Παύλος Δερμιτζάκης
Ο Παύλος Δερμιτζάκης (Καβάλα, 29 Ιουνίου 1969) είναι Έλληνας πρώην ποδοσφαιριστής αγωνιζόμενος στη θέση του επιθετικού. Από τον Οκτώβριο του 2023 είναι προπονητής της Α.Ε. Λάρισας.
 | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 29 Ιουνίου 1969 | ||
| Τόπος γέννησης | Καβάλα, Ελλάδα | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1987-1992 | Καβάλα | 160 | (47) |
| 1992-1995 | ΠΑΟΚ | 42 | (7) |
| 1995 | Αθηναϊκός | 9 | (1) |
| 1996 | Καλαμάτα | 13 | (2) |
| 1996-1997 | Εργοτέλης | 28 | (16) |
| 1997-1998 | Παναιγιάλειος | 28 | (16) |
| 1998 | Ε.Α.Ρ. | 7 | (5) |
| 1998-1999 | Αναγέννηση Καρδίτσας | 23 | (3) |
| 1999-2000 | Ατρόμητος Αθηνών | 17 | (9) |
| Σύνολο | 327 | (106) | |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 2001-2002 | Εργοτέλης | ||
| 2002-2007 | Ατσαλένιος | ||
| 2007-2009 | Διαγόρας Ρόδου | ||
| 2010 | Πανθρακικός | ||
| 2010 | ΠΑΟΚ | ||
| 2011 | Αστέρας Τρίπολης | ||
| 2012-2013 | Πανθρακικός | ||
| 2013 | ΟΦΗ | ||
| 2014 | Εργοτέλης | ||
| 2015 | Λαμία | ||
| 2015 | Ερμής Αραδίππου | ||
| 2018-2020 | Καβάλα | ||
| 2020-2022 | Βέροια | ||
| 2022-2023 | Πανσερραϊκός | ||
| 2023- | ΑΕ Λάρισας | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ποδοσφαιρική καριέρα Επεξεργασία
Ξεκίνησε την καριέρα του από την ερασιτεχνική ομάδα του Βύρωνα Καβάλας, από όπου τον απέκτησε η Καβάλα το 1987, στην οποία αγωνίστηκε ως βασικό στέλεχος για 5 χρόνια (4 στη Β' και ένα στη Γ' εθνική), πετυχαίνοντας με τη φανέλα της συνολικά 47 γκολ.
Το 1992 αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ στον οποίο αγωνίστηκε τα επόμενα 3 χρόνια, κατά την τρίτη του όμως χρονιά, με προπονητή τον Άρι Χάαν, είχε ελάχιστες συμμετοχές (4 για το πρωτάθλημα και 4 για το κύπελλο). Την περίοδο 1995–96 αγωνίστηκε σε δύο ακόμα ομάδες Α' εθνικής, τον πρώτο γύρο στον Αθηναϊκό και τον δεύτερο στην Καλαμάτα, έχοντας 9 και 13 συμμετοχές αντίστοιχα.
Τα επόμενα χρόνια και μέχρι το τέλος της καριέρας του άλλαζε διαδοχικά ομάδες, κινούμενος μεταξύ Β' και Γ' εθνικής, αγωνιζόμενος στους Εργοτέλη, Παναιγιάλειο, ΕΑΡ, Αναγέννηση Καρδίτσας και Ατρόμητο Αθηνών. Έκλεισε την καριέρα του το 2000.
Στα 13 χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας αγωνιζόμενος σε συνολικά 9 συλλόγους των τριών εθνικών κατηγοριών, σημείωσε τα εξής στατιστικά:
Προπονητική καριέρα Επεξεργασία
Την προπονητική του καριέρα ο Παύλος Δερμιτζάκης την ξεκίνησε στον Εργοτέλη (Δ' εθνική) την περίοδο 2001–02 διαδεχόμενος στη θέση αυτή τον Μύρωνα Σηφάκη, καταφέρνοντας να κερδίσει για την ομάδα την άνοδο στην Γ΄ Εθνική.
Συνέχισε σε μία άλλη ομάδα του Ηρακλείου, τον Ατσαλένιο, τον οποίο επίσης ανέβασε από την Δ' στην Γ΄ Εθνική. Παρά το γεγονός ότι η ομάδα του Ατσαλένιου καθοδηγούμενη από τον Παύλο Δερμιτζάκη πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις στην Γ΄ Εθνική (4η θέση το 2005–06, 3η θέση το 2006–07) διατηρώντας μάλιστα το αήττητο στην έδρα του, δεν κατάφερε να προβιβαστεί στη Β΄ Εθνική.
Τελικά πέτυχε την άνοδο με τον Διαγόρα από την Γ΄ Εθνική στην Β΄ Εθνική την περίοδο 2007–08, διατηρώντας και πάλι το αήττητο της έδρας για την ομάδα της Ρόδου. Συνέχισε στη Β΄ Εθνική με τον Διαγόρα, όμως στις 30 Νοεμβρίου 2009 παραιτήθηκε από τον πάγκο της ομάδας και τον Ιανουάριο του 2010 ανέλαβε τον ήδη υποβιβασμένο και χωρίς νίκη στη Super League Πανθρακικό, αντικαθιστώντας τον Αλμπέρ Καρτιέ και κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να βελτιώσει την ομάδα και να πετύχει τις πρώτες νίκες της στο πρωτάθλημα.
Το καλοκαίρι του 2010 το όνομα του ακούστηκε για τον πάγκο του ΠΑΟΚ, ο οποίος όμως αρχικά επέλεξε για τεχνικό τον Ιταλό Μάριο Μπερέτα. Όταν ο τελευταίος απομακρύνθηκε μετά το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της ομάδας, ο Παύλος Δερμιτζάκης ανέλαβε τελικά την τεχνική ηγεσία, όμως στις 16 Οκτωβρίου του ίδιου έτους απομακρύνθηκε λόγω των τριών συνεχόμενων ηττών από Ξάνθη (εκτός), Άρη (εντός) και Παναθηναϊκό (εκτός).
Τον Ιανουάριο του 2011 ήρθε σε συμφωνία με την διοίκηση του Αστέρα Τρίπολης, όμως η συνεργασία του με τον αρκαδικό σύλλογο λύθηκε έπειτα από πέντε μήνες.
Στις 31 Οκτωβρίου 2012 ανέλαβε εκ νέου την τεχνική ηγεσία του Πανθρακικού στη Super League σε μια δύσκολη καμπή για την ομάδα, η οποία είχε μόλις 6 βαθμούς σε 8 αγωνιστικές, την οδήγησε ωστόσο όχι μόνο στην αποφυγή του υποβιβασμού αλλά και στην κατάληψη της καλύτερης θέσης στην μέχρι τότε ιστορία της. Κατάφερε μάλιστα να φθάσει μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος όπου και αποκλείστηκε από τον Ολυμπιακό.
Το 2013 είχε ένα πέρασμα από την τεχνική ηγεσία του ΟΦΗ ενώ τον Σεπτέμβριο του 2014 βρέθηκε στον πάγκο του Εργοτέλη, του συλλόγου στον οποίο ξεκίνησε την προπονητική του σταδιοδρομία,[1] αποχώρησε όμως τρεις μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.[2]
Τον Ιανουάριο του 2015 ανακοινώθηκε η συμφωνία του με τη Λαμία,[3] θέση από την οποία αποχώρησε στα τέλη Μαρτίου του ίδιου έτους.[4]
Για την περίοδο 2021-22 βραβεύτηκε από τον ΠΣΑΠΠ ως καλύτερος προπονητής του 1ου ομίλου της Β' κατηγορίας με την Ν.Π.Σ. Βέροια.[5]
Τον Νοέμβριο του 2022 διαδέχτηκε τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο στον πάγκο του Πανσερραϊκού.[6]
Για την περίοδο 2022-23 βραβεύτηκε από τον ΠΣΑΠΠ ως καλύτερος προπονητής του 1ου ομίλου της Β' κατηγορίας με τον Πανσερραϊκό.[7]
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Είναι κάτοχος του ανώτατου πτυχίου UEFA Pro, παντρεμένος και πατέρας 2 παιδιών.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Δερμιτζάκης και επίσημα, www.sport-fm.gr
- ↑ Τέλος και επίσημα ο Δερμιτζάκης, www.sport-fm.gr
- ↑ Ανέλαβε τη Λαμία ο Δερμιτζάκης, www.sport-fm.gr
- ↑ Τέλος ο Δερμιτζάκης, www.sport-fm.gr
- ↑ psapadm (13 Δεκεμβρίου 2022). «Η «41η Γιορτή ΠΣΑΠΠ» (vid)». ΠΣΑΠΠ | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΜΕΙΒΟΜΕΝΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΡΙΩΝ. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ Πανσερραϊκός: Νέος προπονητής ο Παύλος Δερμιτζάκης, www.ertnews.gr
- ↑ Ntimenos, George (28 Νοεμβρίου 2023). «Οι βραβεύσεις της «42ης Γιορτής του ΠΣΑΠΠ» (vid)». ΠΣΑΠΠ | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΜΕΙΒΟΜΕΝΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΡΙΩΝ. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2023.
Πηγές Επεξεργασία
- Βιογραφικό του Παύλου Δερμιτζάκη
- Δημήτρης Τσακίρης Who is who 2001, εκδόσεις Αθλότυπο, Αθήνα 2000, σελίδα 72, ISBN 960-7378-18-0