Βικιπαίδεια

Οικουμενική κυβέρνηση Ξενοφώντα Ζολώτα 1989

Η οικουμενική κυβέρνηση Ξενοφώντος Ζολώτα 1989 (Νοέμβριος 1989 – Απρίλιος 1990) σχηματίστηκε μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1989, όταν για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο, κανένα κόμμα δεν κατάφερε να αποκτήσει αυτοδυναμία. Παρόλο που η Νέα Δημοκρατία βγήκε από τις εκλογές ακόμα πιο ενισχυμένη κατά 100.000 ψήφους κατάφερε να κερδίσει μόνο 148 έδρες (151 απαιτούνταν για αυτοδυναμία). Το ΠΑΣΟΚ (αν και βαλλόταν πανταχόθεν εδώ και πολλούς μήνες) εξήρθε και αυτό ενισχυμένο κατά 180.000 ψήφους αλλά μακριά από την αυτοδυναμία.[2] Ο χαμένος των εκλογών, ήταν ο ΣΥΝ, που έχασε 120.000 ψήφους, κυρίως λόγω της διάσπασης της ΚΝΕ, διάσπαση που προήλθε από την διαφωνία της ΚΝΕ για την συμμετοχή του ΚΚΕ στη συγκυβέρνηση. Με αυτή την κατανομή δυνάμεων, και αφού διμερείς πρωτοβουλίες για σχηματισμό κυβέρνησης απέτυχαν, τα τρία κόμματα αποφάσισαν τον σχηματισμό κυβέρνησης από πρόσωπο κοινής αποδοχής, τον οικονομολόγο και ακαδημαϊκό, Ξενοφώντα Ζολώτα.

Κυβέρνηση Ξενοφώντα Ζολώτα
Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού23 Νοεμβρίου 1989
Ημερομηνία διάλυσης11 Απριλίου 1990
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΧρήστος Σαρτζετάκης
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΞενοφών Ζολώτας
Συνολικός αριθμός Μελών38
Συμμετέχοντα κόμματαΝέα Δημοκρατία
ΠΑΣΟΚ
Συνασπισμός
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμαΟικουμενική κυβέρνηση
297 / 300 (99%)
Ιστορία
ΕκλογέςΕλληνικές βουλευτικές εκλογές Νοεμβρίου 1989
Θητεία νομοθετικού σώματος20 Νοεμβρίου 1989 - 12 Μαρτίου 1990 (ΣΤ΄ κοινουβουλευτική περίοδος) [1]
ΠροηγούμενηΥπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Γρίβα 1989
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990

Ο Ξενοφών Ζολώτας ασχολήθηκε επισταμένα με το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, αφού όπως δήλωνε τον Φεβρουάριο του 1990 «η κατάσταση είναι δραματική αλλά αναστρέψιμη» .[3] Ο Ξ. Ζολώτας εκπόνησε το «Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Διαχείρισης» για το έτος 1990 με μια σειρά προτάσεων για την βελτίωση της κατάστασης της χώρας, το οποίο και επέδωσε στους πολιτικούς αρχηγούς, ενώ στις 6 Απριλίου η επιτροπή εμπειρογνώμων που είχε συσταθεί για να μελετήσει εις βάθος την κατάσταση της οικονομίας (η οποία έμεινε γνωστή ως «Επιτροπή Αγγελόπουλου») παρέδωσε το πόρισμά της, και πρότεινε μια σειρά μέτρων: «Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία» επισημαινόταν στην έκθεση της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων «η πορεία της οικονομίας παρουσιάζει, για αρκετό ήδη χρόνο, συνεχή επιδείνωση, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξελίξεις οι οποίες θα ήταν ενδεχομένως πολύ δύσκολο να ελεγχθούν, αν οι τάσεις που επικρατούν τελευταία δεν αναστραφούν το συντομότερο δυνατόν». [4]

Η αρχική συμφωνία μεταξύ των τριών πολιτικών αρχηγών προέβλεπε συγκυβέρνηση μέχρι τον Απρίλιο του 1990, όταν με αφορμή την προγραμματισμένη εκλογή του νέου Πρόεδρου της Δημοκρατίας, και με δεδομένο ότι και οι τρεις ψηφοφορίες θα απέβαιναν άκαρπες (μια που δεν θα υπήρχε υποψήφιος κοινής αποδοχής), η Βουλή θα διαλυόταν και θα προκηρύσσονταν οι επόμενες εκλογές. Ωστόσο την πρωτοβουλία για τη διάλυση της συγκυβέρνησης πήρε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης όταν σύμφωνα με την εφημερίδα "Το Βήμα" ,εκτίμησε ότι μπορούσε να διεκδικήσει πλέον με βεβαιότητα την εξουσία, αφού στο μεταξύ ο εκλογικός νόμος είχε τροποποιηθεί με την περίφημη ρήτρα του «συν ένα». Το πρόσχημα για τη διάλυση της Βουλής αποτέλεσε η διαφωνία που ανέκυψε μεταξύ των πολιτικών αρχηγών προκειμένου να επιλεγεί η νέα ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.[2].

Στις 13 Φεβρουαρίου 1990 η κυβέρνηση με την παραίτηση σχεδόν όλων των βουλευτών, μετατράπηκε σε υπηρεσιακή και στις 8 Απριλίου διενήργησε τις βουλευτικές εκλογές του 1990, που έδωσαν -αν και οριακά - αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου

Επεξεργασία

[5]


- αντικαταστάθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 1990 από τον Γεώργιο Παπούλια - (εξωκοινοβουλευτικός)
- παραιτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 από τον Θεόδωρο Ντεγιάννη - (εξωκοινοβουλευτικός)
- παραιτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 από τον Γεώργιο Κοντογεώργη - (εξωκοινοβουλευτικός)
- παραιτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 από τον Κωνσταντίνο Δεσποτόπουλο - (εξωκοινοβουλευτικός)
- παραιτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 από τον Γεώργιο Μυλωνά - (εξωκοινοβουλευτικός)
- αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 από τον Γεώργιο Αγαπητό - (εξωκοινοβουλευτικός)
- αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 από τον Ιωάννη Λιάπη - (εξωκοινοβουλευτικός)
- αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 από τον Ιωάννη Κουκιάδη - (εξωκοινοβουλευτικός)
- αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 από τον Παύλο Σακελλαρίδη - (εξωκοινοβουλευτικός)
- παραιτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 από τον Θεόδωρο Γκαμαλέτσο - (εξωκοινοβουλευτικός)
- αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 από τον Γεώργιο Νουτσόπουλο - (εξωκοινοβουλευτικός)
- παραιτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1990 από τον Γεώργιο Κοντογεώργη

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Πηγές - Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ https://www.hellenicparliament.gr/Praktika/Synedriaseis-Olomeleias?search=on&SessionPeriod=e1ee3720-68e9-456b-9256-9d27608cd2e1&pageNo=1
  2. ↑ 2,0 2,1 https://www.tovima.gr/2010/11/14/politics/o-efialtis-tis-oikoymenikis-to-90/
  3. ↑ Στις 3 Ιανουαρίου του 1990 η κατάσταση στα δημοσιονομικά πράγματα έτεινε να γίνει απελπιστική. Το ΑΕΠ της χώρας σε ευρώ ήταν περίπου στα 70 δις (...) ενώ το Δημόσιο χρέος ακόμη ήταν μόνο στο 70% με ραγδαία όμως αυξητική τάση (...) Ο πληθωρισμός γύρω στο 15% (...) τα επιτόκια εσωτερικού στο 24% το δημόσιο έλλειμμα χτύπαγε το 13% και περίπου στο 10-12% ήταν το έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου πληρωμών. Είχαν αρχίσει σταδιακά εξαγωγές κεφαλαίων με ταξίδια στην Ελβετία κα το κυριότερο κινδυνεύαμε με αθέτηση διεθνών πληρωμών και με μη πληρωμή μισθών και συντάξεων. Ουσιαστικά υπήρχε διορία 2 ή 3 ήμερών πριν το πρόβλημα πάρει μεγάλες διαστάσεις και υπήρχε ο άμεσος κίνδυνος γενικευμένης ανησυχίας των πολιτών για την «υγεία» και την ισοτιμία της δραχμής.https://tvxs.gr/news/taksidia-sto-xrono/ksenofon-zolotas-aytoi-oi-dyo-tha-xreokopisoyn-ti-xora
  4. ↑ https://www.tovima.gr/2008/11/24/finance/enas-aiwnas-systasewn-kai-diethnwn-piesewn-gia-sklira-oikonomika-metra/
  5. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», https://gslegal.gov.gr/?p=1301


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οικουμενική_κυβέρνηση_Ξενοφώντα_Ζολώτα_1989&oldid=10586863"