Πάολο Φιαμμίνγκο
Ο Πάουβελς Φρανκ (Pauwels Franck, γνωστός στην Ιταλία ως Πάολο Φιαμμίνγκο (Paolo Fiammingo και Paolo Franceschi [7], περ. 1540-1596), ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, ο οποίος, μετά την εκπαίδευσή του στην Αμβέρσα,δραστηριοποιήθηκε στη Βενετία για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Είναι κυρίως γνωστός για τα τοπία του με μυθολογικές, αλληγορικές και θρησκευτικές σκηνές. [8] Εργάστηκε σε μανιεριστικό ύφος εμφανίζοντας την επιρροή των Τιντορέττο, Βερονέζε και Μπασσάνο.[9]
| Πάολο Φιαμμίνγκο | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γέννηση | 1540[1][2][3] Αμβέρσα |
| Θάνατος | 20 Δεκεμβρίου 1596[4] Βενετία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κάτω Χώρες των Αψβούργων |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[5][6] |
| Είδος τέχνης | τοπιογραφία, allegorical painting και μυθολογικά θέματα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Δεν έχουν διατηρηθεί συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με την πρώιμη ζωή και την εκπαίδευση του Φρανκ. Πιστεύεται ότι γεννήθηκε γύρω στο 1540 με βάση μια ενετική έκθεση του 1648 που αναφέρει ότι πέθανε σε ηλικία 56 ετών. Η γενέτειρά του δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα, αλλά πιθανότατα ήταν η Αμβέρσα καθώς έγινε μέλος της συντεχνίας του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας το 1561. [8]
Οι ακριβείς ημερομηνίες και λεπτομέρειες του ταξιδιού του στην Ιταλία δεν είναι γνωστές. Πιστεύεται ότι πέρασε από τη Φλωρεντία όπου είχε επαφή με καλλιτέχνες που εργάζονταν στο Studiolo του Φραγκίσκου Α΄ των Μεδίκων. Καταγράφεται στη Βενετία από το 1573, αλλά πιθανότατα ήταν βοηθός στο εργαστήριο του Τιντορέττο ήδη από τη δεκαετία του 1560. [10] Στη Βενετία πιστεύεται ότι είχε επαφή με τον συμπατριώτη του Λοντεβάικ Τούπουτ, ο οποίος εργαζόταν επίσης στο εργαστήριο του Τιντορέττο. Οι δύο καλλιτέχνες μπορεί να είχαν συναντηθεί στο εργαστήριο του Τιντορέττο.
Από το 1584 μέχρι το θάνατό του ο καλλιτέχνης εγγράφηκε στη συντεχνία ζωγράφων της Βενετίας. Στην Ιταλία ο καλλιτέχνης έγινε γνωστός με το όνομα Paolo Fiammingo («Πάολο ο Φλαμανδός»). Διέμεινε και εργάστηκε στη Βενετία για το υπόλοιπο της σταδιοδρομίας του. [8] Δημιούργησε επιτυχημένο εργαστήριο στη Βενετία, το οποίο έλαβε παραγγελίες από όλη την Ευρώπη. [10]
Εργάστηκε για διεθνείς πάτρονες, συμπεριλαμβανομένου του Χανς Φούγκερ, κληρονόμου μιας γερμανικής τραπεζικής δυναστείας. Ο Φούγκερ του ανέθεσε το 1580 να παραγάγει αρκετές σειρές ζωγραφικής για να διακοσμήσει το κάστρο Kirchheim στη Βυρτεμβέργη κοντά στο Άουγκσμπουργκ, τη θερινή κατοικία της οικογένειας Φούγκερ. [11] Ενώ ο Φιαμμίνγκο παρήγαγε μεγάλο αριθμό έργων τη δεκαετία του 1580 για τις παραγγελίες των Φούγκερ, φαίνεται ότι είχε δημιουργήσει ταυτόχρονα αρκετές εκδόσεις πολλών από τις συνθέσεις που έγιναν για την οικογένεια Φούγκερ. Αυτό υποδηλώνει ότι ο Πάολο διοργάνωσε εργαστήριο μεγάλου μεγέθους για εκείνη την εποχή. [12]
Έργο Επεξεργασία
Ο Πάολο Φιαμμίνγκο ζωγράφισε τοπία με πολλές θρησκευτικές σκηνές, αλλά είναι κυρίως γνωστός για τις αλληγορικές και μυθολογικές του σκηνές. Οι τελευταίες άντλησαν την έμπνευσή τους από τον Τζορτζόνε, αλλά αντιμετωπίστηκαν από τον Πάολο με βενετσιάνικη απαλότητα και χάρη και μετατράπηκαν σε ονειρικά τοπία. Αυτά τα τοπία προηγούνται της Ιταλοφλαμανδικής σχολής που αργότερα συνδέθηκε με τον Πάουλ Μπριλ και τον Γιαν Μπρίγκελ τον πρεσβύτερο. Ένα καλό παράδειγμα είναι το τοπίο με την Έξωση των Άρπυιων ( Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου, 1592–6). [10]
Η οικογένεια Φούγκερ έδωσε διάφορες παραγγελίες στον Πάολο Φιαμμίνγκο για τη διακόσμηση του νέου Κάστρου Kirchheim στη Βυρτεμβέργη. Πιστεύεται ότι ζωγράφισε συνολικά 37 πίνακες για τους Φούγκερ. Το 2007, 18 από αυτά τα έργα ήταν ακόμη στην κατοχή της οικογένειας, 8 βρίσκονταν στο Bayerische Staatsgemäldesammlungen, Μόναχο, και ένας πίνακας ήταν σε ιδιωτική συλλογή. Οι περισσότεροι από αυτούς τους πίνακες παρέμειναν σαν ομάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αν και άρχισε να συμβαίνει κάποια διασπορά τους από τον 17ο αιώνα. [12] Φωτογραφήθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι φωτογραφίες αποτελούν σημαντική πηγή για την κατανόηση του έργου του Πάολο Φιαμμίνγκο. [11] Μερικά από τα προηγούμενα έργα στη συλλογή Φούγκερ εμφανίστηκαν πρόσφατα σε δημοπρασίες. [13]
Μία παραγγελία των Φούγκερ, στην οποία εργάστηκε μεταξύ του 1580 και του 1592, ήταν μια σειρά δώδεκα έργων που απεικόνιζαν τους τέσσερις ηλικίες του ανθρώπου . [8] Η εικονογραφία αυτής της σειράς προέρχεται από τον Οβίδιο στις Μεταμορφώσεις του (Ι: 89-150), ο οποίος αφηγείται πώς ο επίγειος παράδεισος της Χρυσής Εποχής κατεβαίνει περνώντας μέσα από την Αργυρή Εποχή και τη Χάλκινη Εποχής στη σύγκρουση και την απληστία του πολέμου, όπως στην Εποχή του Σιδήρου .
Μια άλλη σειρά που φτιάχτηκε για τους Φούγκερ ήταν ένα σύνολο των πλανητών στον οποίο εκπροσωπήθηκαν οι επτά πλανήτες. Η σειρά ολοκληρώθηκε με μια σύνθεση του Θριάμβου των Αρετών επάνω στις Κακίες (δημοπρασία του οίκου Sotheby στο Λονδίνο στις 6 Ιουλίου 2011). Στο προσκήνιο υπάρχουν τέσσερις γυμνές, εν μέρει δεμένες γυναικείες μορφές, που ξαπλώνουν επάνω σε μικρά ενδύματα και στα στήθη τους, συνοδευόμενες από ένα άγριο σκυλί και μια γάτα. Αυτή η ομάδα κακιών περιβάλλεται από προσωποποιήσεις τεσσάρων αρετών και πέντε φιλοσόφων ή ανθρώπων της Εκκλησίας. Μια άλλη γυναικεία μορφή με γυμνά στήθη, που ακουμπά σε σύννεφο, βλέπει ένα δοχείο από το οποίο αναδύεται καπνός. Κρατά, επίσης, ένα ζευγάρι πυξίδες και μια ζυγαριά. Η σύνθεση απεικονίζει τον Θρίαμβο των Αρετών έναντι των Κακιών ως καταδίκη των προδοτών. [13]
Μια σειρά αλληγοριών των τεσσάρων στοιχείων που φτιάχτηκαν για τους Φούγκερ έχει χαθεί, αλλά άλλες σειρές και αντίγραφα αυτών των αλληγοριών εξακολουθούν να υπάρχουν. Ένα πλήρες σετ πωλήθηκε στην παρτίδα 17 του οίκου Sotheby's στις 5 Δεκεμβρίου 2007 [12] Ένα άλλο αλληγορικό θέμα με το οποίο ασχολήθηκε ο καλλιτέχνης είναι αυτό των τεσσάρων εποχών. Ένα σετ βρίσκεται στη συλλογή του Μουσείου του Πράδο και, όπως είναι σύνηθες σε αυτά τα έργα, εικονογραφούνται οι τέσσερις εποχές απεικονίζοντας τις ανθρώπινες δραστηριότητες που συνδέονται με κάθε εποχή.
Τα αριστουργήματά του περιλαμβάνουν τις τέσσερις Αλληγορίες της Αγάπης ( Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης στη Βιέννη, περ. 1585), όπως το Amore letheo, η τιμωρία της αγάπης, η αμοιβαία αγάπη και η αγάπη στη Χρυσή Εποχή . Αυτά τα δύο τελευταία έργα έγιναν γρήγορα γνωστά μέσω των εκτυπώσεων των χαρακτικών του Αγκοστίνο Καρράτσι. [10] Είναι πιθανόν ότι η αναπαραγωγή της Αγάπης στη Χρυσή Εποχή του Καρράτσι να ήταν η έμπνευση για το Le bonheur de vivre του Ανρί Ματίς.[14]
Τα τοπία κατέλαβαν σημαντικότερο τμήμα της δραστηριότητας του καλλιτέχνη από το 1590 και ύστερα. Οι τοπιακές του συνθέσεις συνδυάζουν τη σκανδιναβική παράδοση των τοπίων με ενετικούς εικονογραφικούς χώρους. Το πινέλο του είναι χαλαρό και λιγότερο περιγραφικό από τα φλαμανδικά τοπία της ίδιας εποχής. Η παλέτα του είναι σίγουρα βενετσιάνικη, με κυρίως ζεστά χρώματα, που κυριαρχείται από καφέ, κόκκινο και ροζ. Παράδειγμα είναι το τοπίο με το Ψάρεμα των Νυμφών (Δημοτική Πινακοθήκη, Βιτσέντσα). Ενώ η συνιστώσα του τοπίου είναι δεσπόζουσα σε αυτή τη σύνθεση, υπάρχει ένα αφηγηματικό στοιχείο με τις νύμφες που αλιεύουν και μορφές που εκκινούν από το πρώτο πλάνο έως το φόντο. Ο καμβάς χρονολογείται στη μεταγενέστερη περίοδο της σταδιοδρομίας του ζωγράφου, όταν συχνά απεικόνιζε θέματα κυνηγιού και αλιευτικών δραστηριοτήτων. Το θέμα της σύνθεσης μπορεί επίσης να είναι μια αλληγορία του νερού. Η ευχαρίστηση της φύσης, που απεικονίζεται με μεγάλη ακρίβεια, δείχνει τη φλαμανδική του εκπαίδευση. Ο φλαμανδικός χαρακτήρας μετριάζεται από προφανείς βενετσιάνικες επιρροές, και ιδίως από εκείνες του Τιντορέττο, που αντικατοπτρίζονται στην προοπτική άποψη και την ξαφνική κίνηση των πρωταγωνιστών, που τονίζονται από ελαφρές πινελιές.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 129725102. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Paolo Fiammingo». (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500031364.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 28988. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /28988. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2017. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 25 Ιανουαρίου 2019. 500031364. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /94419. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Other name variations: Paolo dei Franceschi, Paul Franchoys, Pauwels Frank, Frank Pauwels
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Pauwels Franck at the Netherlands Institute for Art History
- ↑ Paolo Fiammingo, The Judgement of Paris at Christie's
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 "Fiammingo, Paolo." Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 27 Jul. 2014.
- ↑ 11,0 11,1 Pauwels Franck, called Paolo Fiammingo (Antwerp? c. 1540-1596), The Age of Bronze; and The Age of Iron at Christie's auction in London on 3 December 2008
- ↑ 12,0 12,1 12,2 Paolo Fiammingo (Antwerp (?) circa 1540 - 1596), The four elements Αρχειοθετήθηκε 2016-10-18 στο Wayback Machine. at Sotheby's
- ↑ 13,0 13,1 Pauwels Franck, Triumph of the Virtues over the Vices Αρχειοθετήθηκε 2016-10-18 στο Wayback Machine. at Sotheby's auction in London on 6 July 2011
- ↑ Catherine C. Bock Weiss, Henri Matisse: A Guide to Research, Routledge, 25 February 2014, p. 286
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pauwels Franck στο Wikimedia Commons