Νόσος Περονί
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η νόσος Περονί, ή κατά την ξένη ορολογία Peyronie syndrome, ανήκει στις επίκτητες κάμψεις του πέους. Προκαλεί δυσμορφία στο πέος λόγω της κάμψης. Η νόσος μπορεί να προκαλεί λειτουργικά αλλά και αισθητικά προβλήματα. Κατά την νόσο Περονί αναπτύσσεται μία σκληρία, ινώδης πλάκα, η οποία και προκαλεί την δυσμορφία του πέους. Η νόσος γίνεται αντιληπτή κατά την ψηλάφηση της ίνωσης αυτής καθώς και από την κλινική εικόνα κατά την φάση της στύσης. Η αντιμετώπιση είναι χειρουργική και μετά το εξάμηνο. Η συντηρητική αντιμετώπιση αμφισβητείται από πολλούς συγγραφείς ειδικότερα μετά την παρέλευση του εξαμήνου.
| Νόσος Peyronie | |
|---|---|
| Ειδικότητα | Ουρολογία  |
| Συμπτώματα | Στυτική δυσλειτουργία |
| Ταξινόμηση | |
| ICD-10 | N48.6 |
| ICD-9 | 607.85 |
| OMIM | 171000 |
| DiseasesDB | 29308 |
| MedlinePlus | 001278 |
| eMedicine | derm/851 |
| MeSH | D010411 |
Οι χειρουργικές τεχνικές στοχεύουν στην επιδιόρθωση της φυσιολογικής εικόνας του πέους. Η πιο γνωστή είναι η τεχνική Νέσμπιτ και Χειρουργική Ουρολογία. Το αρνητικό των τεχνικών Νέσμπιτ αυτών αποτελεί η μείωση του μεγέθους του πέους.
Αυτός ήταν και ο λόγος δημιουργίας τεχνικών που χρησιμοποιούν μοσχεύματα με σκοπό την διατήρηση του μήκους του πέους. Πήρε το όνομά της από τον Γάλλο χειρουργό Φρανσουά Ζιζό ντε λα Περονί, ο οποίος περιέγραψε την ασθένεια το 1743.