Πάβλιος Κορνέλιος Ανουλίνος
| Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό. Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα. |
Ο Πάβλιος Κορνέλιος Ανουλίνος (Publius Cornelius Anullinus), ή, περιστασιακά, Ανουλίνος (Anulinus), ήταν ένας από τους στρατηγούς του Ρωμαίου αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου.[2] Ήταν από την πόλη Ιλιβερία (Γρανάδα, ή όπως έχει αναγνωριστεί από τους σύγχρονους μελετητές, πιθανόν να βρίσκεται μέσα ή κοντά στο Αλμπαϊσίν)[3] και, ενώ δεν υπάρχουν σαφείς πληροφορίες γύρω από αυτό, πιστεύεται ότι δεν ήταν από πατρίκια οικογένεια, αλλά ήταν ένα από τους ιππείς.[4]
| Πάβλιος Κορνέλιος Ανουλίνος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2ος αιώνας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[1] στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Λεγάτος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός (από άγνωστη τιμή)[1] πολίαρχος (196–199)[1] Δήμαρχος των πληβείων (από άγνωστη τιμή)[1] Ταμίας (Quaestor) (από άγνωστη τιμή)[1] Πραίτορας (από άγνωστη τιμή)[1] Ανθύπατος (από 170, Βαιτική)[1] Ρωμαίος έπαρχος (171–173, Ραιτία)[1] consul suffectus (από 174)[1] curator alvei Tiberis et riparum et cloacarum Urbis (174–176)[1] Ρωμαίος έπαρχος (176–178, Άνω Γερμανία)[1] Ανθύπατος (από 192, Επαρχία Αφρικής)[1] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη |
Ο Ανουλίνος υπηρέτησε ως κυβερνήτης της ρωμαϊκής επαρχίας Βαιτικής το 170 και ο μετέπειτα αυτοκράτορας Σεβήρος θα υπηρετούσε κάτω από αυτόν ως κυαίστωρας. Πιστεύεται (αν και δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για αυτό) ότι οι δύο τους είχαν συναντηθεί νωρίτερα στη Ρώμη, και ο Σεβήρος υπηρέτησε ύστερα από αίτημα του Ανουλίνου.[4] Μπορεί (ή μπορεί και όχι)[5] να ήταν λεγάτος της ρωμαϊκής επαρχίας της Αφρικής το 193.
Ο Ανουλίνος ανέλαβε τη διοίκηση από τον Τιβέριο Κλαύδιο του στρατού του Σεβήρου στον πόλεμο κατά του Pescennius Niger το 193. Την επόμενη χρονιά, έδωσε μία συντριπτική ήττα στον Νίγηρα στη μάχη της Ισσού,[6] κατά τη διάρκεια του Έτους των Πέντε Αυτοκρατόρων. Ο Ανουλίνος πρέπει να έχει φτάσει στον προξενικό βαθμό πριν από το έτος 196, αφού εκείνη τη χρονιά ήταν πολίαρχος.[4] Στη συνέχεια, διέταξε ένα από τα τμήματα του στρατού που έστειλε ο Σεβήρος ενάντια στην πόλη Αδιαβηνή, το 1978. Έγινε ύπατος για δεύτερη φορά το 199.[7]
Η οικογένειά του πρέπει να είχε διατηρήσει την εύνοια του γιου του Σεβήρου και διαδόχου του Καρακάλλα, δεδομένου ότι ένας άλλος Πάβλιος Κορνέλιος Ανουλίνος ήταν ύπατος με τον Πάβλιο Κάτιο Σαβήνο το έτος 216.
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 23707/publius-cornelius-anullinus.
- ↑ «Cornelius Anullinus, Publius». Cornelius Anullinus, Publius. Oxford University Press. 2012. ISBN 9780199545568.
- ↑ Birley, Anthony R. (2002). Septimius Severus: The African Emperor. Roman Imperial Biographies (στα Αγγλικά). Routledge. ISBN 9781134707454.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Μένεν, Ίνγκε (2011). Power and Status in the Roman Empire, AD 193-284. Impact of Empire (Roman Empire, c. 200 B.C.-A.D. 476) (στα Αγγλικά). 12. Brill Publishers. σελ. 198. ISBN 9789004203594.
- ↑ Harrer, Gustave Adolphus (1915). Studies in the History of the Roman Province of Syria (στα Αγγλικά). Princeton University Press. σελίδες 88.
- ↑ Μπάνσον, Μάθιου (2014). «Anullinus, Publius Cornelius». Anullinus, Publius Cornelius. Facts on File Library of World History. Infobase Publishing. ISBN 9781438110271.
- ↑ Cassius Dio, Roman History 74.7, 75.3
Πηγές Επεξεργασία
- "Anulinus, Ρ. Cornelius" . Στο Smith, William (ed. ). Λεξικό Ελληνικής και Ρωμαϊκής Βιογραφίας και Μυθολογίας . 1 . Π. 218.