Οχιά της Μήλου
Η Οχιά της Μήλου, Macrovipera schweizeri (Βέρνερ, 1935) είναι ένα ιοβόλο είδος φιδιού της οικογένειας των Βιπεριδών, ενδημικό των Κυκλάδων.[1][2]
| Οχιά της Μήλου | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||
| Macrovipera schweizeri (Werner, 1935) |
Περιγραφή
ΕπεξεργασίαΤο συγκεκριμένο είδος οχιάς είναι το μικρότερο από τα συγγενικά είδη. Συναντάται συνήθως έως 60 με 70 εκατοστά, ενώ η μεγαλύτερη οχιά της Μήλου, που έχει παρατηρηθεί ποτέ έφτανε τα 105 εκατοστά[3]. Κατά μέσο όρο το μέγιστο μήκος που φτάνει είναι τα 98,5 εκ. [4]
Γεωγραφική κατανομή
ΕπεξεργασίαΑποτελεί ενδημικό είδος των Κυκλάδων. Συγκεκριμένα απαντάται στη Μήλο και τα κοντινά της νησιά Σίφνο, Κίμωλο και Πολύαιγο.[4] Ως τυπική περιοχή δίδεται η νήσος Μήλος (στα γερμανικά).
Κατάσταση διατήρησης
ΕπεξεργασίαΤο είδος κατατάσσεται στα απειλούμενα στην Κόκκινη λίστα της IUCN με βάση τα ακόλουθα κριτήρια: B1ab(iii,v) (v3.1, 2001).[5] Σύμφωνα με τα κριτήρια αυτά το εύρος εξάπλωσης του είδους εκτιμάται σε λιγότερα των 5.000km², ο πληθυσμός του είναι κατακερματισμένος, ή συναντάται σε λιγότερες των πέντε τοποθεσιών. Επιπρόσθετα, παρατηρείται, εκτιμάται ή προβάλλεται διαρκής μείωση στην περιοχή, έκταση ή ποιότητα του ενδιαιτήματος, και του αριθμού των ενήλικων ατόμων.[6] Η Οχιά της Μήλου κατατάσσεται στα απειλούμενα γιατί πληροί τα ανωτέρω κριτήρια: το εύρος εξάπλωσής της είναι λιγότερο των 100km², το εύρος και η ποιότητα των ενδιαιτημάτων του επιδεινώνεται, και ο αριθμός των ενήλικων ατόμων περιορίζεται λόγω της καταδίωξης και συλλογής ατόμων.[5] Προστατεύεται αυστηρά με βάση το Παράρτημα ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης.[7]
Παρουσία στην Ελλάδα
Επεξεργασία
Στην Ελλάδα εκτός από την οχιά της Μήλου, απαντώνται τα εξής είδη οχιάς:
- Κοινή οχιά – Vipera ammodytes (Linnaeus, 1758)
- Οθωμανική οχιά – Montivipera xanthina (Gray, 1849)
- Αστρίτης – Vipera berus (Linnaeus, 1758)
- Νανόχεντρα – Vipera graeca (Nilson & Andrén, 1988)
Στην Κύπρο εντοπίζεται η φίνα ή κοντονούρα (λόγω της κοντής της ουράς), που ανήκει στο είδος Macrovipera lebetina.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Macrovipera schweizeri». ITIS. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2006.
- ↑ Στραχίνης, Ηλίας. «Macrovipera schweizeri». www.herpetofauna.gr/. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2014.
- ↑ «Οχιά της Μήλου. Ένα φίδι με βαρύ φορτίο». www.physiodifis.eu. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Krieger Publishing Company, Malabar, Florida. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.
- ↑ 5,0 5,1 Macrovipera schweizeri στο IUCN Red List Ανακτήθηκε 2 Σεπτεμβρίου 2007.
- ↑ 2001 Categories & Criteria (version 3.1) στο IUCN Red List Ανακτήθηκε 2 Σεπτεμβρίου 2007.
- ↑ Convention on the Conservation of European Wildlife and Natural Habitats, Appendix II at Council of Europe. Accessed 9 October 2006.
- ↑ Mizsei, Edvárd; Jablonski, Daniel; Roussos, Stephanos A.; Dimaki, Maria; Ioannidis, Yannis; Nilson, Göran; Nagy, Zoltán T. (2017-01-31). «Nuclear markers support the mitochondrial phylogeny of Vipera ursinii–renardi complex (Squamata: Viperidae) and species status for the Greek meadow viper» (στα αγγλικά). Zootaxa 4227 (1): 75–88. doi:. ISSN 1175-5334. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-02-20. https://web.archive.org/web/20200220103011/https://www.biotaxa.org/Zootaxa/article/view/zootaxa.4227.1.4. Ανακτήθηκε στις 2020-02-20.
- ↑ Pregill, Gregory K; Berrian, James E (1984). «Type specimens of amphibians and reptiles in the San Diego Natural History Museum». Transactions of the San Diego Society of Natural History. 20: 151–164. doi:. ISSN 0080-5947. http://dx.doi.org/10.5962/bhl.part.29004.
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Macrovipera schweizeri της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |