Τα όρη Κατούν συνθέτουν οροσειρά των Κεντρικών Αλτάι. Το μήκος της οροσειράς φθάνει τα 150 χλμ. και εκτείνεται από δυτικά προς ανατολικά έως την περιφέρεια Ουστ-Κοκσίνσκι, στα νότια σύνορα της Δημοκρατίας των Αλτάι. Είναι η υψηλότερη οροσειρά του ορεινού συστήματος των Αλτάι, καθώς το κεντρικό τμήμα της υψώνεται πάνω από τα 4.000 μ. διαμορφώνοντας κορυφογραμμή μήκους 15 χλμ., ενώ το μέσο υψόμετρο ποικίλει από 3.200-3.500 μ. πάνω από τη στάθμη της θάλασσας[1].

όρη Κατούν
ΧώρεςΡωσία, Καζακστάν
Υψηλότερο Σημείοόρος Μπελούκα
Υψόμετρο4.505 μ.

Γεωλογία Επεξεργασία

Γεωλογικά, η οροσειρά, όπως και ο κύριος ορεινός όγκος των Αλτάι συντίθεται από γρανίτη και μεταμορφωσιγενείς σχιστόλιθους. Στο κεντρικό τμήμα της οροσοσειράς κυριαρχεί αλπικό περιβάλλον. Στις πλαγιές της οροσειράς αναπτύσσονταν περίπου 400 παγετώνες με συνολική έκταση 626 χλμ² στη δεκαετία 1980[2]. Από τον παγετώνα Γκέμπλερ πηγάζει ο ποταμός Κατούν.

Κλίμα Επεξεργασία

Το μικροκλίμα της οροσειράς είναι ιδιαίτερα ψυχρό. Στους πρόποδες του Μπελούκα η μέση θερμοκρασία για τον μήνα Ιούλιο είναι +7°C, ενώ κατά τον Ιανουάριο -21°C με τυπικά χαρακτηριστικά ηπειρωτικού κλίματος, κάτι που σημαίνει έντονες θερμοκρασιακές διαφορές ανάμεσα στην ημέρα και τη νύχτα. Το μικροκλίμα που διαμορφώνεται από τα όρη Κατούν δεν διαφέρει ουσιαστικά από αυτό της κλιματικής ζώνης κτης Δημοκρατίας των Αλτάι, όπου παρατηρείται ακραίο ηπειρωτικό κλίμα θερμοκρασίες Ιανουαρίου από -12 έως -30°C και τον Ιούλιο +9 έως +18°C με κατακρήμνιση 100 με 1000 χιλιοστομέτρων στα βουνά[3]

Οικολογία Επεξεργασία

Σε ύψος 2.000-2.200 μ ευδοκιμούν πευκοδάση, ενώ υψηλότερα παρατηρούνται αλπικά λειβάδια και διάσπαρτα βράχια. Στο ίδιο ύψος ευδοκιμεί ο θάμνος αγιόκλημα και αλσύλλια με σημύδες νάνους. Στα δάση απαντώνται θηλαστικά όπως ο λύγκας, ο σκίουρος, ο λύκος, ενίοτε η λεοπάρδαλη του χιονιού, ζαρκάδια, σιβηρικά αγριοκάτσικα και πτηνά, όπως πέρδικες και τσαλαπετεινοί[1].

Πολιτισμός Επεξεργασία

Στη οροσειρά τους Κατούν, στις στέπες Ουιμόν ζουν οι Ρώσοι Παλαιοί Πιστοί, οι Κερζάκοφ, όπως αποκαλούνται, από τον 17ο αιώνα διατηρώντας τις παραδόσεις τους, μαζί με παλαιότερα ρωσικά έθιμα. Διαχωρίστηκαν μετά το 1666-1667 από την επίσημη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ως διαμαρτυρία ενάντια στις εκκλησιαστικές μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε ο Πατριάρχης Μόσχας Νίκων, υπό τον Τσάρο Αλεξέι Μιχαΐλοβιτς Ρομανόφ. Εγκαταστάθηκαν μετά από περιπλανήσεις στην ευρύτερη περιοχή της οροσειράς και έως σήμερα ζουν σε παραδοσιακές ρωσικές καλύβες και ντύνονται με παραδοσιακά ενδύματα[1].

Παραπομπές σημειώσεις Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 «Katun Ridge, Siberian Switzerland, The Altai Republic». Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2014. 
  2. Mandych, A. (2006). Hartmut Vogtmann, Nikolai Dobretsov, επιμ. Conditions and Trends in Natural Systems of the Altay-Sayan Ecoregion. Environmental Security and Sustainable Land Use - with Special Reference to Central Asia. Springer Science & Business Media. σελ. 264. ISBN 978-1-4020-4492-2. 
  3. Ibp Usa (2007). Russia Investment and Business Guide. Int'l Business Publications. σελ. 127. ISBN 1-4330-4168-5.