Οθωμανική οχιά

Οθωμανική οχιά
	;
Κατάσταση διατήρησης
	; Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο:	Ζώα (Animalia);
Συνομοταξία:	Chordata (Χορδωτά);
Ομοταξία:	Reptilia (Ερπετά);
Τάξη:	Squamata (Φολιδωτά);
Οικογένεια:	Viperidae (Οχιές);
Γένος:	Montivipera;
Είδος:	M. xanthina;
Διώνυμο
	Montivipera xanthina; (Gray, 1849)
	;

Η Οθωμανική οχιά, Montivipera xanthina (Gray, 1849) είναι ιοβόλο φίδι της οικογένειας Viperidae, που απαντάται στην Δυτική Τουρκία, σε ορισμένα Νησιά του Αιγαίου και στην Βορειοανατολική Ελλάδα. Πήρε την επιστημονική της ονομασία από την μικρασιατική πόλη της Ξάνθου.

Περιγραφή

Έχει ανοιχτόχρωμο δέρμα γκρι ή λευκού χρώματος που καλύπτεται από φολίδες^[1], στη ράχη το φίδι έχει σκούρα σχέδια σε σχήμα τεθλασμένης γραμμής.Συνήθως το μέγεθος του φτάνει τα 70-95 cm αλλά σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου μπορεί να φτάσει και τα 130 cm^[2]. Η αναπαραγωγική περίοδός της ξεκινάει κυρίως την άνοιξη μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού. Κατά μέσο όρο κάθε θηλυκή οθωμανική οχιά γεννά 2 έως 15 νεογνά.^[3]

Ενδιαίτημα

Η Οθωμανική οχιά ζει κυρίως σε υγρές περιοχές.^[4] Προτιμά βραχώδεις περιοχές με πυκνή βλάστηση.

Διατροφή

Η διατροφή της Οθωμανικής οχιάς αποτελείται κυρίως από τρωκτικά, όπως σκίουρους και ποντίκια, άλλα μικρά θηλαστικά και πτηνά. ^[4] Επίσης πιστεύεται ότι κυνηγάει και σαύρες.^[4]

Γεωγραφική κατανομή

Το φίδι ζει κυρίως στο δυτικό κομμάτι της Μικράς Ασίας (ανατολικότερο κομμάτι της κατανομής της είναι η Καισαρεία). Η Οθωμανική οχιά μπορεί να βρεθεί επίσης στην βορειοανατολική Ελλάδα (Ανατολική Μακεδονία & Θράκη) και σε νησιά του Αιγαίου όπως στη Σύμη, στην Κω, στην Κάλυμνο, στη Σαμοθράκη, στη Λέρο, στους Λειψούς, στην Πάτμο, στη Σάμο, στη Χίο και στη Λέσβο.

Καθεστώς προστασίας

Σύμφωνα με την IUCN η Οθωμανική οχιά κατατάσσεται στα ελάχιστης ανησυχίας χάρη στην ευρεία κατανομή, τον μεγάλο πληθυσμό και γιατί είναι απίθανο ο πληθυσμός να μειωθεί αρκετά γρήγορα έτσι ώστε να πληροί τις προϋποθέσεις για να καταταχθεί σε άλλη κατηγορία.

Παρουσία στην Ελλάδα

Γεωγραφική κατανομή των πέντε ειδών οχιάς στην Ελλάδα^[5]^[6]

Στην Ελλάδα εκτός από την Οθωμανική οχιά, απαντώνται τα εξής είδη οχιάς:

Κοινή οχιά – Vipera ammodytes (Linnaeus, 1758)
Οχιά της Μήλου – Macrovipera schweizeri (Werner, 1935)
Αστρίτης – Vipera berus (Linnaeus, 1758)
Νανόχεντρα – Vipera graeca (Nilson & Andrén, 1988)

Στην Κύπρο εντοπίζεται η φίνα ή κοντονούρα (λόγω της κοντής της ουράς), που ανήκει στο είδος Macrovipera lebetina.

Παραπομπές

↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2013.
↑ Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Malabar, Florida: Krieger Publishing Company. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.
↑ «herpetofauna.gr - Ελληνική Ερπετοπανίδα». www.herpetofauna.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 O'Shea, Mark. 2008. Venomous Snakes of the World. New Holland Publishers Ltd. page 58. ISBN 1-84773-086-8.
↑ Pregill, Gregory K; Berrian, James E (1984). «Type specimens of amphibians and reptiles in the San Diego Natural History Museum». Transactions of the San Diego Society of Natural History. 20: 151–164. doi:10.5962/bhl.part.29004. ISSN 0080-5947. http://dx.doi.org/10.5962/bhl.part.29004.
↑ Mizsei, Edvárd; Jablonski, Daniel; Roussos, Stephanos A.; Dimaki, Maria; Ioannidis, Yannis; Nilson, Göran; Nagy, Zoltán T. (2017-01-31). «Nuclear markers support the mitochondrial phylogeny of Vipera ursinii–renardi complex (Squamata: Viperidae) and species status for the Greek meadow viper» (στα αγγλικά). Zootaxa 4227 (1): 75–88. doi:10.11646/zootaxa.4227.1.4. ISSN 1175-5334. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-02-20. https://web.archive.org/web/20200220103011/https://www.biotaxa.org/Zootaxa/article/view/zootaxa.4227.1.4. Ανακτήθηκε στις 2020-02-20.

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Οθωμανική οχιά

[1] «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2013.

[Mal03-2] Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Malabar, Florida: Krieger Publishing Company. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.

[3] «herpetofauna.gr - Ελληνική Ερπετοπανίδα». www.herpetofauna.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.

[Shea-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 O'Shea, Mark. 2008. Venomous Snakes of the World. New Holland Publishers Ltd. page 58. ISBN 1-84773-086-8.

[5] Pregill, Gregory K; Berrian, James E (1984). «Type specimens of amphibians and reptiles in the San Diego Natural History Museum». Transactions of the San Diego Society of Natural History. 20: 151–164. doi:10.5962/bhl.part.29004. ISSN 0080-5947. http://dx.doi.org/10.5962/bhl.part.29004.

[6] Mizsei, Edvárd; Jablonski, Daniel; Roussos, Stephanos A.; Dimaki, Maria; Ioannidis, Yannis; Nilson, Göran; Nagy, Zoltán T. (2017-01-31). «Nuclear markers support the mitochondrial phylogeny of Vipera ursinii–renardi complex (Squamata: Viperidae) and species status for the Greek meadow viper» (στα αγγλικά). Zootaxa 4227 (1): 75–88. doi:10.11646/zootaxa.4227.1.4. ISSN 1175-5334. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-02-20. https://web.archive.org/web/20200220103011/https://www.biotaxa.org/Zootaxa/article/view/zootaxa.4227.1.4. Ανακτήθηκε στις 2020-02-20.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]