Οι περιπέτειες του Βιλλάρ
Οι περιπέτειες του Βιλλάρ είναι ελληνική κωμωδία του βωβού κινηματογράφου που γυρίστηκε το 1927 από τον Ουγγροέλληνα κινηματογραφιστή και σκηνοθέτη Ζόζεφ Χεπ. Ήταν μία από τις δύο ταινίες με πρωταγωνιστή τον εμβληματικό χαρακτήρα ονόματι Βιλλάρ που μοιάζει με τον Τσάρλι Τσάπλιν και που είναι δημιούργημα του Νικολάου Σφακιανού. Η πρώτη ταινία είχε τον τίτλο Ο Βιλλάρ εις τα γυναικεία λουτρά του Φαλήρου και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για αμέτρητες ελληνικές ταινίες. Εκτός από τις παραπάνω ταινίες, η ταινία Οι απάχηδες των Αθηνών γυρίστηκε το 1930 μέσα σε ένα ταξί. Επίσης, ο Κίμων Σπαθόπουλος υποδύθηκε έναν Έλληνα που μοιάζει με τον Τσάρλι Τσάπλιν στην τουρκική κωμωδία Sarlo Istanbul'da το 1954.[1][2][3]
| Οι περιπέτειες του Βιλλάρ | |
|---|---|
| Σκηνοθεσία | Γιόζεφ Χεπ |
| Παραγωγή | Δήμος Βρατσάνος |
| Σενάριο | Νικόλαος Σφακιανός/Σφακιανάκης |
| Πρωταγωνιστές | Ζαζά Μπριλλάντη, Νίτσα Φιλοσόφου |
| Μουσική | Μηνάς Ι. Αλεξιάδης |
| Εταιρεία παραγωγής | Παλλάς Φιλμ |
| Πρώτη προβολή | 1927 |
| Διάρκεια | 23 λεπτά |
| Προέλευση | Ελλάδα |
| Γλώσσα | Ελληνικά |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Πλοκή
ΕπεξεργασίαΟ Βιλλάρ φεύγει από το Παρίσι και βρίσκει δουλειά σε στεγνοκαθαριστήριο της Αθήνας όπου δουλεύει και η φίλη του η Ζαζά. Παράλληλα, ψάχνει να βρει διαμέρισμα. Ξυπνά μέσα σε μια ταΐστρα ζώων μια εξαιρετικά ζεστή μέρα και ο υπότιτλος γράφει στα ελληνικά «Ξύπνα, τεμπέλη, να πας στη δουλειά σου)». Πηγαίνοντας στη δουλειά, συναντά μια όμορφη γυναίκα, τη Νίτσα, μπαίνει μαζί της σε ένα ταξί και και οι δύο χαρακτήρες αρχίζουν να γυρίζουν στην πόλη συμπεριφερόμενοι ανόητα και σταματώντας για να δουν διάφορες αρχαιότητες, όπως τον Ναό του Ολυμπίου Διός, το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και την Ακρόπολη των Αθηνών, αλλά και τη Νεοκλασική Τριλογία Αθηνών στην οδό Πανεπιστημίου και τα παραθαλάσσια προάστια του Φαλήρου.[4] Στη συνέχεια, πηγαίνουν με άλλο ταξί σε ένα μπαρ όπου παίζει ένα συγκρότημα ντίξιλαντ και ο κόσμος χορεύει. Ο Βιλλάρ συνεχίζει να φέρεται ανόητα. Ο αρχηγός του συγκροτήματος αρχίζει να χορεύει με έντονες εκφράσεις του προσώπου που κυριαρχούσαν στους ερμηνευτές τζαζ των αρχών του 20ού αιώνα. Μετά, χορεύει μαζί με τον Βιλλάρ. Ξαφνικά, ο Βιλλάρ συνειδητοποιεί ότι πρέπει να πάει στο καθαριστήριο. Η Ζαζά δείχνει τη συμπαθειά της στον Βιλλάρ, ο οποίος δημιουργεί χάος στο καθαριστήριο. Ο Βιλλάρ απολύεται και η Ζαζά παραιτείται σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ο Βιλλάρ καταστρέφει μια γαμήλια δεξίωση συνεχίζοντας την ανόητη συμπεριφορά του. Στο τέλος της ταινίας, ξαναβρίσκει τη Ζαζά και ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.[5][6]
Ανάλυση
ΕπεξεργασίαΗ βουβή ταινία είναι ασπρόμαυρη και χαρακτηρίζεται από τεχνικά πολύπλοκο γύρισμα για την περίοδο. Μέρη της ταινίας γυρίστηκαν πάνω σε κινούμενο αυτοκίνητο. Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας χρησιμοποιεί φυσικό εξωτερικό φωτισμό, ενώ ορισμένα μέρη γυρίστηκαν από ένα άλλο αυτοκίνητο που κινηματογραφούσε το πρώτο αυτοκίνητο, που ήταν εν κινήσει. Επίσης, ο φωτογραφικός φακός τραβάει τον Βιλλάρ να τρέχει στους δρόμους της Αθήνας. Κάποια στιγμή, ο ηθοποιός πηδά από ένα κινούμενο τρόλεϊ σε ένα άλλο όχημα, που επίσης κινείται.[5]
Η ταινία είναι μια κωμωδία δύο μπομπίνων με θέμα έναν άντρα που γυρίζει στην πόλη της Αθήνας και αντιμετωπίζει προβλήματα όπου κι αν πάει. Τα γυρίσματα έγιναν το 1927 στην παλιά πόλη της Αθήνας και περιλαμβάνουν τα πιο σημαντικά ιστορικά μνημεία της πόλης. Στην ταινία συμμετείχε επίσης ένα πενταμελές συγκρότημα ντίξιλαντ τζαζ, που βρισκόταν σε περιοδεία στην Ευρώπη τη δεκαετία του 1920 και αποτελούνταν από τον Τζόνι Γκράτον, χορευτή/ντράμερ, έναν ερμηνευτή μπάντζο, έναν σαξοφωνίστα, έναν τρομπονίστα και έναν πιανίστα. Ήταν οι πρώτοι αφροαμερικανοί τζαζίστες που εμφανίστηκαν σε ελληνική ταινία. Οι περιπέτειες του Βιλλάρ ήταν επίσης μια από τις πρώτες βωβές ταινίες που έδειχναν αρχαία μνημεία.[7][8] Το κινηματογραφικό στιλ βασίζεται πάνω στο παράδειγμα της αμερικανικής και γαλλικής κωμωδίας τύπου σκετς.[9]
Αρχικά, θεωρήθηκε ότι ταινία ήταν παραγωγής 1924, αλλά μετά από ανάλυση των ιστορικών της τζαζ και του κινηματογράφου, φαίνεται ότι η ταινία ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1927.[10] Την ίδια χρονιά, ένα τζαζ συγκρότημα βρισκόταν σε περιοδεία στην Ελλάδα. Ο Λούις Ντάγκλας και η μπάντα του περιόδευαν στην Αθήνα από τον Φεβρουάριο έως τον Μάρτιο του 1927. Αργότερα, ο Λούις Ντάγκλας επέστρεψε στην Ελλάδα και εμφανιζόταν κατά διαστήματα σε ένα μπαρ στο Φάληρο.[7][11]
Το 1972 πραγματοποιήθηκε η πρώτη προσπάθεια αποκατάστασης της ταινίας αντιγράφοντας το υλικό σε κόπια ασφαλείας, ενώ η ταινία αποκαταστάθηκε πλήρως από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος το 1991.[4]
Διανομή
Επεξεργασία- Νικόλαος Σφακιανός/Σφακιανάκης ως Βιλλάρ[4]
- Νίτσα Φιλοσόφου ως γυναίκα στο μπαρ
- Ζαζά Μπριλλάντη ως Ζαζά
- Τζόνι Γκράτον ως χορευτής και ντράμερ
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Sifaki, Poupou & Nikolaidou 2014.
- ↑ Platzer & Sabo 2011.
- ↑ Poupou 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Ταινιοθήκη της Ελλάδος, ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΒΙΛΛΑΡ, http://www.tainiothiki.gr//el/tainies/264-oi-peripeteies-tou-villar, ανακτήθηκε στις 2024-03-21
- ↑ 5,0 5,1 Bruzzo & Sala 2019.
- ↑ Georgakopoulou 2020.
- ↑ 7,0 7,1 Seiragakis 2020.
- ↑ Rouvas & Stathakopoulos 2005.
- ↑ «Οι περιπέτειες του Βιλλάρ / The Adventures of Villar». www.myfestival.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2024.
- ↑ Σειραγάκης, Μανώλης. «Χρονολογώντας οριστικά τις Περιπέτειες του Βιλλάρ (1927)». filmiconjournal.com. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2024.
- ↑ Lotz 1997.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Sifaki, Eirini· Poupou, Anna (2014). World Film Locations: Athens. Chicago, Illinois: Intellect Books. ISBN 9781783203598.
- Bruzzo, Mariona· Sala, Teresa M. (2019). I Media Cities Innovative e-Environment for Research on Cities and the Media. Bologna, Italy: Bologna University Press. ISBN 9788491682769.
- Rouvas, Angelos· Stathakopoulos, Christos (2005). Ελληνικος Κινηματογραφος: 1905-1970. Athens, GR.: Hellenic Letters Publications (DOL). ISBN 9789604067770.
- Seiragakis, Manolis (2 Δεκεμβρίου 2020). «Χρονολογώντας οριστικά τις Περιπέτειες του Βιλλάρ (1927)» [The Correct date of The Adventures of Villar is 1927] (στα Greek). Athens, Greece: Cosmopoliti. ISSN 2241-6692. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2023.
- Lotz, Rainer E. (1997). Black People: Entertainers of African Descent in Europe and Germany. Bonn, Germany: Birgit Lotz Verlag. ISBN 3980346188.
- Georgakopoulou, Vena (8 Απριλίου 2020). «Οι Περιπέτειες του Βιλάρ» [The Adventures of Villar] (στα Greek). Athens, Greece: Film Archive of Greece. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2023.
- Platzer, Karin· Sabo, Gabi (10 Μαΐου 2011). «Villar's Adventures (I peripeties tou Villar)». Munich Germany: Underdox Film Festival. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2023.
- Poupou, Anna (December 2017). «Modern Space and Narration in the Greek Films of the Interwar Period». Film Icon: Journal of Greek Film Studies (4). ISSN 2241-6692. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 August 2019. https://web.archive.org/web/20190802071610/http://filmiconjournal.com/journal/article/pdf/2017/4/11. Ανακτήθηκε στις March 7, 2023.