Πορφύριο Ρουμπιρόζα
Ο Πορφύριο Ρουμπιρόζα (ισπανικά: Porfirio Rubirosa Arisa), ((5 Ιουλίου 1909 - 5 Ιουλίου 1965[7]) ήταν Δομινικανός διπλωμάτης, οδηγός αγώνων αυτοκινήτου, στρατιωτικός και παίχτης του πόλο. Ο Ρουμπιρόζα υπήρξε ένας από τους πιο διάσημους playboy των δεκαετιών του '50 και του '60.
| Πορφύριο Ρουμπιρόζα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 22 Ιανουαρίου 1909[1][2][3] Σαν Φρανσίσκο ντε Μακορίς |
| Θάνατος | 22 Ιανουαρίου 1965 (55 ετών) Παρίσι |
| Αιτία θανάτου | τροχαίο ατύχημα |
| Συνθήκες θανάτου | θανατηφόρο δυστύχημα |
| Τόπος ταφής | Cemetery of Marnes-la-Coquette |
| Χώρα πολιτογράφησης | Δομινικανή Δημοκρατία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης κοσμικός οδηγός αγώνων αυτοκινήτου[4] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Flor de Oro Trujillo (1932–1938)[5] Ντανιέλ Νταριέ (1942–1947) Ντόρις Ντουκ (1947–1951) Μπάρμπαρα Χάτον (1953–1954) Οντίλ Ροντέν (1956–1965) |
| Γονείς | Pedro Maria Rubirosa[6] και Ana Ariza Almanzar[6] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Πρώτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΟ Πορφύριο Ρουμπιρόζα γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο ντε Μακόρις της Δομινικανής Δημοκρατίας και ήταν ο νεότερος από τα τρία παιδιά του Πέντρο Μαρία Ρουμπιρόζα και της Άννας Αρίζα Αλμανζάρ. Η μεγαλύτερη αδερφή του ήταν η Άννα και ο άλλος αδερφός του ο Καίσαρ. Ο Ντον Πέντρο υπήρξε επικεφαλής μιας ένοπλης ομάδας του καθεστώτος του Σιμπάο και συνεργάστηκε στενά με την κυβέρνηση. Το 1915 ανέλαβε επικεφαλής της Πρεσβείας της Δομινικανής Δημοκρατίας στο Παρίσι, κι έτσι ο Πορφύριο μεγάλωσε στο Παρίσι μέχρι και την ηλικία των 17 ετών, οπότε επέστρεψε στην πατρίδα του για να σπουδάσει νομικά. Σύντομα, όμως, άλλαξε γνώμη και κατετάγη στον στρατό.
Διπλωματική καριέρα
ΕπεξεργασίαΤο 1931 ο Ρουμπιρόζα γνώρισε τον Ραφαέλ Τρουχίγιο σε ένα κλαμπ της πόλης. Ο Τρουχίγιο του ζήτησε να τον συναντήσει το επόμενο πρωί, οπότε και τον έχρισε Ταγματάρχη της Προεδρικής Φρουράς.
Οι σχέσεις των δύο αντρών είχαν πάντα σκαμπανεβάσματα και δεν ήταν ποτέ χωρίς επεισόδια και κινδύνους για τον Ρουμπιρόζα, καθορίζοντας και τη μετέπειτα επαγγελματική καριέρα του, που ξεκίνησε ως διπλωμάτης το 1936.
Στην καριέρα του υπηρέτησε σε διάφορες χώρες, ξεκινώντας από το Βερολίνο το 1936. Ακολούθως στο Παρίσι πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του. Επίσης, είχε πάει στο Μπουένος Άιρες, στη Ρώμη, στην Αβάνα (ως παρατηρητής της Κουβανικής Επαναστάσης[8]). Επισκεπτόταν συχνά τη Νέα Υόρκη, την Ουάσινγκτον, τη Φλόριντα και την Καλιφόρνια.
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΟ Ρουμπιρόζα ήταν από τους μεγαλύτερους playboy του διεθνούς τζετ σετ. Έκανε πέντε γάμους, εκ των όποιων οι δύο ήταν με τις δύο πλουσιότερες γυναίκες του πλανήτη. Δεν άφησε απογόνους με καμία από τις πέντε συζύγους.
- Φλόρα ντε Όρο Τρουχίγιο (κόρη του Ραφάελ Τρουχίγιο), (3 Δεκ. 1932-1938)[8]
- Ντανιέλ Νταριέ (Γαλλίδα Ηθοποιός),(18 Σεπτ. 1942- 21 Μαίου 1947)[8]
- Ντόρις Ντιούκ (Αμερικανίδα ζάπλουτη κληρονόμος), (1 Σεπτεμβρίου 1947 - ? Οκτώβριος 1948)
- Μπαρμπάρα Χάτον (Αμερικανίδα ζάπλουτη κληρονόμος), (30 Δεκεμβρίου 1953 - 20 Φεβρουαρίου 1954)
- Οντίλ Ροντίν (Γαλλίδα Ηθοποιός), (27 Οκτωβρίου 1956 - 5 Ιουλίου 1965, ημέρα θανάτου του Ρουμπιρόζα).
Κοσμική Ζωή
Επεξεργασία
Ο Πορφύριο Ρουμπιρόζα είχε πολλές επιτυχίες στο γυναικείο φύλο του διεθνούς τζετ σετ. Ενδεικτικά, σύντροφοί του υπήρξαν η Έρθα Κιτ, η Ρίτα Χέιγουορθ, η Μέριλιν Μονρόε, η Κιμ Νόβακ, η Τζόαν Κρόφορντ, η Βερόνικα Λέικ και η Άβα Γκάρντνερ,
Πόλο και Αγώνες αυτοκινήτων
ΕπεξεργασίαΜετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ρουμπιρόζα άρχισε να ασχολείται με δύο μεγάλα του πάθη, το πόλο και τα αγωνιστικά αυτοκίνητα, και τα δύο ακριβά αθλήματα που θα τα υποστήριζε τα επόμενα χρόνια από τις συζύγους του. Οργάνωσε και προπονούσε τη δική του ομάδα πόλο "Cibao- La Pampa" που ήταν μια πολύ επιτυχημένη και υποψήφια για το Coupe de France. Ο Ρουμπιρόζα έπαιξε πόλο μέχρι το τέλος της ζωής του.[9]
Παράλληλα την ίδια περίοδο, άρχισε να αποκτά γρήγορα αυτοκίνητα και να σχηματίζει φιλίες με τους οδηγούς αυτοκινήτων. Ήταν κάτοχος αρκετών Φερράρι. Ο πρώτος αγώνας του στις 24 Ώρες του Λε Μαν πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 1950 με τον συνεργάτη Pierre Leygonie και ο δεύτερος αγώνας του, με τον Innocente Baggio, που ήταν τέσσερα χρόνια αργότερα, και στους δύο αγώνες το αυτοκίνητό του δεν τερμάτισε. Ο Ρουμπιρόζα συμμετείχε σε αρκετούς αγώνες στο Σέμπρινγκ, όλες ως οδηγός, εκτός από μία φορά που ήταν ως καλεσμένος.
Ο Ρουμπιρόζα πήρε μέρος σε έναν αγώνα το 1955 της Φόρμουλα Ένα στο Γκραν Πρι του Μπορντώ στις 25 Απριλίου. Προγραμμάτισε να οδηγήσει το δικό του Φερράρι 500, που ήταν ίδιο με αυτό που έφερε τον Αλμπέρτο Ασκάρι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα οδηγών 1952 και 1953. Ωστόσο, αρρώστησε πριν από τον αγώνα και δεν οδήγησε.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm2238390. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w62z2555. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 29446582. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Driver Database. www
.driverdb .com. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2022. - ↑ Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ «ΕΦΟΝΕΥΘΗ ΕΧΘΕΣ ΕΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΣΤΙΚΟΝ ΑΤΥΧΗΜΑ Ο «ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ ΓΛΕΝΤΖΕΣ» ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΡΟΥΜΠΙΡΟΖΑ» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 6 Ιουλίου 1965. σελ. 8η. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 «Ο ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΡΟΥΜΠΙΡΟΖΑ ΕΦΟΝΕΥΘΗ ΧΘΕΣ ΕΙΣ ΒΙΑΙΟΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΚΟΝ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Μακεδονία. 6 Ιουλίου 1965. σελ. 8η. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ Horace A. Laffaye. The Polo Encyclopedia, 2d ed., σ. 283, στα Google Books
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Levy, Shawn Anthony (2005), The Last Playboy: The High Life of Porfirio Rubirosa, New York City, New York: Fourth Estate, ISBN 978-0-00-717059-3, https://archive.org/details/lastplayboyhighl00shaw
- Clase Hijo, Pablo (1978), Porfirio Rubirosa: El Primer Playboy del Mundo, Santo Domingo, Dominican Republic: Biblioteca Taller
- Gabor, Zsa Zsa (1991), One Lifetime Is Not Enough, London, England: Headline Book Publishing, ISBN 0-7089-8694-3
- Frank, Gerold (1960), Zsa Zsa Gabor: My Story, Cleveland, Ohio: The World Publishing Company
- Collado, Lipe (2005), La Impresionante Vida de un Seductor: Porfirio Rubirosa, Gazcue, Santo Domingo, Dominican Republic: Editora Collado, S.A., ISBN 99934-29-20-1
- Wall, Marty & Isabella (2005), Chasing Rubi: The Truth about Porfirio Rubirosa, The Last Playboy, Santa Ana, California: Seven Locks Press, ISBN 978-0-9764765-2-8
- Wall, Marty & Isabella (2009), Persiguiendo A Rubirosa: La verdad sobre Porfirio Rubirosa, El Ultimo Playboy, Santo Domingo, Republica Dominicana: Impresora Corripio
- Cédric Meletta, Tombeau pour Rubirosa, un roman, Paris, Séguier, 2018.