Ο Πήτερ Φόργκατς (Péter Forgács, 1950) είναι καλλιτέχνης (media artist) και ανεξάρτητος παραγωγός ταινιών που έχει την έδρα του στη Βουδαπέστη. Είναι γνωστός κυρίως για τη σειρά βραβευμένων ταινιών του "Ιδιωτική Ουγγαρία", που βασίζονται σε ερασιτεχνικές ταινίες από τη δεκαετία του 1930 και του 1960, στις οποίες καταγράφεται η καθημερινότητα ανθρώπων που σύντομα θα διαταραχθεί εξαιτίας κατακλυσμιαίων και τραυματικών ιστορικών εξελίξεων που λαμβάνουν χώρα εκτός της ταινίας.

Πήτερ Φόργκατς
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Forgács Péter (Ουγγρικά)
Γέννηση10  Σεπτεμβρίου 1950[1][2][3]
Έγκερ
Βουδαπέστη[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΟυγγαρία[5]
ΣπουδέςΟυγγρικό Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών (1971, 1971)
Ιδιότηταφωτογράφος, σκηνοθέτης κινηματογράφου, παραγωγός ταινιών[6], γλύπτης[7], καλλιτέχνης πολυμέσων[7], δημιουργός ντοκιμαντέρ[7], καλλιτέχνης του βίντεο[8], καλλιτέχνης[9], new media artist[10] και σεναριογράφος[11]
ΑδέλφιαAndrás Forgách
Σημαντικά έργαWittgenstein Tractatus
ΒραβεύσειςMeritorius Artist of Hungary (2007), Béla Balázs Award (1999) και βραβείο Erasmus (2007)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Φόργκατς είναι ενεργός στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας του από το 1976. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στη δεκαετία του 1980 συνεργάστηκε με το μουσικό σύνολο "Group 180" [2] και παράλληλα ξεκίνησε να δουλεύει στο κινηματογραφικό στούντιο Béla Balázs.[12] Το 1983 ίδρυσε στη Βουδαπέστη το Private Photo & Film Archives Foundation, μια μοναδική συλλογή παλιών ερασιτεχνικών φιλμ, μέρη των οποίων αξιοποίησε ως "ακατέργαστα δεδομένα" για τις μοναδικές μεταμοντέρνες επαναορχηστρώσεις της ιστορίας που κάνει. Το 2002 έγινε έκθεση στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Γκέτι με τίτλο The Danube Exodus: Rippling Currents of the River. Πραγματοποίησε το διεθνές ντεμπούτο του με την Οικογένεια Bartos (1988), στην οποία απονεμήθηκε το Grand Prix στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Βίντεο στη Χάγη (1990). Έκτοτε ο Φόργκατς έχει λάβει πολλές ακόμα τιμητικές διακρίσεις και βραβεύσεις στη Βουδαπέστη, τη Λισαβόνα, τη Μασσαλία, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Φρανσίσκο και αλλού.

Στο Prix Europa στο Βερολίνο[13] έλαβε το European TV Documentary of the Year Award για το 1997. Το 2007 τιμήθηκε με το βραβείο Erasmus[14] και το 2009 εκπροσώπησε την Ουγγαρία στη Μπιενάλε της Βενετίας. Το 2013 δημιούργησε βιντεοσύνθεση (″Letters to Afar″) για το Μουσείο Ιστορίας των Πολωνοεβραίων[15] στη Βαρσοβία, μαζί με το The Klezmatics Group, καθώς και τη ″Looming Fire - Stories from The Dutch East Indies 1900-1940″ στο Ολλανδικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου EYE.[16]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0286282. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  2. (Σουηδικά) Swedish Film Database. Swedish Film Institute. 318110. Ανακτήθηκε στις 26  Αυγούστου 2019.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. 14060188g. Ανακτήθηκε στις 26  Αυγούστου 2019.
  4. zkm.de/en/person/peter-forgacs. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουνίου 2022.
  5. (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 34890. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  6. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  7. 7,0 7,1 7,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/19104. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2022.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0171285. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.
  10. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/nl/explore/artists/382916. Ανακτήθηκε στις 18  Νοεμβρίου 2021.
  11. nm0286282. Ανακτήθηκε στις 14  Σεπτεμβρίου 2023.
  12. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2015. 
  13. [1]
  14. Praemium Erasmianum Foundation. Presentation Erasmus Prize to Péter Forgács - 29 November 2007. Αρχειοθετήθηκε 2019-05-06 στο Wayback Machine. Retrieved August 27, 2008.
  15. «Museum of the History of Polish Jews». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2015. 
  16. «EYE Film museum, exhibitions». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία