευής, τυποποίησης και εργοστασιακής ποιότητας. Όσον αφορά τον τρόπο υλοποίησης, η κατασκευή μπορεί να γίνει ακόμη και από ανειδίκευτους εργάτες.
Οι δύο μεγάλες κοινωνικές λύσεις που προσφέρει είναι η μαζική στέγαση των πτωχών και η ταχύτατη ανοικοδόμηση κτηρίων που χρειάζονται αντικατάσταση μετά την καταστροφή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο ίδιος γνωρίζοντας την σημασία και την επιρροή του έργου αυτού στην αρχιτεκτονική, λέγεται ότι είχε τοποθετήσει ένα σχέδιο του Ντόμινο πλάι σε μία φωτογραφία του Παρθενώνα. Και τα δυο αυτά αρχιτεκτονήματα ήταν κεντρικά στην διάρκεια της σταδιοδρομίας του καθώς και εξέφραζαν έννοιες που ο ίδιος θεωρούσε θεμελιώδεις.
Παραπομπές Επεξεργασία
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Le Corbusier and the Occult, J.K. Birksted, The MIT Press, London, England, 2009, ISBN 9780262026482
- Le Corbusier and the continual revolution in Architecture, Charles Jencks, The Monacelli Press, New York, 2000, ISBN 1580930778
- Le Corbusier an analysis of form, Geoffrey H. Baker, School of Architecture Tulane University, New Orleans, ISBN 0442024320
- Le Corbusier Ideas and Forms, William J. R. Curtis, London, 1986, ISBN 0714827908
- Kenneth Frampton MODERN ARCHITECTURE, A critical history, Thames and Hudson Ltd, London,1980, ISBN 9603100714
- Παρασκήνιο, Ο Λε Κορμπυζιέ και η Ελλάδα[νεκρός σύνδεσμος] (Ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ)