Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. Μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα ώστε να περιλαμβάνει την πλήρη πλοκή του έργου (συμπεριλαμβανομένου του τέλους) ώστε να δίνει εγκυκλοπαιδική αξία στο λήμμα. Η Βικιπαίδεια δεν είναι κατάλογος πωλήσεων ή ενοικιάσεων βιβλίων ή ταινιών ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες από το οπισθόφυλλο ή τη συσκευασία ενός έργου. |
Ο τελευταίος Αυτοκράτορας (αγγλ. τίτλος: The Last Emperor) είναι βιογραφική επική κινηματογραφική ταινία παραγωγής 1987 σχετικά με τη ζωή του Πουγί, του τελευταίου αυτοκράτορα της Κίνας. Η αυτοβιογραφία του ήταν η βάση για το σενάριο του Μαρκ Πέπλοου και του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Η ταινία ξεκινάει από την άνοδο του Πουγί στον θρόνο, όταν ήταν μικρό αγόρι, και καταλήγει στη φυλάκισή του από τους Κινέζους κουμμουνιστές.
| Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Μπερνάρντο Μπερτολούτσι |
| Παραγωγή | Τζέρεμι Τόμας |
| Σενάριο | Μαρκ Πέπλοου Μπερνάρντο Μπερτολούτσι (σενάριο) |
| Βασισμένο σε | The First Half of My Life[1] |
| Πρωταγωνιστές | Τζον Λον Τζόαν Τσεν Πήτερ Ο' Τουλ Γίνγκ Ραοτσένγκ Βίκτωρ Γιόνγκ |
| Μουσική | Ριουίτσι Σακραμόντο Ντέιβιντ Μπαΐρν Κονγκ Σου |
| Φωτογραφία | Βιττόριο Στοράρο[2] |
| Μοντάζ | Gabriella Cristiani[2] |
| Εταιρεία παραγωγής | Recorded Picture Company |
| Πρώτη προβολή |  15 Δεκεμβρίου 198718 Δεκεμβρίου 1987(Νέα Υόρκη) 18 Δεκεμβρίου 1987 |
| Διάρκεια | 160 λεπτά |
| Προέλευση | Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας[2], Γαλλία[2][3], Ηνωμένο Βασίλειο[2][4][3], Ιταλία[2][4][3] και Βρετανικό Χονγκ Κονγκ[4][3] |
| Γλώσσα | αγγλικά, Κινέζικα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η ταινία αυτή είναι η πρώτη για την οποία η κινεζική κυβέρνηση επέτρεψε στους παραγωγούς να πραγματοποιήσουν γυρίσματα στην Απαγορευμένη Πόλη της Κίνας.
Η ταινία κέρδισε 9 Βραβεία Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένων αυτών της Καλύτερης Ταινίας και της Σκηνοθεσίας.
Ηθοποιοί και χαρακτήρεςΕπεξεργασία
- Τζον Λον στον ρόλο του Πουί
- Τζόαν Τσεν στον ρόλο της Wan Jung
- Πήτερ Ο' Τουλ στον ρόλο του Ρέτζιναλντ Τζόνσον
- Γίνγκ Ραοτσένγκ στον ρόλο του Κυβερνήτη του Κέντρου
- Βίκτωρ Γιόνγκ στον ρόλο του Σεν Μπαοτσέν
- Dennis Dun στον ρόλο του Μπιγκ Λι
- Ryuichi Sakamoto as Amakasu Masahiko
- Maggie Han στον ρόλο της Eastern Jewel (Yoshiko Kawashima)
- Ric Young στον ρόλο του Ανακριτή
ΠαραγωγήΕπεξεργασία
Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι πρότεινε αυτήν την ταινία στην Κινέζικη κυβέρνηση ως ένα από τα δύο πιθανά πρότζεκτ - το άλλο ήταν μια προσαρμογή του βιβλίου του Αντρέ Μαλρώ με τίτλο Η ανθρώπινη μοίρα. Τελικά, η κινέζικη κυβέρνηση επέλεξε τον Τελευταίο Αυτοκράτορα.
Βραβεία και ΥποψηφιότητεςΕπεξεργασία
| Οργάνωση | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα |
|---|---|---|---|
| Όσκαρ | Καλύτερης Ταινίας | Τζέρεμι Τόμας | Νίκη |
| Καλύτερης Σκηνοθεσίας | Μπερνάρντο Μπερτολούτσι | Νίκη | |
| Καλύτερη Καλλιτεχνική Διεύθυνση | Ferdinando Scarfiotti, Bruno Cesari and Osvaldo Desideri | Νίκη | |
| Καλύτερη φωτογραφία | Vittorio Storaro | Νίκη | |
| Καλύτερος Σχεδιασμός κοστουμιών | James Acheson | Νίκη | |
| Καλύτερο μοντάζ | Gabriella Cristiani | Νίκη | |
| Καλύτερη μουσική επένδυση | Ριουίτσι Σακραμότο, Ντέιβιντ Μπαΐρν και Κονγκ Σου | Νίκη | |
| Καλύτερος ήχος | Bill Rowe και Ivan Sharrock | Νίκη | |
| Καλύτερο διασκευασμένο σενάριο | Μαρκ Πέπλοου και Μπερνάρντο Μπερτολούτσι | Νίκη | |
| Χρυσές Σφαίρες | Καλύτερη Ταινία - Δράμα | Νίκη | |
| Καλύτερος Σκηνοθέτης Ταινίας | Μπερνάρντο Μπερτολούτσι | Νίκη | |
| Καλύτερο Σενάριο | Μαρκ Πέπλοου, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και Ένζο Ουνγκάρι | Νίκη | |
| Καλύτερη Μουσική | Ριουίτσι Σακραμόντο, Ντέιβιντ Μπαΐρν και Κονγκ Σου | Νίκη | |
| Καλύτερος Ηθοποιός Ταινίας σε Δραματική ταινία | Τζον Λον | Υποψηφιότητα | |
| Βραβεία BAFTA | Καλύτερης Ταινίας | Τζέρεμι Τόμας και Μπερνάρντο Μπερτολούτσι | νίκη |
| Καλύτερος Σχεδιασμός Κοστουμιών | James Acheson | Νίκη | |
| Καλύτερος Μακιγιαρίστας | Fabrizio Sforza | Νίκη | |
| Καλύτερος Β΄ Ανδρικός Ρόλος | Πήτερ Ο' Τουλ | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερη Φωτογραφία | Vittorio Storaro | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερη Σκηνοθεσία | Μπερνάρντο Μπερτολούτσι | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερο Μοντάζ | Gabriella Cristiani | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερος Σχεδιασμός Παραγωγής | Ferdinando Scarfiotti | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερη Μουσική Επένδυση | Ριουίτσι Σακραμόντο, Ντέιβιντ Μπαΐρν και Κονγκ Σου | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερος Ήχος | Ivan Sharrock, Bill Rowe και Les Wiggins | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερα Ειδικά Εφέ | Giannetto De Rossi και Fabrizio Martinelli | Υποψηφιότητα |
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. tt0093389. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 europeanfilmawards
.eu /en _EN /film /the-last-emperor .4981. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2020. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Unifrance. 44241. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 (Αγγλικά) Academy Awards Database. 1995. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2020.