Μία παραλία γυμνιστών είναι μία παραλία όπου οι χρήστες έχουν την ελευθερία να είναι γυμνοί. Στις παραλίες γυμνιστών συνήθως επικρατεί η μικτή κολύμβηση. Τέτοιες παραλίες είναι συνήθως σε δημόσια γη και οποιοδήποτε μέλος της κοινωνίας επιτρέπεται να τις χρησιμοποιεί χωρίς διάκριση στις προσωπικές του πεποιθήσεις. Σε αντίθεση με ένα θέρετρο γυμνιστών ή εγκατάσταση, συνήθως δεν απαιτείται συνδρομή ή αξιολόγηση για τη χρήση της παραλίας. Οι παραλίες γυμνιστών μπορεί να είναι επίσημες (νόμιμα εγκεκριμένες), ανεπίσημες (ανεκτές από κατοίκους και τις αρχές επιβολής του νόμου) ή παράνομες αλλά τόσο απομονωμένες ώστε να ξεφύγουν από την επιβολή.

Παραλία Χόλοβερ στην Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το τελευταίο κομμάτι του ανατολικού τμήματος της παραλίας του Πλακιά στα νότια του Νομού Ρεθύμνης στην Κρήτη που χρησιμοποιείται κυρίως από τουρίστες για γυμνισμό.

Σε ορισμένες χώρες, οι παραλίες γυμνιστών είναι σχετικά λίγες και συνήθως σε κάποια απόσταση από τις πόλεις και η πρόσβαση είναι μερικές φορές πιο δύσκολη από ότι σε μία κανονική παραλία και οι εγκαταστάσεις σε αυτές τις παραλίες τείνουν να είναι συνήθως ανύπαρκτες με μερικές αξιοσημείωτες εξαιρέσεις. Σε άλλες χώρες, όπως η Δανία, οι περισσότερες παραλίες είναι προαιρετικής ένδυσης. Η γυμνή κολύμβηση είναι μία από τις πιο κοινές μορφές δημόσιας γύμνιας. Η παραλία γυμνιστών δεν πρέπει να συγχέεται με μία παραλία που επιτρέπεται το τόπλες, όπου δεν απαιτείται ενδυμασία στο πάνω μέρος του σώματος για γυναίκες ή άνδρες, αν και απαιτείται μαγιό που καλύπτει την περιοχή των γεννητικών οργάνων, τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες.

Οι παραλίες γυμνιστών τείνουν να είναι χωριστές ή απομονωμένες φυσικά από μη γυμνιστικές περιοχές κολύμβησης. Σε άλλες περιπτώσεις, οι άνθρωποι διατηρούν έναν άνετο χώρο μεταξύ των χρηστών της παραλίας. Το Συχνά χρησιμοποιείται σήμανση για να προειδοποιεί τους μη οικείους χρήστες της παραλίας σχετικά με τις ειδικά διαμορφωμένες περιοχές στην παραλία. Αυτό ικανοποιεί τα άτομα που δεν νιώθουν άνετα με τη γύμνια, καθώς και τους χρήστες παραλιών γυμνιστών που δεν τους αρέσει να παρακολουθούνται από ντυμένα άτομα, ιδίως όσους ασχολούνται με την ηδονοβλεψία.

Είδη παραλιών γυμνιστών Επεξεργασία

 
Οικογένεια στην παραλία Αμπρικό στη Βραζιλία.

Υπάρχουν αρκετές κατηγορίες παραλιών γυμνιστών:

  • Παραλίες όπου η γύμνια είναι υποχρεωτική, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Αυτός το είδος παραλίας γυμνιστών είναι κοινό σε ειδικά θέρετρα γυμνιστών.
  • Παραλίες όπου η γύμνια παροτρύνεται, αλλά δεν είναι υποχρεωτική. Αυτός το είδος παραλίας γυμνιστών είναι κοινό όταν η παραλία είναι μέρος ιδιωτικού θέρετρου ή άλλης ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Σε τέτοιες παραλίες, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι γυμνοί, αλλά μερικοί δεν το πράττουν.
  • Παραλίες όπου επιτρέπεται η γύμνια, αλλά δεν είναι υποχρεωτική (π.χ. παραλίες προαιρετικής ένδυσης). Οι περισσότερες παραλίες στη Δανία και μερικές στη Νορβηγία είναι προαιρετικής ένδυσης. Μία μεγάλη και δημοφιλής παραλία προαιρετικής ένδυσης στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκεται στο Πάρκο Χόλοβερ στο Μπαλ Χάρμπορ της Φλόριντα, οποίο διαθέτει παραλία με τμήμα προαιρετικής ένδυσης που έχει οριστεί επίσημα από την κομητεία Μαϊάμι-Ντέιντ. Σε τέτοιες παραλίες, μπορεί να υπάρχει μία μείξη γυμνών και ντυμένων ανθρώπων. Για ορισμένους ντυμένους ανθρώπους, η προαιρετική κατάσταση ένδυσης τους καθιστά λιγότερο απρόθυμους να εκτίθενται για λίγο όταν αλλάζουν ρούχα.
  • Παραλίες όπου η γύμνια είναι παράνομη, αλλά ανεκτή από τις αρχές. Οι παραλίες αυτής της κατηγορίας είναι γενικά δημόσιες παραλίες όπου οι αρχές παραβλέπουν τη γύμνια, μη επιβάλλοντας τους τοπικούς νόμους.
  • Παραλίες όπου η γύμνια είναι παράνομη και δεν είναι ανεκτή. Σε τέτοιες παραλίες, στα γυμνά άτομα ενδέχεται να τους ζητηθεί να φορέσουν μαγιό, μπορεί να τους επιβληθούν πρόστιμα ή να συλληφθούν.
  • Παραλίες ένδυσης. Οι παραλίες ένδυσης δεν είναι γυμνιστών ή προαιρετικής ένδυσης. Ο όρος χρησιμοποιείται για μία παραλία όπου η γύμνια δεν επιτρέπεται, αλλά όταν μία παραλία προαιρετικής ένδυσης βρίσκεται κοντά.[1]

Νομική υπόσταση Επεξεργασία

 
Ταμπέλα στην παραλία στο Καπ ντ'Αγκντ της Γαλλίας, όπου ενημερώνει ότι ο γυμνισμός είναι υποχρεωτικός σε αυτήν την παραλία.

Οι περισσότερες παραλίες σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των παραλιών γυμνιστών, βρίσκονται σε δημόσια γη. Αυτό σημαίνει ότι παρόλο που τα ιδιωτικά θέρετρα και τα ξενοδοχεία που γειτνιάζουν με μία παραλία μπορούν να περιβάλλουν την περιουσία τους πίσω από φράχτες με ελεγχόμενη πρόσβαση, οι περισσότερες χώρες δεν επιτρέπουν την ιδιωτική ιδιοκτησία της πραγματικής παραλίας. Έτσι, ενώ ένα θέρετρο μπορεί να ελέγχει την πρόσβαση και να θέτει πρότυπα ένδυσης στην ιδιοκτησία του, αυτά τα πρότυπα δεν θα ισχύουν απαραίτητα για την ίδια την παραλία, η οποία παραμένει να υπόκειται στους τοπικούς νόμους ή έθιμα και η πρόσβαση του κοινού στην παραλία παραμένει συνήθως χωρίς περιορισμούς. Αυτό ισχύει, για παράδειγμα, στα νησιά της Καραϊβικής, του Μεξικού και της Φλόριντα. Στην παραλία Σέβεν Μάιλ στο Νεγκρίλ της Τζαμάικας, για παράδειγμα, παρόλο που η παραλία είναι γεμάτη με ιδιωτικά θέρετρα με φράχτες μέχρι την άμμο/ακτογραμμή, η ίδια η παραλία είναι ανοιχτή για το κοινό. Αν και τα πραγματικά πρότυπα ένδυσης ποικίλλουν από θέρετρο σε θέρετρο, η περιοχή της παραλίας χαρακτηρίζεται επίσημα ως «topfree» και η πρόσβαση του κοινού είναι ελεύθερη.

Η Διεθνής Ομοσπονδία Γυμνιστών (ΔΟΓ)έχει αναπτύξει έναν κώδικα δεοντολογίας ή εθιμοτυπία, για χρήση από τις οργανώσεις-μέλη. Η εθιμοτυπία της παραλίας γυμνιστών ΔΟΓ απαιτεί την αποφυγή κάθε μορφής σεξουαλικής παρενόχλησης και σεξουαλικής δραστηριότητας, όπως ο αυνανισμός ή η συνουσία. Δεν επιτρέπεται η θηρευτική συμπεριφορά, ούτε η μη εξουσιοδοτημένη φωτογραφία.[2] Σε γενικές γραμμές, τα πρότυπα απαιτούν τον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής άλλων επισκεπτών. Το επίμονο κοίταγμα αποδοκιμάζεται από τον κανόνα και την κοινωνική πίεση.[3]

Ωστόσο, σε αντίθεση με τα θέρετρα γυμνιστών και τα ξενοδοχεία, τα οποία μπορούν να επιβάλουν άμεσα και αποτελεσματικά πρότυπα συμπεριφοράς στην ιδιοκτησία τους, οι περισσότερες παραλίες γυμνιστών βρίσκονται σε δημόσια γη, καθιστώντας την επιβολή των προτύπων εθιμοτυπίας παραλιών γυμνιστών πιο προσωπική υπόθεση, υπό την επιφύλαξη της τοπικής νομοθεσίας. Τα πρότυπα συμπεριφοράς έχουν διαφορετικές μορφές σε διαφορετικές χώρες. Εκτός από το γεγονός ότι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν την παραλία γυμνιστών περιμένουν να βρουν γυμνούς ανθρώπους στην παραλία, εξακολουθούν να ισχύουν οι περισσότεροι τοπικοί νόμοι και έθιμα.

Ιστορία Επεξεργασία

 
Vintage εικόνα γερμανών γυμνιστών, 1984.

Κατά τη διάρκεια μίας κρουαζιέρας στην Αδριατική το 1936, ο Βασιλιάς Εδουάρδος Η' και η ερωμένη του Γουάλις Σίμπσον σταμάτησαν σε μία παραλία στο νησί Ραμπ, όπου ο Βασιλιάς έλαβε ειδική άδεια από την τοπική κυβέρνηση να κολυμπήσει γυμνός, ορίζοντας έτσι την πρώτη επίσημη παραλία γυμνιστών στον κόσμο.[4] Οι παραλίες γυμνιστών έγιναν δημοφιλείς τη δεκαετία του 1950 κατά μήκος των γαλλικών ακτών[5] και έκτοτε εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο, αν και εξακολουθούν να είναι λίγες και πολύ μακριά. Ορισμένες παραλίες γυμνιστών αποτελούν μέρος μιας μεγαλύτερης γυμνής περιοχής, όπως η περιοχή Καπ ντ'Αγκντ. Οι περισσότερες παραλίες στη Δανία[6][7] και ορισμένες παραλίες στη Νορβηγία[8] είναι προαιρετικής ένδυσης. Στη Γερμανία υπάρχουν περιοχές προαιρετικής ένδυσης για ηλιοθεραπεία σε δημόσια πάρκα, π.χ. στο Μόναχο[9] και στο Βερολίνο.[10] Οι παραλίες σε ορισμένους προορισμούς διακοπών, όπως η Κρήτη, είναι επίσης προαιρετικής ένδυσης, εκτός από ορισμένες κεντρικές αστικές παραλίες.[11] Υπάρχουν δύο παραλίες προαιρετικής ένδυσης σε κεντρική τοποθεσία στη Βαρκελώνη.[12]

Αν και οι ελεύθερες παραλίες αναπτύχθηκαν χωριστά από τα εθνικά γυμνιστικά σώματα, ορισμένοι από αυτούς τους οργανισμούς ενδιαφέρθηκαν και βοήθησαν στην προστασία τους νόμιμα και μέσω της δημοσίευσης κατευθυντήριων γραμμών αποδεκτής συμπεριφοράς.[13] Στη Βόρεια Αμερική, το Free Beach Movement ήταν το όνομα μιας ομάδας που ήταν αντίθετη προς την κατεύθυνση της επίσημης οργάνωσης γυμνιστών, της Αμερικανικής Ένωσης για τη Γυμνική Αναψυχή, και ίδρυσε το αντίπαλο σώμα The Naturist Society. Ιδρύθηκαν επίσης οργανώσεις και ενώσεις ελεύθερων παραλιών, όπως η Naturist Action Committee, λόμπι για την κατάργηση νόμων που απαγορεύουν το γυμνό κολύμπι και την ηλιοθεραπεία ή την αύξηση του αριθμού των παραλιών γυμνιστών και μερικές φορές για τη βελτίωση των ανέσεων σε παραλίες γυμνιστών.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Definition of Textile». Oxford University Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2015. ... Adjective... ...2 informal used by nudists in reference to non-nudists. 
  2. «Appropriate Behavior at Clothing-Optional Beaches». The Naturist Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2017. 
  3. «California nude beach guide». Gocalifornia.about.com. 9 Απριλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2012. 
  4. «A King who fell in love in Dubrovnik». The Dubrovnik Times. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2019. 
  5. Μάιζ, Μέλανι. «Nude Beaches – Don't be Shy: Take Everything Off!». Travel Channel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2011. 
  6. «Naturism and free beaches in Denmark». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2011. 
  7. «Nude Beaches in Scandinavia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2015. 
  8. «Nude Beaches in Norway». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2011. 
  9. «FKK baden in und rund um München - das Nacktbaden Special». ganz-muenchen.de. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2015. 
  10. «Berlin». Active naturists. 8 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2016. 
  11. «Crete». Active naturists. 24 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2013. 
  12. «Barcelona». Active naturists. 20 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2013. 
  13. Μπούρα, Μάλκολμ (Summer 2007), «Campaigning», British Naturism BN 172: 31, ISSN 0264-0406