Περραιβία
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Περραιβία ήταν αρχαία ελληνική χώρα της Ηπειρωτικής Ελλάδας στα βόρεια της Θεσσαλίας που ούτε ανεξάρτητη υπήρξε ποτέ, ούτε και με συγκεκριμένα όρια. Οι Περραιβοί ήταν περίοικος λαός της αρχαίας Θεσσαλίας. Σήμερα ταυτίζεται με την επαρχία Ελασσόνας.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΚατά το 5ο αιώνα π.Χ. η Περραιβία εκτεινόταν μεταξύ του Ολύμπου και του Πηνειού περιοριζόμενη γεωγραφικά από τις διαβάσεις των Τεμπών, της Πέτρας και του Σαρανταπόρου. Κατά δε τον 2ο αιώνα φαίνεται να είχε περιοριστεί στη μεταξύ Ολύμπου, Πιερίων και Καμβουνίων πεδιάδα, διαρρεόμενη από τον παραπόταμο του Πηνειού Εύρωπο, τον ομηρικό Τιταρήσιο.
Κύριες πόλεις της Περραιβίας ήταν τότε το Πύθιο, η Δολίχη και η Άζωρος που αποτελούσαν και την λεγόμενη Περραιβική Τρίπολη.
Αρχαιότερες πόλεις της Περραιβίας που μνημονεύει ακόμα και ο Όμηρος ήταν η Κύφος και η "δυσχείμερος Δωδώνη" (η θεσσαλική) των οποίων οι κάτοικοι Αινιάνες (Αινιάνες) και "μενεπτόλεμοι" (= ατρόμητοι), Περραιβοί είχαν συμμετάσχει στην εκστρατεία στην Τροία υπό τον Γουνέα, καθώς επίσης και οι πόλεις Άργισσα, Όρθη, Ηλώνη, Γυρτώνη και Ολοσσών των οποίων οι κάτοικοι είχαν εκστρατεύσει ομοίως υπό τον Πολυποίτητο γιο του ήρωα Πειρίθου. Υπήρχαν ακόμη και οι Χυρετίαι, που είναι το σημερινό Δομένικο, το Ερεικίνιον και άλλες.
Απ΄ όλες τις παραπάνω πόλεις κατά τους ιστορικούς χρόνους σώζωνταν μόνο η Ολοοσσών, η Γυρτώνη, που μετονομάστηκε Άργουρα, η Άργισσα που μετονομάστηκε σε Λειμώνη, η Ηλώνη, ενώ νεότερα φέρεται να κτίσθηκαν οι πόλεις Γόννοι, στην είσοδο των Τεμπών, η Φάλαννα, στα ερείπια της ομηρικής Όρθης και η Άτραξ, καθώς και οι πόλεις της παραπάνω Περραιβικής Τρίπολης. Επίσης οι Χυρετίαι, η σημαντικότερη πόλη νότια της Ολοοσσών στη κοιλάδα του Τιταρήσιου μετονομάστηκαν Δομένικο,ονομασία που διατηρείται ακόμη και σήμερα.
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.Κ΄, σελ.65
- Τσακνάκης Β., 2013. Αρχαία Περραιβία και Περραιβική Τρίπολις. Αντανακλάσεις του Μύθου και της Ιστορίας. Στο Ανιστόρητον (Μονογραφίες 2013). Αθήνα. http://www.anistor.gr/greek/grback/Perraivia_2013_Anistoriton.pdf
- https://perevia.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-10-01 στο Wayback Machine.