Οφιδούσσα Αστυπάλαιας

νησίδα της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 36°32′37″N 26°8′30″E / 36.54361°N 26.14167°E / 36.54361; 26.14167 (Νησίδα Οφιδούσσα) Για συνώνυμες νησίδες στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Οφιδούσα (αποσαφήνιση)

Οφιδούσσα
Γεωγραφία
ΑρχιπέλαγοςΑιγαίο Πέλαγος
Νησιωτικό σύμπλεγμαΔωδεκάνησα
Έκταση1,94 km²
Υψόμετρο130 μ
Χώρα
ΠεριφέρειαΝοτίου Αιγαίου
ΝομόςΔωδεκανήσου
ΔήμοςΑστυπάλαιας
Δημογραφικά
Πληθυσμός0 (απογραφής 2011)

Η Οφιδούσσα ή Οφιδούσα είναι νησίδα των Δωδεκανήσων[1][2]. Βρίσκεται δυτικά της Αστυπάλαιας σε απόσταση περίπου 3 χλμ. και συνδέεται με αυτήν με καμπύλη βάθους 200 μέτρων[3]. Η έκτασή της είναι 1,94 τ.χλμ.[4] και η βλάστησή της είναι φρυγανική. Στο κέντρο της υπάρχει λόφος με υψόμετρο 130 μέτρα και χαρακτηρίζεται από απόκρημνες και βραχώδεις ακτές[3]. Έχει κηρυχθεί ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας για τα είδη: Μαυροπετρίτης (Falco eleonorae), Αιγαιόγλαρος (Larus audouinii) και Μύχος (Puffinus yelkouan) από το Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο NATURA 2000[5]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 δεν υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι και σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης διοικητικά ανήκουν στον δήμο Αστυπάλαιας[6].

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου "Αστυπάλαια - Επιχειρησιακό Σχέδιο Αγροτικής Ανάπτυξης - 2014-2020", σελ. 2. https://ecoanemos.files.wordpress.com/2014/01/astypalaia.pdf. 
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 154, τομ.26. 
  3. 3,0 3,1 «NatureBank - Βιότοπος NATURA - ANATOLIKO TMIMA ASTYPALAIAS KAI NISIDES KOUNOUPOI, FTENO, CHONDROPOULO, KOUTSOMYTIS, MONI, AGIA KYRIAKI, TIGANI, CHONDRI, LIGNO, FOKIONISIA, KATSAGRELI, PONTIKOUSSA, OFIDOUSSA, KTENIA». filotis.itia.ntua.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019. 
  4. Dutoit, Yann Picand, Dominique. «Liste der Dodekanes-Inseln : définition de Liste der Dodekanes-Inseln et synonymes de Liste der Dodekanes-Inseln (allemand)». dictionnaire.sensagent.leparisien.fr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2018. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. «Οι Ζώνες Ειδικής Προστασίας με τα είδη χαρακτηρισμού τους». ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ NATURA 2000: σελ. 15. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-04-10. https://web.archive.org/web/20180410192109/http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=iIe61%2FEm2Mc%3D&tabid=432. 
  6. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10839 (σελ. 365 του pdf)