Συνουσία

ερωτική πράξη μεταξύ ανθρώπων ή άλλων μελών του ζωικού βασιλείου

Συνουσία - και κατά συνεκδοχή- σεξ (sexus = φύλο στα λατινικά) ονομάζεται η ερωτική πράξη μεταξύ ανθρώπων π.χ. ή άλλων μελών του ζωικού βασιλείου. Βιολογικός σκοπός της συνουσίας είναι η αναπαραγωγή για τη συνέχιση του είδους, αν και πρωταρχικά γίνεται μόνο για ευχαρίστηση.

Μελέτη συνουσίας (πιθανώς 1492) από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Διάφορες περιοχές έχουν θέσει περιοριστικούς νόμους για ορισμένες σεξουαλικές πράξεις, όπως: αιμομιξία, σεξουαλική δραστηριότητα με ανηλίκους, πορνεία, βιασμός, ζωοφιλία, προγαμιαία και εξωγαμική συνουσία. Οι θρησκευτικές αντιλήψεις παίζουν ένα ρόλο στις προσωπικές αποφάσεις περί συνουσίας ή άλλης σεξουαλικής δραστηριότητας, όπως οι αποφάσεις σχετικά με την παρθενιά,[1] ή θέματα περί νόμων και δημόσιας πολιτικής. Οι θρησκευτικές απόψεις για τη σεξουαλικότητα ποικίλουν σημαντικά μεταξύ των θρησκειών και δόγματα της ίδιας θρησκείας, αλλά υπάρχουν κοινά θέματα όπως η απαγόρευση της μοιχείας.

Η συνουσία στους ανθρώπους

Επεξεργασία

Μετά από κατάλληλη προετοιμασία -προκαταρκτικό ερωτικό παιχνίδι- που οδηγεί σε ερεθισμό των σεξουαλικών οργάνων και στη στύση του πέους, η συνουσία γίνεται με την εισαγωγή του πέους στον κόλπο και στη συνέχεια με παλινδρομικές κινήσεις που έχουν ως αποτέλεσμα το συνεχιζόμενο ερεθισμό, τον οργασμό και, εν τέλει, την εκσπερμάτιση.

Παραδοσιακά, ως συνουσία αντιμετωπίζεται ο παραπάνω φυσιολογικός τρόπος ερωτικής πράξης ανάμεσα σε έναν άνδρα και μια γυναίκα. Παρόλα αυτά, στις μέρες μας ο όρος έχει διευρυνθεί και μπορεί να αναφέρεται σε διάφορες μορφές σεξουαλικής επαφής. Μερικές είναι:

Η συνουσία στο ζωικό βασίλειο

Επεξεργασία
 
Συνουσία ανάμεσα σε λιοντάρια.

Για τα περισσότερα ζώα η συνουσία έχει ως αποκλειστικό σκοπό την αναπαραγωγή, μέσω της ένωσης των αρσενικών και θηλυκών γαμετών. Παρόλα αυτά, είναι γνωστό ότι είδη όπως τα δελφίνια και οι χιμπαντζήδες συνουσιάζονται ακόμη και όταν το θηλυκό δε βρίσκεται σε αναπαραγωγική περίοδο (οίστρο), ή συνουσιάζονται μέλη του ίδιου φύλου. Αυτή η συμπεριφορά ερμηνεύεται είτε λόγω της απόλαυσης που προσφέρει η συνουσία ή λόγω της τόνωσης των κοινωνικών δεσμών που προκαλεί.

Η συνουσία είναι μια διαδικασία κοινή σε μεγάλο τμήμα του ζωικού βασιλείου, δεν είναι όμως ο μοναδικός τρόπος αναπαραγωγής ούτε και ο παλαιότερος. Υπάρχουν οργανισμοί που για να αναπαραχθούν χωρίζονται στη μέση (μονοκύτταροι οργανισμοί), ενώ άλλοι έχουν αναπτύξει διάφορες μεθόδους μεταφοράς του γενετικού τους υλικού χωρίς την άμεση επαφή των δύο φύλων (π.χ. με τη βοήθεια ανθέων στα φυτά). Το ζευγάρωμα διά του σεξ αναπτύχθηκε πριν από αρκετά εκατομμύρια χρόνια, προφανώς ως ασφαλέστερος τρόπος για τη διαιώνιση του είδους και μάλλον απολαυστικότερος.

Ανάμεσα στα ζωικά είδη συναντούμε και ερμαφρόδιτους οργανισμούς (π.χ. το σαλιγκάρι). Κάθε ερμαφρόδιτος οργανισμός διαθέτει τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά γεννητικά όργανα.

Ηθική της συνουσίας

Επεξεργασία

Στις περισσότερες κοινωνίες η συνουσία θεωρείται μια πράξη ιδιωτική και συχνά απαιτείται η κοινωνική αναγνώριση της σχέσης του ζευγαριού. Επίσης πολλές φορές αντιμετωπίζεται ως θέμα-ταμπού. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα σημεία του σώματος που σχετίζονται στη συνείδησή μας με την ερωτική πράξη τείνουμε να τα καλύπτουμε με ρούχα.

Από την απαρχή της η ανθρώπινη κουλτούρα έχει αναπτύξει διάφορες κατηγορίες «επιτρεπτής» και «μη επιτρεπτής» συνουσίας, οι οποίες φυσικά διαφοροποιούνται από τόπο σε τόπο και μεταξύ διαφορετικών ιστορικών περιόδων. Τέτοιου είδους -νομικά ή κοινωνικά ορισμένες- μη επιτρεπτές διαφοροποιήσεις μπορεί να συμπεριλαμβάνουν τη συνουσία:

Η πραγματοποίηση συνουσίας με ένα άτομο χωρίς τη θέλησή του χαρακτηρίζεται ως "βιασμός" και θεωρείται σοβαρότατο αδίκημα στις περισσότερες κοινωνίες του πλανήτη.

Ελληνική νομοθεσία

Επεξεργασία

Στο ελληνικό ποινικό δίκαιο, ως συνουσία νοείται η "συνένωση των γεννητικών μορίων". Ως σεξουαλική πράξη αποτελεί απαραίτητο στοιχείο ορισμένων εγκλημάτων (αιμομιξία, απατηλή επίτευξη συνουσίας), ενώ σε άλλα εγκλήματα αποτελεί ισοδύναμο των ασελγών πράξεων (π.χ. στο βιασμό).[2]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Bryan Strong· Christine DeVault· Theodore F. Cohen (2010). The Marriage and Family Experience: Intimate Relationship in a Changing Society. Cengage Learning. σελ. 186. ISBN 0-534-62425-1. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2011. Most people agree that we maintain virginity as long as we refrain from sexual (vaginal) intercourse. But occasionally we hear people speak of 'technical virginity' [...] Data indicate that 'a very significant proportion of teens ha[ve] had experience with oral sex, even if they haven't had sexual intercourse, and may think of themselves as virgins' [...] Other research, especially research looking into virginity loss, reports that 35% of virgins, defined as people who have never engaged in vaginal intercourse, have nonetheless engaged in one or more other forms of heterosexual sexual activity (e.g., oral sex, anal sex, or mutual masturbation). 
  2. Φυτράκης Ευτ., σε: Ν.Παρασκευόπουλο/Ε.Φυτράκη, Αξιόποινες Σεξουαλικές Πράξεις, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα - Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 54 επ.

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία

Δείτε επίσης

Επεξεργασία