Παρράσιος ο Εφέσιος
Ο Παρράσιος ο Εφέσιος (ήκμασε γύρω στο 400 π.Χ.) ήταν ο επιφανέστερος ζωγράφος της εποχής του. Θεωρήθηκε ότι έφτασε την απόδοση της ιδανικής ανθρώπινης μορφής στην τελειότητα. Έχουν σωθεί στον Αθήναιο, στο έργο του Δειπνοσοφισταί, δύο επιγράμματά του και μέρος ενός τρίτου[1][2].
| Παρράσιος ο Εφέσιος | |
|---|---|
| Γέννηση | 5ος αιώνας π.Χ. Έφεσος |
| Θάνατος | 4ος αιώνας π.Χ. |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
| Γονείς | Evenor |
| Είδος τέχνης | προσωπογραφία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ήταν γιος του ζωγράφου Ευήνορα. Ο Πλίνιος τον θεωρούσε σύγχρονο του Ζεύξι (464-397 π.Χ.)[3].
Ονομαστά έργα του, τα οποία έχουν χαθεί, ήταν ο «Φιλκτήτης στη Λήμνο», ο «Δήμος των Αθηναίων» και ο «Θησέας».[3]
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ Select Epigrams from the Greek Anthology, J. W. Machail, London, 1890
- ↑ Αθήναιου Δειπνοσοφισταί, έκδοση sumtibus et typis C. Tauchnitii, 1834, σελ. 252
- ↑ 3,0 3,1 Τσονάκα Κωνσταντίνα, «Παρράσιος», 2002, Encyclopaedia of the Hellenic World, Asia Minor
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |